آيا مي توان پوچي را بيان کرد؟ آيا حفره ها مي توانند حجم داشته باشند؟ در طول تلاشهاي خلاقانه بيشمار، ياسواکي اونيشي، هنرمند ژاپني، محصول هنري خود را به قدرت دگرگونکننده فضاي منفي اختصاص داده است.

به گزارش گالري آنلاين، اونيشي با استفاده از مواد ناچيز – مانند چسب، سيم و ورقههاي پلاستيکي – فرمهاي کوهستاني و به ياد ماندني را در گالري هنري دانشگاه rice طراحي کرده و مفاهيم ناملموس را براي مرسدس بنز، ملموس کرده است و فضاي خالي عمودي را در داخل يک کارخانه نوشيدني قديمي ژاپني معلق کرده است.ياسواکي اونيشي ميگويد: من آثاري خلق ميکنم که فضاهايي را که معمولاً بهعنوان حفره و حاشيه شناخته ميشوند با مضامين ساده مانند حجم و فاصله تجسم مي بخشند. فضاي نمايشگاه به ظرفي تبديل ميشود که تخيل و افکار را در خود ذخيره ميکند. از طريق آثار من، ما به آن سوي جهان نگاه مي کنيم.
ياسواکي اونيشي که در دانشگاه تسوکوبا و دانشگاه هنر شهر کيوتو در رشته مجسمهسازي تحصيل کرده بود، در سال 2009 شروع به کار بر روي مجموعههاي «حجم معکوس» خود کرد.
اين فرآيند پر زحمت شامل پوشاندن دقيق ورقه هاي پلاستيکي روي جعبه هاي مقوايي انباشته شده است، که سپس برداشته مي شوند تا تنها اثري از خود باقي بگذارند – سپس فرم "شناور" ظاهراً توسط رشته هاي چسب داغ به صورت جداگانه به سقف متصل مي شود. اين فرآيند «مجسمه معکوس» امضاي اونيشي در مورد ماهيت تأثيرپذير فضاي منفي است. از آن زمان، هنرمند به يافتن فرم در جايي که وجود ندارد ادامه داده است که از ورقه هاي پلاستيکي باد شده و جنگل هاي متبلور از چسب، حجم هاي عمودي ايجاد مي کند.
هنرمند در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه، چه جنبه هايي از پيشينه و تربيت شما اصول و فلسفه هاي خلاقانه شما را شکل داده است؟ پاسخ داد:
مطالعه مجسمه سازي بسيار مهم بود. من به فرآيند «قالبسازي» در توليد مجسمهها علاقه داشتم و احساس ميکردم که ميتوانم «قسمتهاي نامرئي» را پيدا کنم. در ابتدا با استفاده از روشهاي مختلف آثاري ساختم – مانند مجسمههاي فلزي به شکل چوب و عکسهايي از جرقههاي حاصل از آسياب کردن فلز. پس از آن، من شروع به ايجاد نصب هاي خاص براي محيطي خاص کردم که فقط مي توانند در محل ايجاد شوند، که منجر به کار فعلي من شده است.









