سارا گلابیان: طراحی لباس در ایران پایه علمی ندارد

به گزارش گالری آنلاین به نقل از هنرآنلاین ، سارا گلابیان، کارشناس ارشد معماری و طراح لباس گفت: بیشتر لباس‌هایی که در مزون‌ها دیده می‌شود فقط روی تنوع و طرح پارچه مانور می‌دهند و با استفاده از پارچه‌هایی که از هند، مالزی و کشورهای شرق آسیا می‌آورند لباس‌هایی با الگوی ساده تولید می‌کنند که طرح پارچه بیشترین نقش را در آنها دارد. من هم از همین پارچه‌هایی که در بازار موجود است استفاده می‌کنم اما سعی می‌کنم با استفاده از ترکیب‌رنگی متضاد در کارها، بین آنها هماهنگی به وجود آورم.

او با اشاره به اینکه استفاده از رنگ در مانتوهای جدید باعث می‌شود خانم‌ها از رنگ‌های تیره دور شوند، افزود: مانتو لباسی است که همه‌جا پوشیده می‌شود و زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد، بنابراین طراحی آن اهمیت زیادی دارد. من فکر می‌کنم مانتو اصولا یک لباس ایرانی است و کشورهای دیگر چنین پوششی ندارند. در کشورهای غیراسلامی که نوع پوشش کاملا متفاوت است و فقط چیزی شبیه بارانی دارند. در کشورهای اسلامی و عربی هم مدل حجاب فرق دارد. بنابراین مانتو یک لباس ویژه ایرانی است.

ما باید تلاش کنیم در مانتوها تنوع ایجاد کنیم یا از لباس‌های قدیمی خود الهام بگیریم. یقه‌های گرد، سرآستین گشاد و...‌ نشانه‌هایی هستند که از لباس‌های قدیمی ایرانی گرفته‌ایم. بیشتر می‌توان از نقش‌مایه‌های قدیمی استفاده کرد ولی در شکل کلی لباس، لباس‌های قدیمی گشاد و چین‌دار و... قابل استفاده در جامعه مدرن نیستند.

او با اشاره به پارچه‌های مورد استفاده در کارها گفت: معمولا ما بر اساس پارچه طراحی می‌کنیم، اما پارچه‌هایی که در بازار هست پشتوانه ندارد و وقتی بعد از مدتی دوباره برای خرید پارچه مورد نظر می‌رویم، در بازار موجود نیست. پارچه‌های ایرانی هم خیلی ضعیف است و معمولا ساده هستند و پارچه طرح‌دار خوبی تولید نمی‌شود. اگر پارچه طرح‌دار بخواهیم باید از پارچه‌های وارداتی استفاده کنیم که آن هم همیشه در دسترس نیست.

من به عنوان کسی که طراحی لباس رشته‌ام نبوده و وارد این کار شده‌ام می‌توانم بگویم طراحی لباس ما اصلا پایه علمی ندارد. خود من هم ذهنی کار می‌کنم و با اصول علمی این کار چندان آشنا نیستم. در همه دنیا مد و لباس یک صنعت است و به شکل‌های مختلف از طریق نساجی، رسانه‌ها و... حمایت می‌شود، اما در ایران شرایط متفاوت است. این کار جای پیشرفت زیادی دارد به شرط آنکه یک تشکل یا مرجع مشخص وجود داشته باشد که طراحان در آن عضو شوند و هماهنگ با یکدیگر کار کنند.

logo-samandehi