استوديوي samira boon که معماران منسوجات هستند، در يک فضاي کاري رو باز کار مي‌کنند و باور دارند که اين فضاها مشارکت بين رشته‌اي را تشويق مي‌کند تا در معرض انواع مختلفي از تخصص‌ها قرار بگيرند و خلاقيت و نوآوري را سرعت مي بخشد. اما براي اجتناب از تنش و بهره وري پايين، بايد به آکوستيک توجه کافي کرد.
به گزارش گالري آنلاين، samira boon که در کاربرد منسوجات در معماري تخصص دارد، با معماران داخلي همکاري مي‌کند تا در مورد آکوستيک و راه حل‌هاي فضايي براي فضاهاي اداري تا پروژه‌هاي سالن تئاتر مشاوره دهد.
هنگام تحقيق در مورد مواد اوليه براي دفاتر از جمله معماران zwarts & jansma، دفتر طراحي tom postma و UNStudio، معماران هميشه با اين پيش فرض شروع مي‌کنند که مواد اوليۀ آکوستيک مي‌توانند کارکردهاي بسيار بيشتري از جذب صداي صرف داشته باشند.
ژاپني‌ها از کلمۀ miryokuteki hinshitsu يا «کيفيت فريبنده» براي اشاره به جذبۀ زيبايي شناسانه و رابطۀ احساسي يک شئ استفاده مي‌کنند. به طور مشابهي، استوديوي طراحي منسوجات هلندي samira boon باور دارد که مي‌توان از مواد آکوستيک براي ايجاد هويت، به خاطر ظاهر بصري، يا تأثيرگذاري احساسي استفاده کرد. «10.800 horizons» يک اثر هنري پارچه‌اي با ابعاد بزرگ در سالن استراحتي در فرودگاه Schiphol آمستردام است که توسط معماران NEXT طراحي شده است.
اين اثر به عنوان يک عنصر آکوستيک، هويت سالن استراحت را تقويت مي‌کند و علاوه بر اين، با يک منظرۀ انتزاعي و 10.800 نخ افقي، اثر هنري آکوستيک است که بيننده را به لمس کردن دعوت مي‌کند. عناصر آکوستيک با اجراي خوب به عنوان بخش جدا نشدني‌اي از طراحي فضاي داخلي به حساب مي‌آيند، آن‌ها تجسم يک روح هستند و واقعاً مي‌توانند ارزش‌هاي فضا را افزايش دهند.
