"با تو از ماه سخن می گویم..." عنوان نمایشگاه نقاشی های سارا جعفری است که از روز جمعه 14 دی ماه در گالری هفت ثمر برپا می شود.

در بیانیه این نمایشگاه به قلم سارا جعفری آمده است:

میبینی که تخیل مستلزم حال و هوایی است - لمیدنی طولانی و شادمانه - بدون گذراندن وقت بی هیچ کار و برنامه ...

( براندا اولاند )


داستان نقاشی های این نمایشگاه با همین جمله آغاز شد ...
اوایل دوران بهت زده کرونا بود ، همه در خانه ها محبوس بودیم . برای عبور از این سالهای آشفته و سخت به خانه خیال انگیز دوران کودکی ام رفتم تا کنار مادر آرام گیرم . خانه ما خانه ای است سبز و حیاطی دارد هر چند کوچک ولی با صفا ، در این خانه قدیمی و زیبا اتاقی هست با پنجره های قدی بزرگ.
پدر برای استراحت گاه به آنجا می رفت و روی تختی مشرف به حیاط دراز می کشید.
شبی از شبهای دلتنگی ام
روی همان تخت لمیدم،
تمام روز جمله براندا اولاند که پدر همیشه آن را در محافل مختلف و برای هنرجویانش نقل می کرد ذهنم را به خود مشغول کرده بود
"لمیدنی طولانی بی هیچ کار و برنامه ..‌‌."
به آسمان نگاه کردم ، ماه از میان درخت کاج بلند خانه سرک می کشید .
تازه فهمیدم راز پدر را
و گفتگویش با ماه ...

بر خاستم و نوشتم:

با تو از ماه سخن می گویم ...
کبوتری میان گیسوانم لانه می کند ...
ماه را در سکوت بالهایش پنهان می کنم ...
و آرام به خواب می روم.

کودکی ام را می بینم ...
کبوترانی سفید در ململ خاکستری موهایت ...
تو ساز می زنی ...
من می خندم ...
کبوتران، رها در هوای خیالت پرواز می کنند.

کبوتر ...
همیشه کبوتر می ماند.
تو ...
می مانی.

و این شعر شد آغازی برای مجموعه اخیر نقاشی هایم ....

آثاری که در این نمایشگاه می بینید منتخبی از تجربیات بصری و کلامی من در ۶ سال اخیر است ( ۱۴۰۳ - ۱۳۹۸)، که با نگاه به ماه شکل گرفته است.
در این دوران حالِ من با اتفاقات و رخدادهای پیرامونم در نوسان، و نگاه من به ماه با این نوسانات همراه،
گاه آشفته ...
گاه آرام ...

در این سالها شوق نوشتن در من بیشتر زنده شد. نقاشی های کار نشده ام را با کلمات می سراییدم نقش تبدیل به کلمه می شد و گاه کلمات در ململ خیالم به تصویری بدل می شدند و بر بوم نقاشی نقش می بستند.


آن چیزی که این آثار را به هم پیوند می زند خیال من است و نگاه من به ماه بدون هیچ محدودیتی در فرم.
خیال است که توان دارد به هر جا سرک کشد و اگر اسیرش کنی در قالبی از قبل تعریف شده به تکرار بدل می شود و گاه خاموش در کنجی آرام می خوابد و بیدار کردنش کاریست بس دشوار.

کاش می شد،
کنار هم،
با خیالی رها،
هر چند اسیر در زمان و مکان،
دوباره به ماه نگاه کنیم ...‌

به یاد پدرم محمد ابراهیم جعفری،
۱۹ دی ماه ۱۳۱۹ متولد شد،
و چه زیبا به ماه نگاه کرد ...

نمایشگاه "با تو از ماه سخن می گویم..." تا چهارشنبه 19 دی ماه ادامه خواهد داشت و علاقمندان جهت بازدید از آثار می توانند از ساعت 16 الی 20 به نشانی خیابان مطهری، خیابان کوه نور، کوچه 5، پلاک 8 مراجعه نمایند.