نمايشگاه «ما کوچ‌نشين هستيم، ما روياپردازيم» اثر سوچيتره ماتاي در پارک مجسمه سقراط نيويورک، هويتي پراکنده و تاريخي غني را به تصوير مي‌کشد. اين آثار که از ساري‌هاي کهنه و استيل آينه‌اي ساخته شده‌اند، نشان‌دهنده ترکيبي از تجربيات شخصي و تاريخ جمعي است که مرزهاي هنر و فرهنگ را به چالش مي‌کشند.
به گزارش گالري آنلاين، در پس‌زمينه‌اي از آسمان‌خراش‌هاي نيويورک، مجموعه‌اي از آثار هنري پر جنب و جوش توسط سوچيتره ماتاي در پارک مجسمه Socrates پراکنده شده است.
اين نمايشگاه با عنوان «ما کوچ‌نشين هستيم، ما روياپردازيم»، پارک را به فضايي براي تأمل و بررسي هويت، پراکندگي و بازپس‌گيري تاريخ تبديل مي‌کند. اين چيدمان مجسمه‌سازي بخشي از يک سال پرکار براي اين هنرمند مقيم لس‌آنجلس است که توسط پروژه‌هاي رابرتز نمايندگي مي‌شود و آثار او همچنان مرزهاي هنر، فرهنگ و حافظه را به چالش مي‌کشد.
آثار ماتاي ريشه در تجربيات شخصي او به عنوان فرزند والدين هندي دارد که از گويان مهاجرت کرده‌اند. او از يک تاريخ غني و پيچيده بهره مي‌برد تا آثاري خلق کند که روايات استعماري و پدرسالارانه را به چالش مي‌کشد و از مواد و تکنيک‌هاي به ارث رسيده از مادربزرگ‌هايش استفاده مي‌کند.
در اين نمايشگاه، ماتاي با در هم تنيدن حافظه، اسطوره و فرهنگ مادي، شش «کپسول» ساخته شده از ساري‌هاي کهنه و استيل ضد زنگ آينه‌اي را به نمايش مي‌گذارد. اين اشکال ارگانيک يادآور رسوبات يخي هستند و چشم‌انداز افسانه‌اي خيالي هنرمند را به تصوير مي‌کشند. اين کپسول‌ها همزمان هم مجسمه و هم آثار باستاني از آينده‌اي هستند که در آن تجربه پراکندگي به شيوه‌اي جشن گرفته شده و بازپس‌گرفته شده است. ساري‌ها که از جنوب آسيا و دياسپوراي گسترده آن تهيه شده‌اند، به هم بافته شده و نمادي از جامعه‌اي هستند که پس از پراکندگي‌هاي استعماري دوباره به هم پيوسته‌اند.
