چيدمان ترمينالي در تيرانا اثر Karolina Halatek چيدماني پرنور و خيره کننده است که در مقابل بيمارستان مادر ترزا در آلباني به نمايش گذاشته شده است.
به گزارش گالري آنلاين، اين چيدمان مکان محور با الهام از خاطرات عميق بيماراني که با تجربيات نزديک به مرگ مواجه شده اند، به خلق فضايي پرداخته است که در آن هنر، معنويت و علم با يکديگر تلاقي مي کنند. اين چيدمان شامل يک استوانه از جنس پلي اتيلن است که داخل آن با نئون هاي LED خورشيدي روشن مي شود و از بازديدکنندگان دعوت مي کند تا وارد تجربه اي ماورايي شوند که يادآور تجربيات نزديک به مرگ است – سفري ماورايي از طريق يک تونل تاريک به سمت نوري فراگير و درخشان. اين تونل که از هر دو طرف مي توان وارد آن شد، مانند نگين انگشتري در ميان فضاي سبز جاي گرفته و از بينندگان دعوت مي کند تا در قدرت دگرگون کننده نور غوطه ور شده و نگاهي گذرا به آنچه ممکن است در آغاز زندگي نهفته باشد، بيندازند.
چيدمان Terminal in Tirana فضايي تامل برانگيز و فراتر از يک چيدمان هنري بوده و به تعمق در زندگي، مرگ و تداوم آگاهي مي پردازد. Karolina Halatek با بازتاب تجربيات مشترک ثبت شده در پايگاه اطلاعاتي "بنياد پژوهشي نزديک به مرگ" (NDRF) کاوشي عميق از آگاهي و فناپذيري انسان در چشم انداز بصري خيره کننده مي گنجاند. اين اثر که در ورودي مرکز بيمارستان دانشگاه مادر ترزا قرار دارد، با افرادي که به آسيب پذيري و بي ثباتي حيات آدمي و اسرار پشت پرده آن مي انديشند، همپوشاني دارد.
اين رويکرد در محل نصب اين چيدمان نيز انعکاس پيدا کرده که براي فراهم کردن اوقاتي براي توقف کوتاه و نفس تازه کردن، توسط معماران Elian Stefa و Dea Buza طراحي شده است.
وجود سه عنصر در ارتباط با اين مکان به چشم مي خورد: "درختان و پوشش گياهي موجود"، "ديوار منحني" در شمال مکان و "پياده رو". زميني که اين چيدمان بر روي آن قرار گرفته خود به صورت مجموعه اي مفرح از فرم هاي دايره شکل در ابعاد مختلف است که مانند مجمع الجزايري در ميان چمنزارها، از ديوار منحني شکل تا پارکينگ بيمارستان به سمت جنوب ادامه پيدا کرده است.
مسير پياده رو به دو بخش مستقيم و غير مستقيم تقسيم مي شود؛ مسير مستقيم براي دسترسي سريع به محوطه و مسير غير مستقيم که با اثر نصب شده در مرکز سايت روبرو مي شود. در نهايت، اين مکان که دستخوش تغييرات اندکي شده، فضايي مانوس براي توقف کوتاه و نفس تازه کردن در يک محيط شهري با اوقات دشوار و هيجانات منفي فراهم مي کند. اين فضاي کوچک که پيش از اين براي تردد مورد استفاده قرار مي گرفته است با اندکي تغيير در چشم انداز منطقه و در نظر گرفتن ارگونومي بدن انسان به مکاني باقوه براي لحظه اي آرامش مبدل شده است.
هدف ديگر از مداخله در منظر، جداسازي نمادين اثر هنري و مخاطب از اختلال هاي صوتي و بصري موجود در مسير عابر پياده است. با حذف درهم ريختگي محيط اطراف و قرار دادن اثر هنري اندکي بالاتر از سطح زمين، نقش غالب تري نسبت به مناظر بصري اطراف خود پيدا مي کند. نورپردازي اثر به منزله يک فانوس دريايي، روح هاي سرگردان را به زمان حضور و آرامش دروني هدايت مي کند. علاوه بر اين، محوري که ترمينال تيرانا بر روي آن قرار گرفته است، مستقل از محور بافت شهري بوده و آن را از زيرساخت هاي شهري جدا مي کند تا ماهيت هنري آن را تقويت کند.
