گالری آنلاین

ایران درودی، نقاش سرشناس ایرانی امروز جمعه هفتم آبان ۱۴۰۰ پس از چند ماه بیماری در تهران و در سن ۸۵ سالگی درگذشت.

عکس دوران دانشجویی ایران درودی در پاریس

او از پیشگامان نقاشی معاصر ایران و شش دهه قبل از معدود چهره‌های مرتبط و شناخته شده در جامعه هنری جهان بود.

آثار درودی:

تابلوی 'آنجا که می‌میرم'، اثر سال ۱۹۶۹

نقاشی پایداری ۱۹۸۷

در بیشتر تابلوهای درودی دیوارهای روستایی سرشکسته به چشم می‌آید. دیوارهایی که گویا فقط نقاش می‌داند در پس و پشت آن چه چیزی قرار دارد.

ایران درودی در توضیح آن دیوارها به بی‌بی‌سی گفته است: "در زمان جنگ جهانی دوم من و خانواده‌ام در آلمان زندگی می‌کردیم . یک سال پس از آغاز جنگ جهانی دوم ما همگی از طریق لهستان عازم ایران شدیم و در روستایی در اطراف توس (مشهد) مستقر یا در واقع پنهان شدیم. من و خواهرم فارسی بلد نبودیم و پشت خانه ما گورستانی بزرگ بود که تا مدت‌ها ما از آن بی‌خبر بودیم. حال و هوای آن روستا با مناظرش را هرگز فراموش نمی‌کنم و در اکثر کارهایم آن دیوارها وجود دارند. آن روستا الان در منطقه شاندیز است."

نقاشی بلور طلوع، سال ۱۹۸۸ میلادی

از درباره مرواریدهایی که در بسیاری از تابلوهایش به جای جوانه قرار دارند یا در اطراف موضوع نقاشی پخش و پلا هستند، گفته بود: "خواهری داشتم که بسیار دوستش داشتم و برایم عزیز بود. مرواریددوز قابلی بود. مرواریدها یادگارهای او هستند در نقاشی‌های من. آگاهانه هم در کارهایم نیامدند، فقط یک روز دیدم بر تابلوهایم نشسته‌اند."

نقاشی تجلیل از دلموت، سال ۱۹۷۶

او در باره گل‌های زیبایی که در تابلوهایش دیده می‌شود، گفته: "آنها مردم هستند. گاه خودم و خانواده‌ام و گاه دیگرانند که به شکل گل متجلی می‌شوند."

مرز سوختن - ۱۹۶۸- از وبسایت ایران درودی

رگ‌های زمین، رگ‌های ما - ۱۹۶۹ - از وبسایت ایران درودی

او نقاشی‌هایش را در ده‌ها نمایشگاه انفرادی در برخی از معتبرترین موزه‌های جهان نمایش داد. و آثارش ستایش بسیاری از منتقدان و چهره‌های هنری را برانگخیت.

"رگ‌های زمین، رگ‌های ما" که با مضمون نفت ایران کشیده شده بود، در تیراژی وسیع در مطبوعات جهان منتشر شد.

سرزمین بیگانه، سال ۱۹۶۳ میلادی

بی کرانگی؛ سال ۲۰۰۷ میلادی

مروری بر ۸۵ سالی که گذشت

۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در خراسان به‌دنیا آمد. پدرش خراسانی بود و مادرش قفقازی‌تبار. خانواده پدری‌اش بازرگان بودند و مادرش به همراه خانواده بعد از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کرد.

خانم درودی گفته بود: "وقتی من به دنیا آمدن نامادری پدرم به مادرم گفت برای زاییدن این بچه زشت، چرا این همه درد؟ و این در حافظه خانواده همیشه باقی ماند و من برای این خیلی جنگیدم و تلاش و مبارزه من از اینجا شروع می‌شود."

دوران دانشجویی در پاریس

در آغاز جنگ جهانی دوم، خانواده او در هامبورگ زندگی می‌کردند. آنها با شروع جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و بعد ساکن تهران شدند

دوران دانشجویی سال ۱۹۵۴

سال ۱۹۵۴ در دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ به یادگیری هنر در آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های گوناگون از جمله مدرسه لوور پاریس، دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)، انستیتوی آر.سی. آی نیویورک (رشته تهیه و کارگردانی برنامه‌های تلویزیون) پرداخت