حدود هفتاد و پنج سال پيش مهاجران سياهپوست براي جبران کمبود نيروي کار به بريتانيا رفتند. حال به خواست پادشاه چارلز نمايشگاهي از پرتره‌هاي نقاشي شده‌ي ده چهره موفق سياهپوست در کاخ تاريخي «ادينبورگ» برگزار شده است. اين رويداد اتفاقي عليه نژادپرستي است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايلنا، نقاشي طي سال‌ها و سده‌ها مسير پرفراز و نشيبي را گذرانده است. با وجود آنکه هر روزه بر تعداد هنرهاي مدرن‌تري که به واسطه امکانات امروزي و ديجيتالي شکل مي‌گيرند، افزوده مي‌شود اما نقاشي با قدرت مسير خود را ادامه داده و اين روند همچنان ادامه دارد. جدا از اينها نقاشي در مقاطع مختلف تاريخي منشاء و مبدا وقوع جرياناتي بوده که به ابداع سبک‌ها منجر شده است. اين سبک‌ها تا آن متعدد و گسترده هستند که هر کدام از آن‌ها براي تحليل معنا و محتوا به نگارش چندين جلد کتاب نياز دارد.
پرتره‌نگاري فراتر از سبک‌ها
يکي از گونه‌هاي مشترک که سبک محسوب نمي‌شود اما در همه سبک‌ها مورد توجه است، «پرتره» است. پرتره‌نگرايي مي‌تواند قدرت نمايي نقاش در ارائه تبحر و مهارتش محسوب شود.
«گاردين» به تازگي گزارشي از يک نمايشگاه با موضوع پرتره منتشر کرده است. اين رسانه نوشته است: مجموعه‌اي از ۱۰ پرتره جديد براي اولين‌بار از روز پنجشنبه بيست و دوم ژوئن (مصادف با شنبه يکم تيرماه) در کاخ سلطنتي ادينبورگ به نمايش درخواهد آمد. اين مجموعه توسط پادشاه چارلز در سال ۲۰۲۲ سفارش داده شده و شامل آثاري از شخصيت‌هاي پيشگام و موثر بريتانيا است. گفتني است اين آثار صرفا توسط هنرمندان سياه پوستي خلق شده‌اند که پادشاه آن‌ها را شخصا انتخاب کرده است.
گفتني است پرتره‌هاي مذکور که احتمالا رقم فروش بالايي داشته باشند، سپس از ماه اکتبر به مدت شش ماه در گالري ملي پرتره به نمايش گذاشته خواهند شد.
وقتي «Windrush» موضوع يک نمايشگاه فاخر مي‌شود
ويندورش‌ها سياهپوستاني بودند که حدود هفتاد و پنج سال پيش براي جبرانِ کمبود نيروي کار به بريتانيا مهاجرت کردند. در سال ۲۰۱۸ بود که مشخص شد دولت بريتانيا به درستي جزئيات افرادي که اجازه اقامت در بريتانيا به آن‌ها داده شده بود را ثبت نکرده است. اين اتفاق دولت بريتانيا را بر آن داشته تا به واسطه نگارش پرتره‌هايي از شخصيت‌هاي مهم «Windrush» به نوعي از آن‌ها قدرداني کند. اين رويداد درواقع بستري هنرمندانه براي مبارزه با نژاد پرستي است که همچنان در کشورهاي مختلف وجود دارد.
در ادامه پرتره‌هاي جديد سياهپوستان «Windrush» که قرار است در کاخ سلطنتني ادينبورگ نمايش داده شوند همراه با توضيحاتي مرور مي‌شوند.
يک کهنه سرباز مهاجر
آلفرد گاردنر کهنه سرباز سياهپوستي که در مقطعي وارد بريتانيا شد. او براي يافتن کار به عنوان مهندس بر موانع غلبه کرد و به تأسيس اولين باشگاه «کريکت» کارائيب کمک کرد. اين باشگاه تا به امروز وجود دارد و برابري و ضد نژادپرستي را ترويج مي‌کند.
پروفسور سر گادفري جف
پروفسور سر گادفري جف که توسط نقاشي به اسم درک فورجور خلق شده است. او در سال ۱۹۵۵ به بريتانيا رفت و در زمينه علم و گياه‌شناسي با وجود دشواري‌هاي بسيار کار خود را آغاز کرد. تحصيل او در علم گياه‌شناسي و غلات منجر به نوآوري‌هايي شده است. سر گادفري جف در سال ۱۹۷۷ به عنوان اولين استاد دانشگاه سياه پوست به فعاليت مشغول شد.
جسي استفان
جسي استفان زني است که سال ۱۹۵۵ در سن ۲۸ سالگي وارد لندن شد. او به گفته بسياري از فعالان فرهنگي نقش مهمي در ارتباط بهتر پليس با سياه پوستان نقش مهم و موثري داشته است. جسي استفان در سال ۱۹۸۲ براي خدمات انسان دوستانه و ضد نژاد پرستي‌اش از دولت بريتانيا نشان «MBE» دريافت کرد.
کامرون مونرو نمايشنامه‌نويس
کامرون مونرو درسال ۱۹۵۱ به اتفاق خواهرش وارد انگلستان شد. او در همان مقطع به کلاس‌هاي نمايشنامهنويسي رفت. در سال ۱۹۶۲ اولين حضور صحنه‌اي خود را در وست‌اند تجربه کرد. او که در ادامه به تلويزيون و سينما راه يافته يکي از بنيانگذاران شرکت تئاتر «Talawa» بوده است. حال اين شرکت يا گروه به مکاني براي پرورش استعدادهاي اهل آفريقا و کارئيب تبديل شده است. مونرو در سال ۲۰۰۷ به دليل خدماتش به تئاتر و نمايشنامهنويسي جايزه معتبر «OBE» را دريافت کرده است.
ليندا هي اولين رنگين‌پوست همکار با پليس
ليندا هي فردي که پرتره او کشيده شده، يکي ديگر از مهاجران سياهپوست است او پيش از مهاجرت به بريتانيا در جاماييکا زندگي و کار مي‌کرده است. او پس از مهاجرت به بريتانيا در اکتبر سال ۱۹۵۸ با وجود سختي‌هاي يک زن مهاجر سياهپوست به دانشگاه رفت و در رشته جامعه‌شناسي تحصيل کرد. ليندا طي طول حيات زندگي خود را وقف جوانان و خدمات اجتماعي کرده است. او اولين رنگين پوستي است که عضو تمام وقت اداره شکايات پليس شد. خالق اثر شانون بونو.
لاستا ريد کارگر نمونه «کرامپتون»
پيش ازتوضيح درباره جزييات اين اثر بايد گفت که اين پرتره ترکيبي بزرگ و تک رنگ است که از سبک زندگي آفريقايي الهام گرفته شده است. نام صاحب پرتره لاستا ريد است و سرژ آتوکوي کلوتي آن را خلق کرده است. ريد پس از ورود به بريتانيا در سال ۱۹۵۷ بيشتر عمرش را در شرکت «Crompton Batteries» که به ساخت باتري‌هايي با مارک «کرامپتون» اختصاص داشت، کار کرد. او مهاجري سياه پوست بود که با تلاش خودش را به استخدام کمپاني مذکور درآورد.
ادنا هنري شهروند نمونه سياهپوست
پرتره ادنا هنري که توسط سياهپوست ديگر امي شرالد کشيده شده است. ادنا هنري در سال ۱۹۶۲ از ناچاري و براي کار به بريتانيا رفت. شرايط بد زندگي، آلودگي هوا و تبعيض‌هاي نژادپرستانه از او شخصيتي ضعيف و شکننده ساخته بود. اما او از مقطعي به بعد از طريق جامعه کليساي پنطيکاستي براي قدرت بخشيدن به ايمان و اعتقاد خود درونيات خود را تحکيم بخشيد. حال او به عنوان شخصيتي موفق و صبور که از انزوا به اجتماع رسيده شناخته مي‌شود و فردي محبوب است.
جان ريچاردز کارگر و فعال مدني
صاحب اين پرتره جان ريچاردز است که نقاشي به اسم دينيو ايکس او را کشيده است. او مهاجري است که بدون هيچ داشته‌اي از رودخانه خود را به لندن رسانده است. او پس از مدتي کوتاه در شرکت راه آهن بريتانيا مشغول به کار شد و چهل سال در اين بخش خدمت کرد. جان ريچاردز نه فقط يک مهاجر معمولي که فعالي مدني است. او يکي از اعضاي موسس انجمن غرب هند در شمال غربي لندن بود. هدف اين انجمن ريشه کن کردن تبعيض نژادي است و در جهت مبارزه با اين معضل جهاني که همچنان وجود دارد تلاش مي‌کند.
گيلدا اليور فعال اجتماعي و موسس «Grace in Age»
گيلدا اليور کارمند ساده‌اي که در سال ۱۹۵۵ به بيرمنگام سفر کرد. او از همان ابتدا به عنوان يکي از فعالان اجتماعي فعاليت خود را آغاز کرد. او موسسه‌اي را راه‌اندازي کرد که «Grace in Age» نام داشت. اين موسسه افراد مسن سياهپوست را به کار و فعاليت‌هاي اجتماعي تشويق مي‌کرد. گيلدا اليور حالا زني مسن و مسيحي است که هرچه گذشته اعتقاد خود را محکم‌تر کرده است.
دليزر برنارد کهنه سرباز آفريقايي
دليزر برنارد کهنه سربازي بود که روزي سوار بر ماشينش به بريتانيا مهاجرت کرد. او قبل از اقامت در ولور همپتون در يک خوابگاه نظامي اقامت گزيد. او در همين مکان با همسر آينده‌اش آشنا شد و ازدواج کرد. برنارد حال با چهار فرزند به دليل اخلاق و منش خوب اجتماعي فردي محبوب است. اين پرتره را هونور تينوس کشيده است.