صدايش را نميتوان نوشت اما بسيار در سکوت کارگاه خطاط در فضا منتشر شده است. صداي حرکت نوک قلم آغشته به جوهر بر سطح کاغذ خوشنويسي هنگام کشش خط بلندي از يک حرف که در زمينه اثرش بافت آن از تلاقي جوهر و کاغذ بر جا مانده.
هر چند نميتوان صدايش را نوشت اما همين لحظه با تصورش اين صدا را در ذهن مي‌شنويم و تکرار ميشود…
صداي لحظات به رقص در آمدن قلم در دست خطاط و عشقبازي رنگ با تار و پود کاغذ…
چه در درون تحرير درآورنده کلمات در لحظه هايي که واژه ها را از روي سطح سفيد نمايان ميکند، مي‌گذرد؟ که ثمره اش رقعه اي ميشود حاصل عاشقي هاي مردي با معني.
لحظه نظاره کردن بر اين خطوط و کشيدگي‌ها، ميتوان غرق شد در حال و هواي ثانيه هاي پر شکوه خلقِ نه يک کلمه، بلکه خلق يک نظم هندسي که برآمده از عشق نهفته در مفاهيم واژه است.
نظمي که نه فقط در سياهي ها که در ريتم حرکت زمينه همچون موج از حرکت باز‌نمي‌ماند و در جايي گره ميخورد با فرم نوازشگر نقوشي تذهيب که چون حرکت نسيم به ميانه‌ي شاخ و برگ هاي درختان به رقص در مي‌آيند.
خط آسماني نستعليق برترين شکل بصري منطبق با نرمي، لطافت و ارامش کلام و ادب پارسي است و تلفيق بي بديلي از کمال، وقار و صلابت را به نمايش ميگذارد.
فرم هاي نرم اين نوع از خط ويژگي متمايز کننده و منحصر به ايران کننده آن است.
نمايشگاه "ذره اي عشق" تا ۱۲ دي ماه همه روزه از ساعت ۱۰ الي ۲۰ در گالري گويا به نشاني تهران، خيابان کريمخان، روبروي خيابان ايرانشهر، خانه فرهنگ و هنر گويا داير خواهد بود.
