آتليه XI در شهر گوي‌يانگ چين، از مرکز هنرهاي عمومي AYDC رونمايي کرد؛ مجموعه‌اي از چهار پاويون تراورتني که به‌جاي ساخت يک بناي واحد، همچون مجسمه‌هايي معمارانه در دل چشم‌انداز طبيعي منطقه و در دامنه کوه‌هاي کارست گويژو جان گرفته‌اند.
به گزارش گالري آنلاين، اين پروژه که از سال ۲۰۲۲ و در چند مرحله به بهره‌برداري رسيده، رويکردي تازه به معماري فضاهاي فرهنگي در بسترهاي بومي ارائه مي‌دهد. مجموعه، متشکل از کتابخانه شيما (Xima Library)، نمازخانه جينکو (Ginkgo Chapel) و سِن دالي (Dali Stage) است؛ هر يک در نقطه‌اي خاص و هماهنگ با طبيعت اطراف، به‌گونه‌اي طراحي شده که ميان عملکرد، منظره و تجربه حسي بازديدکنندگان پيوندي زنده برقرار کند.
کتابخانه شيما در کنار استخري منعکس‌کننده قرار دارد؛ حجمي تراورتني که در دل آن گنبدي فلزي و براق تعبيه شده است. در ساعات آرام صبح، انعکاس اين گنبد بر سطح آب، با حرکت ابرها روشن و تيره مي‌شود. فضاي داخلي اين کتابخانه با صفحات فولادي خميده پوشيده شده و نور روز را به نرمي و ملايمت در خود مي‌پراکند.
نمازخانه جينکو با چهار حجم سنگي عظيم که الهام‌گرفته از برگ‌هاي درخت جينکو هستند، فضايي رازآلود و باز به آسمان مي‌آفريند. بازديدکنندگان از ميان دالاني باريک که توسط ديوارهاي خميده سنگي ساخته شده، به تالاري سرگشاده مي‌رسند. در بهار، نور از لابه‌لاي برگ‌ها مي‌رقصد و در پاييز، سايه‌ي طلايي برگ‌هاي جينکو فضا را در بر مي‌گيرد.
در ضلع ديگر ميدان مرکزي، سِن دالي به‌مثابه مرزي ميان معماري و اجرا قرار گرفته است؛ سازه‌اي که گويي بخشي از فضا از دل آن تراشيده و برداشته شده و در شب، نورهاي فيبر نوري کار گذاشته‌شده در زمين، سن را به کهکشاني درخشان بدل مي‌کنند. در جشنواره‌ها، مردم زير اين آسمان مصنوعي جمع مي‌شوند و بازتاب حضورشان در سطح فولادي آينه‌وارِ سن ثبت مي‌شود.
با وجود تنوع کارکردي، اين سه پاويون زبان معماري مشترکي دارند؛ نماهاي تراورتني با روزنه‌هاي ظريف که نور و نسيم را در دل خود مي‌پذيرند و معماري را از مفهوم محصورسازي به تجربه‌اي در آغوش طبيعت بدل مي‌کنند.
