به قلم: مريم محمدزاده
اين بار زمستان همان زمستان قبلي نبود،
قرار بود حال و هوايش گرمتر و آفتابي‌تر از روزهاي قبل باشد حتي به اندازه يک هفته، از ۲۴ الي ۳۱ خرداد.
اين بار کوير، درست در همان حالتي که شن هايش به آبيِ آسمان پاشيد به مهماني زمستان آمده است.
گالري زمستان خانه هنرمندان در طول هفته جاري، ميزبان آثار هنري منيژه ميرعمادي، نقاش، بنيان گذار «نشر هنر ايران» و خالق اولين نشريه دو زبانه با عنوان « طاووس» است.
در بين آثار ارايه شده در زمستان رنگ روغن هاي « فيروزه اي در کوير»، مرغ دريايي و آثار چاپ، طراحي و پاستيل ديده مي شود.
گستره زمان و جغرافيا در زمستان فرياد مي زند، آثاري از ۱۳۴۰ تا ۱۳۷۲، از آمريکا تا ايران.
آثار ميرعمادي زنده اند؛ کار سه لته اي مرغ دريايي را جدا از هم نمي بيني زيرا هر لحظه مرغي از لته اي به لته ديگر در حال عبور است.
حرف هاي يک استاد نقاشي در کنار يکي از اين آثار کويري توجه جلب مي کند؛ او مي‌گويد که چرا با سابقه ۵۰ ساله خود، اين هنرمند را نمي شناخته است و اظهار تاسفش را مدام به لب مي آورد. نه تنها او بلکه هنرمندان زيادي اظهار بي اطلاعي از وجود چنين فردي مي کنند.
در واقع خيلي ها طاووس را مي شناسند ولي خالقش را بسيار کم.
ياد خاطرات دوستان و آشنايان اين هنرمند در ذهن تداعي مي شود که يکي از بزرگترين دغدغه هاي وي، زنده نگهداشتن ياد هنرمندان، ممانعت از فراموشي آنان و تلاش براي شناساندن آنها به نسل جوان هنرجو بوده است؛ چنانچه در اين راه کتابها به چاپ رسانده و فصلنامه ها نشر داده است.
