در اين پروژه، تصويرگر ايتاليايي معماري را به عنوان يک نمايش سيرک مي بيند که مي تواند بازنمايي آن را به يک نمايش شاعرانه تبديل کند و افرادي که آن را مشاهده مي کنند به مخاطب تبديل کند.
به گزارش گالري آنلاين، فدريکو بابينا با جديدترين مجموعه خود تحت عنوان "ARCHICIRCUS" از 17 تصوير رونمايي مي کند که 17 معماري مختلف کوچک زودگذر و عشايري، ناپايدار و آکروباتيک را به تصوير مي کشد. براي او، هر کدام نشان دهنده تجربه روان و اجراي طراحي معاصر هستند.
فدريکو ميگويد:
چراغ ها کم مي شوند… نمايش شروع مي شود. گاهي اوقات متوجه شده ام که مانند کودکي که با هيجان يک سيرک را تماشا ميکند، به معماري زيبا نگاه ميکنم: نفسم را حبس کرده، دماغم را در هوا نگه داشته ام، چشمانم گشاد است و دهانم باز است، در حال تماشاي جادوي نمايش هستم. گاهي اوقات معماري به هنري تبديل ميشود که از طريق کلمات، صداها، حرکات و فرمهايي که ظاهري معجزه آسا و توانايي شگفت انگيز و هيجانانگيز دارند، شگفتي را برميانگيزد.
سازه "ARCHICIRCUS" اثر بابينا از اين ايده ناشي شد که معماري به گونه اي به صحنه مي رود که گويي يک نمايش سيرک است. معماري لباس مي‌پوشد، آرايش ميکند و براي تفسير خود در نمايشي تغيير شکل مي‌دهد و داستان مي‌گويند. طناب‌بازان معماري با احساسات زودگذر بين رويا و خيال، گاهي شفاف و اثيري، گاهي قوي و برون‌گرا، حتي سرزده و پر سر و صدا. اشکال گذرا حضورهاي ثابتي هستند که از بسياري جهات تجربه زمان و مکان را شکل مي دهند.
