سفر يک نقاشي در چشم‌انداز شهري لندن

قدم‌زني هنري پروژه‌اي ويديويي از تايفون ساري‌ير و زينب اوغوز است که حرکت يک تابلو را در خيابان‌هاي لندن دنبال مي‌کند. اين اثر مرز ميان اجرا، تصوير و زندگي روزمره را مي‌شکند و با برخوردي سورئال ميان نقاشي و همزاد انساني‌اش، تأملي بر هويت و حضور هنر در فضاي عمومي ارائه مي‌دهد.

به گزارش گالري آنلاين، چهره‌اي کنجکاو در خيابان‌هاي لندن پرسه مي‌زند: «پياده‌رو هنري» که تابلوي بزرگي از تصوير يک زن را از ميان پارک‌ها، کوچه‌ها و گوشه‌وکنار شهر حمل مي‌کند. اين، نقطه آغاز پروژه ويديويي قدم‌زني هنري است — طرحي که بر پايه نقشي خيالي اما عميقاً نمادين بنا شده: انساني که مأموريتش جابه‌جايي هنر در دل دنياي واقعي است. اين پروژه توسط هنرمند Tayfun Sarier خلق شده و به کارگرداني Zeynep Oğuz شکل گرفته است؛ اثري که مرز ميان اجرا، مداخله در فضاي عمومي و تصوير متحرک را در‌هم مي‌شکند. اما داستان به همين‌جا ختم نمي‌شود. در لحظه‌اي خيال‌انگيز و سورئال، نقاشي با نسخه‌اي زنده و آزاد از خود مواجه مي‌شود — اين بار نه در قاب، بلکه در قالب انساني در حال حرکت.

در طول دو روز فشرده، تايفون ساري‌ير و زينب اوغوز قدم‌زني هنري را بدون دريافت مجوز، بدون جمعيت‌هاي ساختگي و بدون واکنش‌هاي از پيش تعيين‌شده به اجرا درآوردند. حرکت‌ها و مسيرها طوري طراحي شده بودند که با بافت متنوع و زنده لندن در تعامل باشند و شانس و تصادف را به يکي از عناصر اصلي خلاقيت بدل کنند. نقاشي، درون قابي دست‌ساز و مستحکم قرار داشت و توسط پياده‌رو هنري از ميان شهر حمل مي‌شد — سفري بي‌کلام اما پُر معنا که در خيابان‌هاي شلوغ، مسيرهاي خلوت و مناظري غيرمنتظره رقم خورد.

اين تيم هنري چندرشته‌اي، آگاهانه به استقبال خودانگيختگي رفتند و لحظاتي بدون سناريو، سرشار از حيرت، کنجکاوي و شگفتي خاموش را ثبت کردند. با خارج کردن اثر هنري از چارچوب سنتي گالري، قدم‌زني هنري نگاه ما را نسبت به هنر و مخاطب دگرگون مي‌کند. رهگذران، در کمال ناباوري، به بازيگران تصادفي يک اجرا تبديل مي‌شوند. و هنگامي که نقاشي با همزاد انساني‌اش روبه‌رو مي‌شود — صحنه‌اي که با زيرکي طراحي شده اما هرگز توضيح داده نمي‌شود — اثر، رنگ و بويي سورئال به خود مي‌گيرد و مخاطب را به تأمل درباره هويت، تکرار و قدرت ساکتِ شگفتي دعوت مي‌کند.

درهم‌آميختن خيال با واقعيت شهري، قدم‌زني هنري را به چيزي فراتر از يک نمايش بصري بدل مي‌کند: مديتيشني است بر ديدن، حضور و نقش هنر در زندگي عمومي.

پیمایش به بالا