خط دیگر، تصویری قرینه اما نقطه مقابل شهر خطی NEOM است: شهری پر ازدحام و شلوغ که با المان های تراکم و واحد های اداری برجسته شده است.

به گزارش گالری آنلاین، این شهر تنها پل و راه ارتباطی با شهری با وسعتی بیکران و بدون گسستگی به شمار میرود؛ در حالی که عربستان سعودی منظر شهری نمایشی و ساختگی را به تصویر کشیده و قصد دارد ماهیت واقعی خود را در پشت ظرافت تکنولوژیکی یک نمای آینه‌ای پنهان کند. منظر شهری طراحی شده توسط هوش مصنوعی DA جسورانه بوده و چاره ای جز این ندارد که ماهیت واقعی آنها را با جایگزین کردن چشم‌انداز طبیعی نشان دهد. به همان اندازه که شهر خطی 100% به استفاده از انرژی تجدیدپذیر، عدم وجود ماشین آلات و انتشار آلاینده ها تاکید می کند، شهر خطی دیگر برای حمایت از توسعه و بقای خود نمی تواند از سوخت های فسیلی، ترافیک و آلودگی چشم پوشی کند.

هوش مصنوعی DA نقطه مقابل شهر خطی را طراحی کرده است. شهر خطی بخشی از پروژه NEOM عربستان سعودی بوده و مطابق با شهر شناختی آینه ای و به طول 170 کیلومتر طراحی شده است. این شهر 500 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و عرض آن 200 متر است که باعث حفظ اراضی شده و مفهوم توسعه شهری و اینکه شهرهای آینده چگونه خواهند بود را بازتعریف می کند. در این شهر جاده، اتومبیل یا گازهای گلخانه ای وجود ندارد و 100% با انرژی تجدیدپذیر کار می کند و در نهایت 9 میلیون نفر را در خود جای می دهد. ساکنان شهر خطی NEOM که مساحت آن فقط 34 کیلومتر مربع است علاوه بر قطار سریع السیر که در عرض 20 دقیقه می توانند به سرتاسر شهر دسترسی داشته باشند، نیازهای روزانه خود را نیز می توانند با 5 دقیقه پیاده روی تامین کنند.

بر اساس اطلاعات موجود، حدود 300 هزار نفر در 2.4 کیلومتر از شهر که قرار است ساخته شود، برای اسکان افراد فوق العاده ثروتمند و به اصطلاح (UHNWI)، یعنی 243،060 نفر (بر اساس اطلاعات سال 2022) کافی خواهد بود.

با اشاره به کل جمعیت پیش بینی شده توسط پروژه اولیه (9 میلیون نفر)، ساخت شهر خطی می تواند به طور کامل 59.4 میلیون نفر را در خود جای دهد. (1.1٪ از جمعیت جهان که 45٪ از ثروت جهانی (در مجموع حدود 208 تریلیون دلار) را در اختیار دارند.)

تامین و تضمین شهروندی در "شهر آینده" که توسط برجسته ترین نام های معماری بین المللی طراحی شده است، امتیازی است که به عده معدودی اختصاص خواهد یافت، اما جالب تر این که با توجه به بررسی های انجام شده بر روی طرح پروژه نشانه هایی بدست آمده است که بر اساس آن تمامی المان های زیربنایی اوایل قرن بیستم در پاسخ به نیازهای مسکن طبقه کارگر و توسعه کارآمد و دموکراتیک شهر در این شهر ایده آل و لوکس نقض شده است. بهره برداری مفرط از اراضی که انتظار می رفت پیشینه سازی فضاهای تفریحی و اجتماعی را تضمین کند، در عوض تبدیل به خصوصی سازی مفرط و کنترل آن می شود؛ تنها چیزی که در خارج این شهر باقی ماند کویری است که امکان دسترسی افراد خارج از آن را به این آبادی مدرن سلب می کند. اما 2.8 میلیارد نفر دیگر (53 درصد) که تنها 1.2 درصد از ثروت جهان را در اختیار دارند، کجا زندگی خواهند کرد؟