موزه هنري شهر لس آنجلس

موزه هنري شهر لس آنجلس (لاکما) درماه فوريه امسال تازه ترين نمايشگاه خود را تحت عنوان "هنرهاي اسلامي امروز: هنرمعاصر خاورميانه" به نمايش گذاشته است.

براي نخستين بار دراين موزه که نگاهدارنده بزرگترين مجموعه هنرهاي اسلامي در ايالات متحده آمريکا به شمار مي رود، يک نمايشگاه اصلي، تماما به آثار هنري معاصر خاورميانه اختصاص داده شده است.

در چند سال اخير، موزه هنري لس آنجلس با خريد آثار هنرمندان معاصر از کشورهاي خاورميانه، از جمله هنرمندان ايراني از داخل و خارج از ايران، ابعاد تازه اي به بخش هنرهاي اسلامي اين موزه بخشيده است- هنرمنداني که تحت تاثير فرهنگ و سنت هاي رايج در کشورهاي خود و با استفاده از تکنيک، آثاري را ارائه مي دهند که درآن بطور ناخودآگاه، چکيده اي از هنرهاي زمان هاي پيش هم گنجانده شده است.

در ميان اين آثار هنري دو قطعه عکس با عنوان "شرم" و "تکنولوژي واقعيت را کشت" از عبدالله الصائب عکاس کويتي، نسل بيست و چند ساله هايي را نشان مي دهد که بين تکنولوژي مدرن، خواست هاي بيش از حد يک جامعه مصرفي و مذهب و سنت سرگردانند.

هم چنين دو اثر بدون شرح چندرسانه اي از سميرا عليخانزاده – هنرمند ساکن ايران – که با استفاده از فرش پشمي، آينه و عکس هاي قديمي از آدم هايي متعلق به زمان هاي گذشته که روي پلاکسي گلاس چاپ شده، توجه ديدارکننده را در همان لحظه ورود به نمايشگاه به خود جلب مي کند.

ليندا کوماروف، مدير بخش هنرهاي اسلامي موزه "لاکما" و کيوريتور نمايشگاه "هنرهاي اسلامي امروز: هنرمعاصرخاورميانه" به بي بي سي فارسي مي گويد:

"از بعد از وقايع يازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ بخش هنرهاي اسلامي اين موزه که مجموعه اي است متنوع از هنرهاي خاورميانه از عهد عتيق، دوران باستان و بعد هم دوران اسلامي تا به امروز، علاوه بر اهميت تاريخي و زيباشناختي‌اي که دارد، توانسته نماينده و نمايانگر مردم و فرهنگي باشد که در جوامع مختلف آمريکا تنها از طريق اخباري که از رسانه ها مي شنويم شناخته مي شوند.

"هنرهاي مدرن و معاصر، توانايي خاصي در انعکاس يافتن و طنين انداختن در ذهن تماشاگر دارند. همين نکته باعث مي شود تماشاگران بتوانند ارتباطي بدون واسطه و مستقيم با مردم ملل و فرهنگ هاي ديگر پيدا کنند. شايد هنرهاي خاورميانه نتواند کاملا خلاء کنوني و اين عدم ارتباط با ناشناخته هاي فرهنگي و مردم منطقه را پر کند اما ممکن است بتواند بازديدکننده را تشويق کند که کتابي بخواند، رشته درسي تازه اي در دانشگاه بردارد يا حتي با تهيه بليت عملا سفري به اين مناطق ناشناخته کند. به نظر من ديدار از اين گونه نمايشگاه ها مي تواند به تصاويري که رسانه ها از مردم خاورميانه ساخته اند ابعاد انساني تازه اي ببخشد. تصاويري که غالبا روي خشونت و نابودساختن و نابود شدن تمرکز دارد."