استوديو طراحي SOFTlab مستقر در نيويورک، با چيدمان هنري خود به نام «رنگين‌کمان گرانش»، ارتباطي ظريف و پويا ميان معماري بتني موزه لوئيس و ريچارد روزنتال، طراحي شده توسط زاها حديد، و نيروهاي طبيعي ايجاد کرده است.
به گزارش گالري آنلاين، اين اثر، که در مرکز هنري معاصر سينسيناتي قرار دارد، با استفاده از نوارهاي کاغذي ليزري طراحي شده و با گراديانت‌هاي رنگي سفارشي تزيين شده است. وزن خود اين نوارها باعث تغيير شکل‌هاي مداوم و ايجاد نوعي تعادل بازيگوشانه بين ظرافت اثر هنري و استحکام معماري محيط اطراف مي‌شود.
جزئيات طراحي و ساخت
اين اثر شامل دوازده خوشه است؛ هشت خوشه در لابي اصلي موزه و چهار خوشه در فضايي دو طبقه. SOFTlab براي جايگذاري و طراحي اين خوشه‌ها از الگوريتمي به نام «بسته‌بندي حبابي» استفاده کرده است. با کمک نرم‌افزار شبيه‌سازي فيزيکي، انحناي بهينه 408 نوار کاغذي، به طول کل 6,500 فوت خطي، محاسبه شد. گراديانت‌هاي رنگي به‌صورت ديجيتال طراحي و روي 7,500 قطعه جداگانه چاپ و برش ليزري شدند که سپس به شکل زنجيرهايي متصل شدند.
ارتباط با معماري زاها حديد
اين اثر هنري در هماهنگي با ساختمان موزه، که خود با حجم‌هاي معلق و شناور بتن طراحي شده، قرار گرفته است. «رنگين‌کمان گرانش» با ظرافت نوارهاي کاغذي، کنتراستي دلپذير با استحکام معماري محيط ايجاد مي‌کند. اين ترکيب، وزن و سبکي را به شکل موازي به نمايش مي‌گذارد و حس گرانش را تقويت مي‌کند.
حرکت و پويايي اثر
نوارهاي کاغذي اين اثر به وسيله يک سيستم وينچ کنترل‌شده توسط کامپيوتر به آرامي حرکت مي‌کنند و مرکز هر خوشه را تغيير مي‌دهند. اين حرکت مداوم باعث تغيير شکل زنجيره‌ها به صورت خطوط کاتنري مي‌شود و در هر لحظه گراديانت‌هاي رنگي آن‌ها را به‌طور متفاوتي آشکار مي‌سازد. به گفته تيم SOFTlab، اين نصب هنري با ترکيب فيزيک، رنگ و مواد، فضايي عمومي را به شکلي بازيگوش و پويا فعال مي‌کند.
الهام از طبيعت و فرم‌يابي
اين پروژه از مدل‌هاي زنجيره‌اي آنتونيو گائودي و آزمايش‌هاي حبابي فراي اتو الهام گرفته است. در اين اثر، از مواد و نيروي گرانش براي يافتن شکل‌هاي طبيعي و ارگانيک استفاده شده است. برخلاف مدل‌سازي‌هاي استاتيک، «رنگين‌کمان گرانش» به‌عنوان يک آزمايش زنده عمل مي‌کند. تيم طراحي با استفاده از مواد و نرم‌افزارهاي سفارشي، اثري معلق و زنده خلق کرده‌اند که به‌طور مداوم تحت تأثير گرانش در حال تغيير و بازتعريف است. اين پويايي، کنتراستي ارگانيک با خطوط دقيق و زواياي معماري موزه ايجاد کرده و آن را به تجربه‌اي منحصربه‌فرد براي بازديدکنندگان تبديل مي‌کند.
