مهندس معمار Manas Bhatia با استفاده از پتانسیل ابزار هوش مصنوعی پروژه جدید خود را آینده ای سورئال را توصیف می کند.

به گزارش گالری آنلاین، با الهام از درخت Hyperion، طراح هندی آینده ای را در برج های آپارتمانی همزیست تصویر میکند که نفس می کشند، رشد می کنند و به صورت درختان قرمز توخالی غول پیکر ظاهر می شوند.

معمار این پرسش را مطرح میکند که: «آیا پوششی که در آن زندگی می‌کنیم می‌تواند به جای اینکه ما را در جعبه‌های بتنی و شیشه‌ای که ما آن را آپارتمان می‌نامیم قرار دهد، با تهویه مطبوع، نفس بکشد؟» ماناس باتیا با بررسی رابطه بین موجودات زنده، طبیعت و معماری، تحقیقات مفهومی خود را ارائه می‌کند. در طرح او تخیل به عنوان مجموعه ای از تصاویر ایجاد شده توسط هوش مصنوعی، و نقاشی هایی که آپارتمان های "زنده" سورئال را به تصویر می کشد با طبیعت ادغام شده اند.

با معماری سیمبیوتیک، ماناس باتیا فعالیت خود را فراتر از قلمرو طراحی معماری فیزیکی گسترش می دهد. او اکنون در حال بررسی هوش مصنوعی و مفاهیم و طرح‌های معماری سورئال، این سوال را مطرح می‌کند که چگونه الگوها در طبیعت رخ می‌دهند، چگونه شبکه‌ها در خانه‌های موجودات خرد شکل می‌گیرند، و چگونه گیاهان بر اساس محرک‌های طبیعی و نظریه‌هایی از این دست رفتار می‌کنند.

معمار و طراح هندی همچنین رابطه عمیق بشر با طبیعت را در نظر می گیرد و تجربیات ما را با آن لمس می کند تا چشم اندازی از "آینده اتوپیایی" طراحی کند. در این آینده جایگزین پیش بینی شده، ساختمان ها ماشین آلات ساخته شده از بتن یا فولاد نیستند. در عوض، آنها زنده هستند و می توانند رشد کنند تا نیازهای رو به رشد مسکن را برآورده کنند.

ماناس باتیا با کمک به تصورات تحقیقاتی مفهومی خود، از برنامه هوش مصنوعی Midjourney برای تولید این معماری که با طبیعت همزیستی دارد، استفاده می کند.

معمار مجموعه‌ای از پیام‌های متنی، از جمله ترکیبی از کلماتی مانند «غول»، «توخالی»، «درخت»، «پله‌ها»، «نما» و «گیاهان» را برای ایجاد مجموعه‌ای از تصاویر به برنامه داده است. در پاسخ. سپس در یک فرآیند در حال انجام چندین تکرار اجرا شد و دستورات برای دستیابی به نتایج مورد نظر تغییر یافتند.

نتیجه مجموعه ای سورئال از ساختمان های آپارتمانی است که به طور کامل طبیعت را به خود می گیرند. درختان هایپریون توخالی شده به معماری تنفسی کاربردی تبدیل می‌شوند، آپارتمان‌هایی که رو به داخل هستند و نور طبیعی به داخل می‌چرخد تا یک فضای طبیعی روشن و مسحور ایجاد کند.

ماناس باتیا با سری جدید معماری Symbiotic خود پیشنهاد می‌کند که طراحان می‌توانند با یادگیری از سیستم‌های طبیعی کارآمدتر طراحی کنند.

"من همیشه مجذوب این بودم که چگونه حشرات و موجودات کوچک خانه های خود را در طبیعت ایجاد می کنند. به عنوان مثال مورچه ها خانه های خود را با شبکه های پیچیده در خاک ایجاد می کنند."

معمار خاطرنشان می کند: اگر انسان ها می توانستند ساختمان هایی ایجاد کنند که رشد می کنند و مانند گیاهان تنفس می کنند، زندگی در آن چه دنیای شگفت انگیزی خواهد بود.

این رویکرد جدید که از دانش سیستم‌های طبیعی استفاده می‌کند، می‌تواند با فناوری تکمیل شود تا به معماری اجازه دهد تا طرح‌های یکپارچه‌تر بیولوژیکی را با امکانات بی‌پایان ایجاد کند.

با فناوری عصر جدید و ابزارهای موجود، معماران و طراحان قادر خواهند بود دیدگاه های خود را راحت تر ایجاد کنند و به طور مستقیم افکار خود را به نقاشی ها، رندرها و مدل های سه بعدی تبدیل کنند و صنعت را سریعتر و کارآمدتر کنند.

مانند ابزار هوش مصنوعی Midjourney، جنبه کلیدی انتخاب کلماتی است که نتایج بصری مورد نظر را ایجاد می کند. گاهی اوقات ممکن است فرد به نتیجه مورد انتظار دست پیدا نکند، با این حال، خروجی تولید شده می تواند جای خود را به چشم اندازی جایگزین بدهد که کاربر ممکن است در ابتدا حتی به آن فکر نکرده باشد.