رييس موزه هنرهاي معاصر تهران درباره امکان خريد آثار هنري جديد براي موزه، اظهار کرد که ما هيچ گاه بودجه براي خريد آثار خارجي نداشتهايم و البته با توجه به اينکه گاهي قيمت يک اثر هنري ۱۰ برابر بودجه يک موزه است، به طور کلي امکان خريد آثار بينالمللي در اغلب موزههاي دنيا بسيار کم شده است.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، احسان آقايي، رييس موزه هنرهاي معاصر در پاسخ به اين پرسش که چه تعداد آثار خارجي در سالهاي بعد از انقلاب براي موزه خريداري شده است؟ بيان کرد: بخش عمده آثار ايراني گنجينه بعد از انقلاب اضافه شده و آثار خارجي نيز اغلب براي قبل از انقلاب هستند؛ البته در دوره بعد از انقلاب نيز آثار خارجي به گنجينه اضافه شده که اغلب از سوي هنرمندان آنها به موزه اهدا شده است.
او با بيان اينکه «به طور کلي اعتباري براي خريد آثار خارجي وجود نداشته و هنوز هم وجود ندارد»، ادامه داد: با توجه به اينکه موزه هنرهاي معاصر تهران زير مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است، براي خريد آثار خارجي اين وزارتخانه بايد به دولت لايحه بدهد که خريداري شود. از سوي ديگر آنقدر قيمت آثار هنري در عرصه بينالمللي گران شده است که نه تنها ما بلکه بسياري از کشورهاي خارجي نيز امکان خريد ندارند و در واقع بيشتر آثار به صورت اهدايي در اختيار موزهها قرا ميگيرد؛ چراکه در دنياي امروز گاهي هزينه خريد يک اثر از بودجه چند سال يک موزه بيشتر است و عملاً ديگر امکان خريد اثر بسيار کم شده است.
رييس موزه هنرهاي معاصر تهران همچنين درباره وضعيت خريد آثار ايراني نيز توضيح داد: براي آثار داخلي اگر کاري را بدانيم که لازم است براي موزه خريداري شود به مرکز هنرهاي تجسمي اعلام ميکنيم و اين مهم انجام ميشود. از سوي ديگر گاهي از برخي هنرمندان شاخص که اثري از آنها نداريم نيز درخواست ميکنيم که يکي از آثارشان را به موزه اهدا کنند که خوشبختانه اغلب اين اتفاق هم ميافتد.
آقايي درباره نمايش آثار گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران بعد از بازگشايي، خاطرنشان کرد: در دوازده سال اخير به غير از دو سال در موزه حضور داشتهام و در اين مدت بارها آثار گنجينه به نمايش گذاشته شده است. بعد از بازگشايي موزه نيز نمايشگاههاي متفاوتي از گنجينه موزه کيوريت خواهيم کرد؛ چراکه نمايش تکراري و بدون مفهوم آثار عملا ارزشي ندارد و نمايشگاه بايد داراي يک مفهوم محوري باشد که مخاطب بتواند از ابتدا تا انتها دريافتي از مجموعه داشته باشد.
رييس موزه هنرهاي معاصر تهران درباره برگزاري نمايشگاههاي انفرادي نيز توضيح داد: نمايشگاههاي انفرادي عموما نمايشگاههاي نادري در تاريخ موزه هستند؛ زيرا هنرمندي که قرار است نمايشگاه انفرادي آثار او در موزه برگزار شود، بايد به تشخص و تاثيرگذاري در سطح ملي رسيده باشد که موزه به اين نتيجه برسد براي اين هنرمند نمايشگاه برگزار کند. در واقع اين هنرمند بايد همانند هنرمنداني همچون علياکبر صادقي، مسعود عربشاهي، بهجت صدر و … که بارها تحت عنوان پيشگامان هنر نوگراي ايران، نمايشگاههاي انفرادي از آنها برگزار شده است، جريانساز باشد.
او خاطرنشان کرد: در آينده و پس از بازگشايي موزه نيز نمايشگاههاي انفرادي برگزار ميکنيم که البته به اين معني نيست که براي همه هنرمندان ميتوانيم چنين کاري انجام دهيم. هنرمندان بايد آنقدر تنوع در کارشان داشته باشند که نمايشگاه آثارشان يکدست و ملالآور نشود؛ به عنوان مثال وقتي ۵ اثر از يک هنرمند را ميبينيم انگار تمام آثار او را ديدهايم؛ حال تصور کنيد که ۱۰۰ اثر از اين هنرمند در موزه به نمايش گذاشته شود. چنين نمايشگاهي نشان ميدهد که ما مخاطبمان را دستِ کم گرفتهايم؛ بنابراين هنرمنداني براي نمايشگاه انفرادي انتخاب ميشوند که شاخص و تنوع کار زيادي داشته باشند و همين امر باعث ميشود تعداد نمايشگاههاي انفرادي کم باشد؛ اما برگزاري نمايشگاه هاي گروهي زيادي در دستور کار موزه قرار دارد.
