همچنان که روزها کم‌کم تاريک‌تر مي‌شوند و رنگ برگ سبز درختان به زرد و قرمز نزديک مي‌شود، فرصت مناسبي است که به برخي از نقاشي‌هاي خوشمزه پاييزي نگاهي داشته باشيم.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، تابلوهاي نقاشي که در ادامه تماشا مي‌کنيد، منتخبي از نقاشي‌هاي خوش رنگ و لعاب با موضوع طبيعت بي‌جان محسوب مي‌شوند. اين آثار هنري در حقيقت به طيف وسيع ميوه‌ها و سبزيجات مختص اين فصل از سال مي‌پردازند.
سبدي از شاه‌بلوط، پنير، قارچ و ميوه
«پائولو آنتونيو باربايري» احتمالا در مقايسه با برادر هنرمندش «گوئرچينو» از شهرت کمتري برخوردار است. «گوئرچينو» در خلق نقاشي‌هايي با مضامين مذهبي به موفقيت‌هاي بزرگي دست يافت اما «پائولو» بيشتر به نقاشي کردن طبيعت علاقه داشت و در تصوير کشيدن ماهي مهارت پيدا کرده بود. او در دوران فعاليت هنري خود اين نقاشي طبيعت بي‌جان پاييزي را با ترکيبي خيره‌کننده خلق کرد.
سبد ميوه
با اينکه «ادوار مانه»را بيشتر براي خلق تابلوهاي نقاشي تصويرگر زندگي پاريسي مي‌شناسيم، اما تابلوهاي نقاشي طبيعت بي‌جان تقريبا حدود يک پنجم از کارنامه اين نقاش برجسته فرانسوي را تشکيل مي‌دهند.
کدو حلوايي، آلو، گيلاس و انجير
«تيودل ريبوت» شيفته نقاشي کردن طبيعت بي‌جان و آشپزخانه بود. او اين نقاشي طبيعت بي‌جان پاييزي را با الهام از سبک رئال «گوستاو کوربه» خلق کرد تا طبيعت را همانطور که هست به نمايش بگذارد و از کمال‌گرايي اجتناب کند که معمولا اين نگاه به تصوير کشيدن کدوتنبل و … را منجر مي‌شود.
انارها
زماني که «گوستاو کوربه» مجبور بود ۶ ماه را در زندان سپري مي‌کرد، خواهران او برايش ميوه و گل مي‌بردند و اين هنرمند نيز از آن‌ها به عنوان سوژه نقاشي استفاده کرد.
گلابي و انگور
«پل گوگن» برخلاف «گوستاو کوربه» از زيبايي‌شناسي رئال فاصله گرفت. هرچند نقاشي «گلابي و انگور» تا حد بسيار زيادي با ديدگاه واقع‌گرايانه خلق شده است، چراکه «گوگن» اين نقاشي را در اوايل دوران فعاليت هنر خود خلق کرد.
سيب‌ها
حوالي سال ۱۹۱۳ ميلادي بود که سبک فوويسم در آثار هنري «آنري ماتيس» جاي خود را به سبکي نزديک به کوبيسم داد.