خانه ميمون از عمودي بودن جنگل الهام گرفته شده است، و امکان نزديک شدن به تاج درختان، به روشي ملايم و ظريف، و ارتباط با ساکنان بي شمارش در قلمرو گياهان و جانوران.
به گزارش گالري آنلاين، آتليه مارکو برايوويچ ميگويد در ساخت پروژه خانه ميمون، شيوه زندگي خانواده اي از ميمون هاي کاپوچين راه چگونگي پروژه را به سازندگان آن نشان داده اند.
ساختار خانه ميمون به طور هم افزايي بين اجزاي چوبي با مشخصات يکسان، پوشش داده شده توسط پوست گالوالوم و عايق ترموآکوستيک کار مي کند.خانه ميمون در منطقه اي از جنگل ثانويه، بين درختان نصب شده است، که مساحت کوچکي به ابعاد 5 متر در 6 متر را اشغال مي کند، بنابراين تداخلي در پوشش گياهي محلي با مساحت 86 متر مربع ايجاد نمي کند.افق معکوس است و به دنبال جريان انرژي، ماده و اطلاعات در مورد رشد درختان است تا ما را در جستجوي انرژي، نور خورشيد هدايت کند.
بهترين راه حل هاي طراحي در حال حاضر در طبيعت وجود دارد. براي 3.8 ميليارد سال، زندگي راه حل هاي ظريف در هوشمندي و سادگي ايجاد مي کند. به منظور طراحي ساختار حمايتي خانه ميمون، ما مشاهده کرديم که کدام گياهان با توپوگرافي زمين سازگاري بيشتري دارند و کدام استراتژي براي ايجاد ثبات در رشد ارتفاع اتخاذ شده است.juçara يا içara (Euterpe edulis) در Tupi، يک نخل بومي جنگل اقيانوس اطلس است که از طريق ريشه‌هاي تکيه‌گاه ساخته شده است، خود را با زمين‌هاي سراشيبي تطبيق مي‌دهد و وزن پويا را بر روي چندين بردار توزيع مي‌کند که ثبات را براي ساقه نازک و بسيار بلند تضمين مي‌کند.
براي پروژه خانه ميمون، ما همان استراتژي را اجرا کرديم و يک سري از ستون‌هاي نازک و متراکم ايجاد کرديم که از مورفولوژي Adventist ريشه‌هاي نخل juçara الهام گرفته شده بود، بنابراين ثبات در اين ساختار عمودي گونه‌شناسي را تضمين مي‌کنيم.
هنگامي که ما در مورد طراحي چشم انداز فکر کرديم، بيانيه احياي کامل جنگل با گياهان بومي بود که به نظر ما در برزيل و در سراسر جهان يک اولويت است. همچنين، انجام رشد گياهان محلي در اطراف خانه، حالت غوطه ور شدن خانه و انسان را در طبيعت بوجود مي آورد.
