کارشناسان هنري در هلند به تازگي دريافتند که يک تابلوي نقاشي منتسب به «يوهانس ورمير» نقاش هلندي از آنچه در ظاهر به نظر مي رسد، مطلب بيشتري دارد.
به گزارش گالري آنلاين، ايرنا به نقل از روزنامه فيگارو، کارشناسان هنري در جريان بررسي يکي از نقاشي هاي ورمير به نام «دختري که در کنار پنجره باز نامه مي خواند» مشاهده کردند که روي بخشي از اين نقاشي، پس از مرگ هنرمند هلندي در سال 1675، کشيده شده است، تا جايي که يک چهره کوپيد را مخفي مي کند.
کوپيد در اساطير رومي همان خداي عشق است که به صورت يک کودک برهنه مجسم مي شود.
«آرتور ويلاک» از نگارخانه ملي هنر واشنگتن به عنوان کارشناس مشاور در اين پروژه فعاليت دارد.
وي ابتدا در سال 1978 به اين نقاشي برخورد و نقاشي را زير ميکروسکوپ مورد بررسي قرار داد. وي گفت: ما دريافتيم که همه نوع تغييراتي در نقاشي روي داده است. سپس تصويربرداري با اشعه ايکس نشان داد که چهره کوپيد (يک نقاشي در دل نقاشي ديگر) زير ديوار خالي و پشت چهره اصلي نقاشي، پنهان شده است.
حال بررسي ها نشان مي دهد که تصوير رويي که قبلا تصور مي شد اثر دست ورمير است، توسط فردي ناشناس ترسيم شده است.
«کريستوف شولزل» از مرمت کاران هلندي کار خود روي اين نقاشي را در سال 2017 آغاز کرد.
وي با کمک عکاسي مادون قرمز و تحليل هاي ميکروسکوپي به اين نتيجه رسيد که يک لايه ضخيم، رنگ هاي زيرين اين نقاشي را پوشانده است.
کارشناسان، نقاشي را براي تحقيقات بيشتر به آکادمي هنرهاي زيباي درسدن فرستادند و در آنجا مشخص شد که لايه رويي پس از مرگ ورمير خلق شده است. از اينرو در سال 2018 تصميم براي آزاد کردن چهره کوپيد اتخاذ شد.
تا اين زمان، تقريبا نيمي از بدن شخصيت کوپيد نمايان شده است و کارشناسان تخمين مي زنند که يک سال ديگر تا رونمايي از بدن کامل اين چهره، زمان نياز است.
قرار است نقاشي در جريان عمليات مرمت و احيا در معرض ديد بازديدکنندگان قرار گيرد.
تصوير دختري که در کنار پنجره باز نامه مي خواند، بين سال هاي 1657 تا 1659 نقاشي و در سال 1742 به شهر درسدن اهدا شد.
اين اثر در آن زمان تقريبا ناشناخته بود و اغلب به نقاشان معروفتري چون رامبرانت نسبت داده مي شد.