دير و زود دارد ولي سوخت و سوز نه / منير فرمانفرماييان؛ از کلنگ‌زني گوگنهايم تا نمايش آثار

شماري از آينه‌کاري‌هاي بزرگ و کارهاي روي کاغذ و بوم؛ حاصل بيش از نيم قرن فعاليت هنري منير شاهرودي فرمانفرماييان به گوگنهايم نيويورک رفته‌ است؛ نشانگرذهنيت و انديشه تجسمي فرمانفرماييان و آنچنان که سوزان کار‌تر نمايشگاه‌گردان اين مجموعه هم در کاتالوگ نمايشگاه نوشته: "با تماشاي اين کار‌ها مي‌توانيم روح انتزاعي آثار هنري اسلامي و دگرگوني آن را در بدنه آثار يک هنرمند امروزي ببينيم."

"آشنايي من از گوگنهايم به سال ۱۹۵۶ يعني کلنگ زني و کمي بعد اولين روزهاي افتتاح اين موزه بر مي‌گردد؛ به واسطه برادرم که با فرانک لويد رايت (طراح و معمار موزه گوگنهايم) رابطه دوستي داشت با او در محل احداث موزه ملاقات کرديم؛ لويدرايت با‌‌ همان شنل و کلاه سياهش آمده بود. از آن موقع با گوگنهايم آشنا بودم اما اصلا فکرش را نمي‌کردم و اصلا باور نمي‌کردم که قابل باشم روزي آثارم در موزه‌اي به اين مهمي به نمايش دربيايد."

اين‌ها را منيرفرمانفرماييان که اين روز‌ها براي برگزاري نمايشگاهش به نيويورک رفته به گزارشگر تلويزيون "بي. بي. سي"مي‌گويد؛ هنرمندي که همواره در حرف و در عمل متواضع‌تر از آن بوده که ژست‌هايي از سر تفاخر به خود بگيرد. باز هم مي‌گويد: "هميشه وقتي اثري را ساخته‌ام، به ان شک داشته‌ام. تازه ممکن است سال‌ها بگذرد و شايد کاري را ببينم و بگويم؛ بد نيست‌ها! کار خوبي شده. کارهاي زيادي ساخته‌ام که به همين دليل دور ريخته‌ام چون فکر مي‌کرده‌ام چيز خوبي نيست. اين است که آن اطمينان و غرور هنرمندي را هيچ وقت نداشته‌ام و هنوز هم ندارم."

مشروح خبر

منبع : هنرآنلاين

پیمایش به بالا