معماران SODA با استفاده از فلسفه «فضا خود هنر است» فضاي داخلي رستوران Red Eye Bono در پکن را به يک اينستاليشن هنري در مقياس بزرگ تبديل کرده اند.

به گزارش گالري آنلاين، در اين طراحي رنگين کمان خيره کننده اي از سقف سرازير مي شود و سالن ها را با رنگ هاي غني و شکل انکساري خود در آغوش مي گيرد تا فضايي غوطه ور مانند رويا ايجاد کند. پرده فلزي، نيمه شفاف و بافت سبک، به طور ناموزون پراکنده مي شود تا درجه بندي چند لايه را نشان دهد و به طور همزمان حريم خصوصي منطقه غذاخوري را در کنار شفافيت بصري و باز بودن تضمين مي کند. اين فعل و انفعال پويا از فضاها در سرتاسر رستوران آشکار ميشود، که با رنگهايي درهم آميخته با نور پراکنده مشخص ميشود و جلوهاي هنري چند لايه و دگرگونکننده ايجاد ميکند. تيم طراحي خاطرنشان ميکند: «فرم منحني در بالا معلق ميشود، گاهي اوقات زمين را لمس ميکند و شبيه يک رنگين کمان در بالاي افق در دسترس است».
رنگهاي پررنگ، تعامل شفافيت، انکسار و سياليت، زبان طراحي معماران SODA را همانطور که در رستوران Red Eye Bono ديده ميشود، تعريف ميکند و فضايي شاعرانه شفاف و خاطرهانگيز ايجاد ميکند. تيم طراحي به رهبري يوان جيانگ، از غذاهاي قاره اي رستوران و نور طبيعي فراوان درياي مديترانه استفاده مي کند و مهمانان را در گرماي آفتاب غوطه ور ميکند. استفاده از مجموعهاي از رنگها براي تحريک يک تجربه غذاخوري لذت بخش و تزريق حس انرژي مثبت به کار ميرود. در طول روز، اين رستوران نماد پرتوهاي خورشيد است، در حالي که در شب، رنگهاي پر جنب و جوش را به منظره شهر ارائه ميکند.
در دوران پس از اپيدمي، معماران SODA، با همکاري شرکاي رستوران، به دنبال معرفي يک تجربه نوآورانه به چشم انداز شهر براي ترويج يک محيط شاد بودند. رستوران Red Eye Bono که توسط تأثير متقابل نور و سايه احاطه شده است، بازديدکنندگان خود را در محيطي بازيگوش و شاد غرق مي کند. «بعد از افتتاح رستوران، يک مشتري جوان به همراه پدر و مادرش از آن بازديد کردند. به محض ورود، او به شدت مجذوب رنگين کمان رنگارنگ بالاي سرش شد. جوان با هيجان به اطراف حرکت کرد. يوان جيانگ به ياد ميآورد که چيزي که او را هيجان زده ميکرد، چشمانداز يک غذاي خوشمزه نبود، بلکه تصميمگيري در اين بود که در کدام منطقه رنگارنگ غذا بخورد.











