براي اولين بار موزه اي در آمريکا شاهد آثار منيرشاهرودي فرمانفرمايان در نمايشگاهي به نام "امکان بي نهايت" است.
از ۱۳ مارس تا سوم ژوئن، موزه گوگنهايم نيويورک ميزبان آثار آينه کاري و طراحي اين هنرمند مقيم ايراني است. او در سال ۱۹۲۴ در قزوين متولد شد. نمايشگاه نمايانگر بدنه غني آثار فرمانفرمايان و همچنين بخشي از چشم انداز ميان فرهنگي در توليدات هنري اوست.
ديدار با هنرمندان در نيويورک
او از اولين هنرمنداني است که براي تحصيل به خارج از ايران رفت. با شروع جنگ جهاني دوم و آتش جنگ در اروپا به نيويورک رفت.
خانم فرمانفرمايان در مدت اقامت خود در نيويورک از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۵ با هنرمنداني چون ميلتون آوري (Milton Avery)، بارنت نيومن (Barnett Newman)، لويز نويلسون (Louise Nevelson) و بعد ها اندي وارهول آشنا شد و سپس به ايران بازگشت.
او از کودکي به دليل کار پدرش با نقوش فرش آشنا بود. در برخورد با مکتب سقاخانه، سبک هنري که در آن زمان در ايران متداول بود، تکنيک نقاشي ويژه خويش يعني نقاشي پشت شيشه خود را گسترش داد و نمايشگاه هاي متعددي از آثار او در اروپا و آمريکا برپا شد. آثار او نمودار يکي از مستحکم ترين و مدرن ترين فرم هاي هنري دوران خود است.
گشايش استوديوي شخصي در ايران
انقلاب ۵۷ ايران نقطه آغازين اقامت ۲۶ ساله او در نيويورک را رقم زد.
در اين مدت فرمانفرمايان تمرکز خود را بر روي طراحي، کولاژ و طراحي فرش و پارچه قرار داد. در سال ۲۰۰۴ با بازگشت دوباره به ايران استوديوي خويش را گشود و بر روي آثاري که در دهه ۷۰ ارائه داده بود، متمرکز شد. او اکنون به دليل لرزش دست قادر به برش آيينه ها و شيشه ها نيست و افراد ديگري با او همکاري مي کنند. در آثار او ميان بري بين هنر مدرن غربي و نقوش اسلامي – ايراني به دليل استفاده از فرم و مواد ديده مي شود.
اين نمايشگاه شامل آثار گچ و آينه او و مجسمه هاي آينه کاري در ابعاد بزرگند.
افزون بر آن آثار روي کاغذ نيز نقش اساسي در تمرکز اين هنرمند براي خلق مجمسه ها و آثار گرافيکي در بيش از ۴ دهه داشته است. اکثر آنها از دهه ۷۰ در معرض ديد عموم قرار نگرفته.
بن مايه اين آثار از تجربيات تصويري و فضايي هنرمند نشأت گرفته. آثاري که با زيبايي شناسي سنتي معماري اسلامي و تزيينات آميخته شده.
او در بيشتر آثارش از رنگ هاي سبز و آبي استفاده مي کند. ترکيب بندي شيشه و آينه او از هنر سنتي ايراني نشات مي گيرد. استفاده از اشکال هندسي براي او �امکان بي نهايت� را فراهم آورده.
"امکان بي نهايت" آثار آينه کاري و طراحي فرمانفرمايان بين سالهاي ۱۹۷۴ تا ۲۰۱۴ توسط موزه هنرهاي معاصر پرتقال سازماندهي شد.