" هر فردایی، تولد دوباره یک روز زیباست و این فرصت هدیه ایست به عکاس و هر آنکس که این جهان در نمودش، زیباست." این را حکیم قاسمی، هنرمند عکاس اهل کردستان و برگزیده فراخوان دعای باران، میگوید و در رابطه با تهدید خطرات زیست محیطی بر اثر کم آبی، تاکید میکند " به زودی زمینی را مشاهده میکنیم که همانند فردی نا امید و گوشه گیر و از دنیا خسته، خشک و تنها مانده و آن سرسبزی ، شور و شوق خود را از دست داده است. "

حکیم قاسمی فارغ التحصیل از دانشگاه رازی کرمانشاه در رشته مدیریت بازرگانی است و در زمینه ی عکاسی و نمایش آثار در دانشگاه برای دانشجویان و اساتید با مبحث مناظر طبیعت فعالیت دارد و در نمایشگاه گالری آیریک(گروه نقش هنر) شرکت داشته است.

وی در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین، در خصوص موضوعاتی که در آثارش تمایل به نمایش آنها دارد، گفت:

گرایش من در آثارم به مباحث زیبایی شناسی هم در مورد طبیعت و هم در مورد مسایلی‌ست که در اطرافمان وجود دارند و متاسفانه بعضی از آنها کم کم در حال فراموش شدن هستند، مانند فرهنگ گذشتگان و آداب و رسوم و استفاده صحیح از نعمت های پروردگار یکتا و شکر گذاری از او به خاطر زمینی که به ما عطا فرمود تا آزادانه در آن زندگی کنیم، مناظری که برایمان خلق فرمود تا بزرگیش را دریابیم و به اطاعتش درآییم و آبی را برایمان نازل فرمود تا خود را از نجاست پاک کنیم و زنده بمانیم و زندگی کنیم، همانگونه که می فرمایند (و از آب هر چیزی را زنده آفریدیم) .

آری این همان آبی است که در کوهستان ها جاری است و در دره ها خروشان است و در لابلای سنگ های کوچک و بزرگ جریان دارد و باجریانش و حرکتش که هر چه بیشتر جریان می یابد پاکتر میشود و در سفره های زیر زمینی آرام میگیرد و ناپاکی هایش ته نشین میشوند و آبی معدنی و خنک ازآن سفره ها که همانند دستگاه تصفیه هستند بیرون می آید. آبی که صدایش آرام بخش واستفاده درستش حیات بخش هر موجودی است.

حکیم قاسمی در زمینه عکاسی فعالیت داشته و به فیلم سازی هم علاقه مند است و امیدوار است در آینده اقدام به ساخت فیلم نماید.

این هنرمند در مسیرکاری خود با مشکلات و گره های بسیاری مواجه بوده است که با تشویق خانواده، دوستان و امید به خدا توانسته به کار و فعالیت هنری خود ادامه دهد و از آن دست نکشد. قاسمی تاکید میکند در طول این مسیر به " إنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا [ ﺁﺭﻱ ] ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎ ﺩﺷﻮﺍﺭﻱ ﺁﺳﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ." ایمان داشته است.

حکیم قاسمی در ادامه می گوید: هر بار که ناامید شدم به خداوند پناه بردم چرا که هرچه در این جهان است از آن اوست و به هرکس که بخواهد می بخشد.

این هنرمند ساکن شهر"اورامان تخت"در کردستان، علت انتخاب مدیای عکس برای انجام کارهای هنری خود را چنین عنوان کرد:

دلیل اصلی این انتخاب، توجه کردن و غافل نبودن و شکر گذاری از خالق یکتا بود که من انتقال این مفهوم با ارزش را به مخاطبان از طریق عکس دریافته ام و اگر خداوند هم بخواهد در آینده با فیلم هم این مفهوم را به نمایش خواهم گذاشت و این انتخاب را بیشتر مدیون دلگرمی های مادر عزیزم ، تلاش خودم وتوجه خاص خداوند عزوجل می دانم.

همچنین من از دوره راهنمایی به عکاسی علاقه مند شدم و بیشتر عمرم را درگشت و گذار درطبیعت به سر برده ام ودرکل علاقه زیادی به طبیعت دارم و با عکسهایم میخواهم به مخاطبان این مفهوم را برسانم که با طبیعت مهربان باشند و آن را همانند عضوی از وجود خود بدانند و در زیبا سازی و استفاده درست از آن تلاش کنند. همانگونه که از خود مراقبت میکنند که بیمار نشوند یا اموال با ارزششان را نگهبانی میکنند چرا که بیماری طبیعت مساوی است با بیماری خودمان و همه ی موجودات، چرا که همگی به هم نیازمندیم، چه ما برای نفع خودمان و بهره از طبیعت و چه طبیعت برای نگهداریش به سود خودمان.

قاسمی ضمن تاکید بر اینکه در طول این سالها به شیوه خاص خود عکاسی کرده، گفت:

من هم همانند عکاسان دیگر همیشه خواسته ام کسی باشم که جهانم را از دریچه چشم خود درک کنم و در نظرم زیبا جلوه کند. سعی من بر آن است که در آثارم از نشانه شناسی عرفانی بهره ببرم و در صورت توان آن را به مخاطب نیز انتقال دهم.

حکیم قاسمی در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین در رابطه با آثار خود با موضوع کم آبی توضیح داد:

موضوع آثارم در فراخوان دعای باران، آب و کم آبی است و اینکه اگه درست و بهینه مصرف نکنیم تأثیرش گریبانگیر خودمان و آیندگان خواهد شد و مصرف بهینه و درست محقق نخواهد شد مگر اینکه کسانیکه اطلاع رسانی یا آگاه سازی میکنند، ابتدا خودشان درست مصرف کنند تا بتوانند به شیوه صحیح و درست در ترویج نحوه درست مصرف کردن آب به بهترین نحو فرهنگ سازی کنند. چون اگر این طور نباشد تنها تعداد کمی از مردم از این اقدام آگاه خواهند شد و عمل خواهند کرد پس ابتدا خودمان درست مصرف کنیم تا دیگران نیز عبرت گیرند و درست مصرف کنند. یعنی باید اقدام عملی ما به صورت چشم و هم چشمی درآید.

هنرمند در این تصویر قصد نمایش آثار زیانبار دستکاری در طبیعت را داشته است. این هنرمند عکاس در مورد اثر خود توضیح میدهد:

منظورم از این عکس این است که اگر در محیط دستکاری کرده وموجب زیان آن شویم با آلوده کردن آن با پسماندهای پر خطر مانند پلاستیک که از بین رفتن آن سالهای طولانی را باید به انتظار نشست که عمر ما و بسیاری نسل های دیگر را هم دربر میگیرد هنوز هم تاثیرات آن در طبیعت خواهد ماند و موجب ضرر وآسیب برای زمین و آب و هوا خواهد شد و یا فعالیت های انسانی دیگر ازقبیل کار با دستگاه های ماشینی و دود کارخانه ها و ماشین ها که نهایتا ابرهایی که با این دود واین هوای آلوده بارور میشوند به صورت باران اسیدی دوباره بر منظره و پیکر شهر مان خواهد ریخت و موجب میشود که زیبایی شهرمان، معماری مان، درختان و زمین و فضای سبزی که در اطراف‌مان وجود دارد از میان برود و در برابر حوادث جدی از جمله زلزله آسیب پذیر و ضعیف شود و در نهایت به زودی زمینی را مشاهده میکنیم که همانند فردی نا امید و گوشه گیر و از دنیا خسته، خشک و تنها مانده و آن سرسبزی ، شور و شوق خود را از دست داده است؛ درختانش از بی مهری سر به آسمان لخت و عریان چشم دوخته اند به انتظار ذره ای محبت، بخشش، توجه و عشق، اما دیگر فرصتی نمانده...

امیدها واهی شده...

صبرها لبریز...

کوزه ها شکسته...

دریاها بخیل و افسرده...

کوه ها خشک و لرزان...

دره ها تفتیده...

زمین ها همچون دستان و پاهای کارگر زحمت کش پینه بسته،چروک و ترک خورده...

و در نهایت همه جا را سکوتی مطلق فراخواهد گرفت که دیگر نه صدای خوشِ آبی می آید که خروشان باشد و نه صدای پرنده ای که از شوق آواز بخواند؛ تنها چیزی که می ماند خزیدن برگ ها و علف های خشکیده بر روی زمین است . آن هم در زمانی محدود که در اثر نور سوزان خورشید و باد خشک و سرد پوسیده خواهد شد.

ما نیز همانند مورچه هایی خواهیم بود که در انتهای پاییز به هر دری می زنیم تا چیزی ذخیره کنیم برای زمستان سخت(خشکسالی) دوباره و اینکه بتوانیم فرصت تباه شده را باز پس گیریم .

اما دیگر نه فرصتی باقی مانده و نه زمینی مانده برای تولدی دوباره

پس به یاد آوریم چنین روزی را تا فرصت هست

پس به جای قطع درخت، بکاریم...

تصویر قطرات باران نشسته روی تار عنکبوت اثر برگزیده ی حکیم قاسمی در فراخوان دعای باران بوده است که وی در رابطه با این اثر خود توضیح میدهد:

منظور و مفهوم عکس این است که حتی عنکبوت ها نیز تمامی سعی خود را کرده اند تا با تارهای تنیده ی خود در جذب و استفاده هر چه بیشتر و بهتر از آب، این نعمت گرانبها، این الماس کمیاب،این جواهر با ارزش، کرده اند ودر نگهداری از آن نهایت تلاش و کوشش خود را به کار برده تا حتی قطره ای از آن به هدر نرود.

این تصویر برای دانایان نوید یک پیروزی و امید بزرگ است که ما نیز میتوانیم برای محیط مان همانند عنکبوت مقاوم باشیم که چطور با وجود تارهای سستش در هدر نرفتن این نعمت با ارزش و تمام شدنی نهایت صبر و همت خود را بکار گرفته و در حفظ آن تلاش کرده است.

خواهش من این است اگر به فکر خودمان و حتی آیندگان نیستیم به احترام و تقدیس پروردگار یکتا و بی همتا درست مصرف کنیم تا شاید رحمتش،ب خشش، آرامشش، عشقش و لطف بی پایانش و نگاه مهربانش را از ما نگیرد و آرزو دارم و امیدوارم روزی برسد که همه درست مصرف کنند.

چه درمصرف آب باشد...

چه زمان...

چه دوستی ها...

و چه عمری که بازگشتی در آن نیست...

در ادامه بیننده مجموعه عکس های مراسم عروسی پیرشالیار در شهر اورامان تخت باشید:

عکسها نشانگر مراسمی در شهر اورامان تخت است که هر ساله بهمن ماه برگزارخواهد شد که قدمتی هزار ساله دارد با عنوان (مراسم عروسی پیرشالیار) توضیح:این مراسم عروسی یکی از امام زاده های اورامان تخت به اسم سید مصطفی پیرشالیار است که نسبش به امام جعفر صادق(علیه السلام)برمیگردد که دراین مراسم دراویش و افراد رقاص با ذکر و سماع مراسم را به راه می اندازن و خود را با دف زنان هماهنگ میکنند.

این مراسم هر ساله پذیرای شرکت کنندگان داخلی و خارجی است و یکی از آداب و رسوم این دیار را نمایان میکند.