"تیرگی و روشنی های کارها و فضای پر کنتراست به کانسپ اصلی این مجموعه بر می گردد." این را مینا فشنگ‌چی ضمن اشاره بر اینکه سالهای ۵۷ تا ۶۷ دوره‌ی پر از اضطراب جنگ بود، در گفتگو با گالری آنلاین بیان کرد.

این نقاش از هنرمندان حاضر در نمایشگاه گروهی « طبیعت بی جان، ۱+۱۲» در خانه هنرمندان است که به همت کارگروه نمایشگاه های انجمن هنرمندان نقاش و به کیوریتوری عیسی جباری برگزار شده است. در ادامه خواننده گفتگو با این هنرمند باشید:

فشنگ‌چی در رابطه با آثار به نمایش درآمده از خود در این مجموعه، گفت: «چهار اثر من در این نمایشگاه توسط کیوریتور انتخاب شده که همگی رنگ روغن روی بوم هستند. این چهار نقاشی از یک مجموعه بزرگتر که "در تاریکی" نام دارند و پارسال در گالری ویستا به صورت انفرادی به نمایش در آمد، انتخاب شده اند.»

وی در ادامه به شرح فضای نقاشی هایش پرداخت و بیان کرد: تیرگی و روشنی های کارها و فضای پر کنتراست به کانسپ اصلی این مجموعه بر می گردد که ملهم از متون "حبسیات" یا زندان نامه هایی است که در تاریخ ادبیات ما موجود هستند. فضای تاریک فضای قالبی ست که نوسندگان این حبسیات که معروف ترینشان "مسعود سعد سلمان " بود دائما در اشعار خود از آن گله می کند.

این هنرمند در شرح محتوای آثار ارایه شده اش اظهار داشت: کارهای من در اینجا نقاشی هایی با ترکیب بندی های متقارن از اندام های بدن هستند که بعد از مرگ انسان باقی می مانند؛ از جمله استخوان ها و دندان ها که تا قرن ها باقی می مانند.

به گفته فشنگ چی کودکی او و هم نسلی هایش در اضطراب جنگ گذشته است و یکی از کابوس های همیشگی وی در خردسالی دیدن بیابانی پر از جسد و از جمله جسد پدرش در میان آنها بوده است.

وی در پایان به موضوع نقاشی های خود و نمایشگاه اشاره کرده و گفت: فکر می کنم نقاشی های خودم خیلی بی پرده به موضوع نزدیک هستند و این را چند نفر از بازدید کنندگان هم به بنده گفتند؛ خیلی مستقیم از مرگ حرف زدم و کارها بسیار تلخ هستند و البته این نظر مخاطبان بود است.

علاقمندان جهت بازدید از آثار می توانند تا ۲۳ مهرماه همه روزه بجز شنبه ها از ساعت ١٣ الی ٢١ به گالری های استاد ممیز، زمستان، پاییز و استاد میرمیران خانه هنرمندان به نشانی خیابان طالقانی، موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر مراجعه نمایند.