اين ساختمانها در حومه شهر رم و در يکي از فقيرترين محلههاي مجاور پايتخت ايتاليا واقع شدهاند.
آنها به درخواست مقامات محلي به رم رفتهاند تا با هنرشان، جاني تازه به محله داده و به جذب گردشگر کمک کنند. جريکو يکي از اين هنرمندان است و ميگويد که مشتاق است تا ديوارهاي محله را درخشان کند. طرحهايي که او براي اين ديوارها انتخاب کرده، الهام گرفته از نقاشي ميکل آنژ در کليساي سيستين است.
او ميگويد: "ميخواستم در اينجا براي مردم چيزي بسيار آرامتر و صلح آميزتر از نقاشيهاي قبليام بکشم. بنابراين طرحي الهام گرفته از اثر مشهور ميکل آنژ انتخاب کردم. البته با تفسيري طبيعيتر."
با وجود آنکه تاريخ هنر نقاشي ديواري به رم باستان باز ميگردد، رم مدرن، ديرتر از ديگر پايتختهاي اروپايي همچون برلين، لندن و پاريس از اين هنر استفاده کرده است.
جسيکا استوارت، نويسنده کتاب داستانهاي هنر خياباني در رم ميگويد: "اگر شما به تاريخ هنر فکر کنيد به ياد شهر پمپئي ميافتيد و سپس به ياد نقاشيهاي ديواري اين شهر. کلمه "گرافيتي" از "گرافيتو" که يک کلمه ايتاليايي است ميآيد. نقاشيهاي ديواري قديمي و نوشتههاي زيادي در سرتاسر اين شهر وجود دارد و در دوره رنسانس ديوار تمام ساختمانها از بيرون نقاشي شده بودند. سپس آنها فراموش شدند. بنابراين من فکر ميکنم اگرچه شهر رم اکنون به دنبال استفاده از آن است اما در اين زمينه يک پيوند بسيار قوي با گذشته وجود دارد."
نتيجه اجراي اين طرح بسيار جالب بود. هم گردشگران و هم مردم محلي براي ديدن اين نقاشيها آمدهاند. اکنون ديوارها در اين محله فراموش شده، دوباره رنگارنگ شدهاند.
کلوديو ارکولي، از ساکنان محله ميگويد: "مردم زيادي براي بازديد از اين منطقه ميآيند. آنها اين طرحها را دوست دارند. اين نقاشيها آنها را تحت تاثير قرار ميدهد. در سالهاي گذشته هرگز چنين چيزي اتفاق نيفتاده بود و هيچکس نميخواست از اينجا ديدن کند. اکنون مردم دوباره زنده شدهاند."
يکي از گردشگران هم ميگويد: "هنر خياباني مثل يک نمايشگاه در فضاي باز است و اين فرصت را به همه ميدهد تا زيباييها را بشناسند و با ارزش آثار هنري آشنا شوند، حتي به مردمي که عادت ندارند به موزهها و گالريهاي هنري بروند و يا افرادي که در جستجوي هنر نيستند."
با اين حال، همه اجازه ندارند که ايدههاي خلاقانهشان را بر در و ديوار پياده کنند. بجز در موارد ويژهاي که سفارش داده باشند، ترسيم نقاشيهاي ديواري در مکانهاي عمومي در ايتاليا عملي غيرقانوني است و فردي که چنين کاري را بدون مجوز انجام دهد، مجازات ميشود.