مانوئل آلوارز ديسترو پس از سالها زندگي در مراکش، الجزاير و مصر مجموعه جديدي از عکاسي خود را به معماري بومي آفريقاي شمالي به ويژه بشقاب هاي ماهواره اي که ساختمان ها را به تصرف خود در آورده اند، اختصاص داده است.
به گزارش گالري آنلاين، بشقاب هاي ماهواره اي چه به نماي ساختمان چسبيده باشند و چه به سرعت در پشت بام خانه ها رو به ازدياد باشند، لايه ديگري به بافت شهري اضافه کرده و تقريباً مانند ارگانيسم انگلي که به ساختارهاي زنده چسبيده باشند، به چشم مي خورند.
ديسترو در حين عکسبرداري متوجه شد که اين مسئله در شمال آفريقا مشخصه ساختمان ها تلقي مي شود تا بازتابي از زندگي ساکنان آن ساختمان باشد. از ساختمان هاي مدرنيست الجزيره که تحت تاثير لوکوربوزيه قرار گرفته اند تا ساختمان هاي ساده و کم مدعا در قاهره، اضافه شدن فزاينده بشقاب هاي ماهواره اي توسط ساکنين ويژگي ذاتي در معماري ايجاد مي کند که در ساير مناطق ديده نمي شود. اين ابتکار، با تبديل پشت بام و نماي ساختمان ها به نماي ريتم دار و در نتيجه شباهت آن ها به اثري هنري با فضاي " horror vacui " ( هراس از فضاي خالي)، محيط ساخت انسان را به عرصه هاي جديدي از تجسم تبديل مي کند.
