تابلویی بسیار نادر از قرن هفدهم که دو زن سیاه‌پوست و سفیدپوست را در کنار یکدیگر به تصویر می‌کشد، برای اولین بار در عمارت تاریخی کامپتون ورنی در انگلستان به نمایش گذاشته شد. این اثر پس از یک پروژه ۱۸ ماهه مرمت و پژوهش، نشان‌دهنده نگرانی‌های فرهنگی، نژادپرستی و باورهای زن‌ستیزانه در زمان خود است.

به گزارش گالری آنلاین، یک تابلوی استثنایی از قرن هفدهم که دو زن سیاه‌پوست و سفیدپوست را در کنار هم به تصویر می‌کشد، برای نخستین بار در عمارت کامپتون ورنی در واریک‌شر انگلستان به نمایش درآمد. این تابلو، پس از گذراندن یک دوره ۱۸ ماهه شامل مرمت و پژوهش، به نمادی از نگرانی‌های فرهنگی و باورهای نژادپرستانه و زن‌ستیزانه زمان خود تبدیل شده است.

این اثر با عنوان دو زن با وصله‌های آرایشی در حدود سال ۱۶۵۵ خلق شده و احتمالاً برای راجر کنیون، یک سیاستمدار محلی از لنکشایر، سفارش داده شده است. در این تابلو، دو زن با لباس‌های فاخر و چهره‌های تزئین‌شده با وصله‌های آرایشی به تصویر کشیده شده‌اند. زن سیاه‌پوست وصله‌های سفید دارد و زن سفیدپوست وصله‌های سیاه، که این موضوع با متنی بر بالای تابلو تأکید شده است. متن نوشته شده بر تابلو این استفاده از وصله‌ها را به غرور و گناه نسبت می‌دهد که به گفته متن، فرد را به جهنم خواهد برد.

وصله‌های آرایشی که برای پوشاندن زخم‌ها و لکه‌های پوستی استفاده می‌شد، از جنس‌هایی مانند ابریشم، ساتن و چرم ساخته شده و با چسب حیوانی روی صورت قرار می‌گرفت. در قرن هفدهم انگلستان، استفاده از این وصله‌ها نمادی از زوال اخلاقی و غرور زنان تلقی می‌شد و حتی در سال ۱۶۴۹ پارلمان انگلستان پیشنهادی برای ممنوعیت این عادت مطرح کرد که رد شد.

این نمایشگاه در کامپتون ورنی دو کتاب مرتبط با تابلو را نیز به نمایش می‌گذارد. یکی از این کتاب‌ها، نسخه ترجمه‌شده اثری فرانسوی به نام رفتار جوانان (۱۶۶۳) است که وصله‌های آرایشی را عادتی ناشایست معرفی می‌کند. دیگری کتابی به نام انسان تغییرشکل‌یافته (۱۶۵۳) اثر جان بولور است که هنر آرایش را تحریف آفرینش خداوند می‌داند.

تابلو در فضایی از بحران‌های سیاسی و اجتماعی انگلستان خلق شده است. این دوران شامل جنگ داخلی، اعدام چارلز اول و قدرت‌گیری الیور کرامول بود و اثر نشان می‌دهد که چگونه صاحبان قدرت تلاش می‌کردند در دوران بی‌ثباتی اجتماعی، احساس قطعیت و ثبات را حفظ کنند.

با وجود تفسیرهای اولیه که دو زن را در جایگاه برابر نشان می‌داد، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که زن سیاه‌پوست در این اثر به‌عنوان عاملی برای تقبیح گناهان و غرور زن سفیدپوست تصویر شده است. این موضوع نه تنها غرور بلکه هویت انگلیسی زن سفیدپوست را نیز به چالش می‌کشد.

تابلو که تا سال ۲۰۲۱ در مالکیت خانواده کنیون بود، توسط یک خریدار خارجی در حراجی خریداری شد. اما به دلیل اهمیت تاریخی و نادر بودنش، در همان سال با محدودیت صادرات مواجه شد تا در نهایت یک مؤسسه بریتانیایی آن را به قیمت ۳۰۰ هزار پوند خریداری و برای عموم به نمایش بگذارد.

عمارت کامپتون ورنی که در قرن هجدهم ساخته شده، میزبان گالری هنر عمومی با مجموعه‌هایی از هنر ناپلی، هنر قرون وسطای اروپای شمالی، پرتره‌های بریتانیایی و هنر فولکلور است و برنامه‌ای از نمایشگاه‌های موقت هنری تاریخی و معاصر ارائه می‌دهد.