برشی از خاطرات کودکی جمال سوزنده مقدم در سالهای ۵۷ تا ۶۷ در نمایشگاه گروهی « طبیعت بی جان ۱+۱۲» به نمایش در آمده است. در ادامه خواننده گفتگو با این هنرمند باشید.

جمال سوزنده مقدم جزو هنرمندانی است که اثر خود را در نمایشگاه گروهی «طبیعت بی جان،۱+۱۲» که به همت کارگروه نمایشگاه های انجمن هنرمندان نقاشان ایران و کیوریتوری عیسی جباری برگزار شده، ارایه کرده است.

وی با موضوع ارایه شده در این رویداد برگشتی به خاطرات خود از دوران انقلاب و جنگ زده است؛ گویا تک تک خاطرات برایش زنده و حاضر شده اند، چنانکه در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین بیان کرد:

خشونتی كه كودكی نسل من همراه با بحرانهای اقتصادی و سختی های تحصیل تجربه كردند زیستی عجیب را در طول زندگی برایمان رقم زد.

زاده تبریز هستم و كودكی من در بحرانهای پس از انقلاب و جنگ سپری شد. تامین نفت در سرمای زمستان برای بخاری نفتی خانه، دویدن دنبال ماشین حمل كپسول گاز، صف نان شش صبح قبل از مدرسه و بازی با برف سنگین زمستانی در روزهای جنگ از خاطرات كودكی من است.

وی افزود: نام سه اثر موجود در نمایشگاه مذکور را ( ساعت دو و ده دقیقه ظهر جمعه ) گذاشتم چرا که فکر میکنم یازده ساله که بودم روزهای جمعه ساعت دو تلوزیون برنامه ویژه كودك و نوجوان پخش می كرد؛ انیمیشن ووفی. در روز جمعه یك آن خانه لرزید و صدایی وحشتناك و پس از آن فریادهای مردم. حمله موشكی و برخورد موشك به پانصد متری خانه ما را به یاد دارم. اسم آن محله كُوی شهدا شد. همه به سوی آنجا دویدیم گردو خاك، اجساد متلاشی شده خانواده همكلاسی ام و كسانی كه می شناختم به چشم میخورد، پاكسازی محل مدتها طول كشید.

این هنرمند خاطرات خود از جنگ را اینچنین ادامه داد: موشك زمانی به محله برخورد كرد كه چند سال از درمان زخم پیشانی من كه در حمله هوایی و قطع برق شهر با زمین خوردن من و برخورد با پله حادث شده بود، می گذشت. خلاصه سالها گذشت و بنده با تجربه ای عجیب از حادثه و خون نقاش شدم.

سوزنده‌ مقدم پس اتمام تحصیل در هنرستان هنرهای زیبای میرك تبریز و دانشجوی همواره نقاشی را به شکل حرفه ای ادامه داده است و در اواخر تحصیل لیسانس نزدیك سال ١٣٧٨مجموعه جنگ را به مدت یك سال كار کرده است. وی برای الهام بیشتر

به عكس های جنگ كه به سادگی آن روزها در دسترس همه بود، رجوع می کرده است.

در پایان سوزنده مقدم در رابطه با اثر خود، بیان کرد:

«خشونتی كه كودكی نسل من همراه با بحرانهای اقتصادی و سختی های تحصیل تجربه كردند زیستی عجیب را در طول زندگی برایمان رقم زد». شدت و خشونت زیستی و نشانه های مستتر دیگر با خطوطی سیال كه حامل همان شدت است با بافتی زبر وخشن نشانی از تن های دریده شده با سلاح های كشتار جمعی (که حاصل دنیای مدرن است) ترس و هراس و خشم را بر تار و پود تن نسل من تنیده است.

علاقمندان جهت بازدید از آثار می توانند تا ۲۳ مهرماه همه روزه بجز شنبه ها از ساعت ١٣ الی ٢١ به گالری های استاد ممیز، زمستان، پاییز و استاد میرمیران خانه هنرمندان به نشانی خیابان طالقانی، موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر مراجعه نمایند.