محمود مکتبی با بیان این‌که در مدت برگزاری این پروژه، ورک‌شاپ‌های مشترک خوبی با هنرمندان کشور رومانی و مجارستان برپا شد، اظهار کرد: حاصل این ورک‌شاپ‌ها که در قالب یک نمایشگاه در فضای باز و فضای داخلی اجرا شدند، برآیند خوبی از کیفیت و فضای هنری سه کشور بود. به عقیده‌ی من، مهم‌ترین و تأثیرگذارترین بخش این پروژه، ورک‌شاپ و گفت‌وگویی بود که بین هنرمندان شکل گرفت.

او ادامه داد: در این ورک‌شاپ علاوه بر هنرمندان ایرانی، 10 هنرمند از رومانی و مجارستان با نام‌های «گرگی مزاروش»، «ژودیت تومچیک»، «ریکا سابو»، «آتیلا تورو»، «تونده بارتا»، «آلپار پیتر»، «آتیلا سل»، «انیکو داتو»، «چابو داموکوش» و «آنا واینا» نیز شرکت داشتند.

مکتبی با اشاره به چیدمان‌ها و کارهای ماندگاری که در طول این پروژه اجرا شدند، اظهار کرد: کارهای ماندگار خوبی از هنرمندان ایرانی در باغ «قلعه دنیل» باقی ماندند. دو اثر از کریم الله‌خانی و دو مجسمه از مجتبی رمزی برای این مجموعه باقی ماندند. چند چیدمان موقت از نوشین نفیسی و عاطفه خاص نیز اجرا شدند که در طول برپایی نمایشگاه در معرض بازدید مخاطبان قرار گرفته‌اند. من نیز علاوه بر چند پرفورمنس و یک چیدمان موقت، پروژه‌ای چند ساله را برای این مجموعه طراحی کرده‌ام که سال آینده برای تکمیل آن به رومانی خواهم رفت.

این هنرمند با بیان این‌که امیدوارم برگزاری این نمایشگاه‌ها و ورک‌شاپ‌ها ادامه داشته باشد، گفت: ما با هنرمان زنده هستیم و بهترین زمان برای هنرمندان، زمانی است که برای خلق یک اثر صرف می‌کنند. هر نمایشگاه حرکتی است روبه جلو و امیدوارم این حرکت در هنر محیطی ایران نیز وجود داشته باشد. با توجه به تجربه‌ای که از این برنامه به‌دست آمد، در تلاش هستم با تغییراتی برنامه‌های مشابه را آغاز کنم. به‌طور حتم تا جایی که توان کار داشته باشم در جهت معرفی و ایجاد زمینه‌های کار برای هنرمندان تلاش خواهم کرد، چون زمان کارهای بزرگ برای هنر محیطی ایران فرارسیده است.

مشروح خبر

منبع : ایسنا