علی شیرازی؛ نمی‌توان برای هنرمندانی که از فروش آثارشان بهره‌ای نبرده‌اند؛ کاری کرد/ بازار قاعده‌های خود را دارد
او ادامه داد: مهمترین عامل در رشد اقتصاد هنر در این سال‌های اخیر برگزاری حراج تهران است از آنجایی که در حراجی‌های مختلف در خارج از کشور شرکت داشتم؛ معتقدم حراج تهران از استانداردهای بین‌المللی برخوردار است و خوشبختانه توانسته هنرمندان جدیدی را به بازار هنر معرفی کند و به اقتصاد هنر اعتبار بخشیده است.
این هنرمند افزود: معتقدم اقتصاد هنر در ایران در ابتدای راه بوده و تازه آغاز شده است و پتانسیل‌های خوبی برای معرفی به این عرصه اقتصادی داریم که هنوز شناخته نشده‌اند و در سال‌های آینده باید فرصت معرفی این افراد را به اقتصاد هنر ایجاد کنیم.
شیرازی خاطرنشان کرد: هنوز پتانسیل‌های زیادی وجود دارد که کشف نشده‌اند شاخ و برگ هنر ایران امروز به دنیا و صل شده و دیگر آن شرایط گذشته را ندارد و اقتصاد هنر امروزه می‌تواند در مواقعی که در خارج از کشور بحران وجود دارد از داخل تغذیه شود و زمانی که در داخل دچار رکود شود از خارج تغذیه کند.
او ادامه داد: معتقدم آینده اقتصاد هنر در ایران تضمین شده است البته با این شرط که هنرمندان هنرهای تجسمی نیز کارشان را به سمت بازاری و مارکت پیش نروند بلکه به هنر بها دهند چراکه اگر هنری درست عرضه شود خود به خود مسئله اقتصادی آن می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.
این هنرمند در پاسخ به این سوال که وقتی اثری در یک حراجی بفروش می‌رسد تمام عواید حاصل از فروش اثر به مالک اثر پرداخت می‌شود نه خالق اثر پس چگونه می‌توان ادعا کرد اقتصاد هنر به بهبود وضعیت معیشتی هنرمند کمک می‌کند، تصریح کرد: متاسفانه این بی‌عدالتی در این زمینه وجود دارد و هنرمندانی چه در ایران و چه در خارج از کشور هستند که بهره آنچنانی از اثر خود نبرده‌اند قطعا دیگر نمی‌توان برای این هنرمندان کار خاصی انجام داد.
شیرازی ادامه داد: متاسفانه هستند هنرمندان معاصری که در حال حاضر در قید حیات هستند و آثارشان با قیمت‌های بسیار بالایی در حراجی‌ها به خرید و فروش می‌رسد اما آن‌ها خود بهره‌ای از این فروش‌ها ندارند در حالی‌که معتقدم هنرمند نیز باید سهمی از این فروش داشته باشد چراکه این هنرمند با تلاش و کوشش خود در طول سالیان توانسته به کار خود اعتبار دهد و این اثر امروز به قیمت زیادی به فروش برسد.
او با بیان اینکه محاسبات بازار بسیار دقیق و غیر از حراج است؛ افزود: قیمت‌گذاری آثار هنری در حقیقت تعاملی است بین هنرمند و بازار و حراج نمی‌تواند قیمت یک اثر هنری را افزایش دهد البته ممکن است تاثیرگذار باشد اما نمی‌تواند یک هنرمند درجه سه را به یک هنرمند درجه یک تبدیل کند بلکه می‌تواند یک هنرمند درجه یک را به درستی به بازار معرفی کند. در حقیقت هنرمندانی که در حراج کریستیز درخشیدند هنرمندان ناشناخته‌ای نبودند و طبیعی است که اثرشان به قیمت‌های بالایی بفروش برسد.
این هنرمند در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به اولین حراج خوشنویسی که چندی پیش برگزار شد و حواشی آن گفت: معتقدم اگر حراجی‌ها به صورت کاملا کارشناسی شده و حرفه‌ای برگزار شوند قطعا با مشکلی مواجه نخواهیم شد. به طور معمول برای اصالت آثار هنرمندان در گذشته باید کارشناسان خبره این فن نظر بدهند اما وقتی هنرمندی در قید حیات است که دسترسی به او امکان‌پذیر است می‌توان اصالت یک اثر هنری را تشخیص داد.
شیرازی تاکید کرد: حراج‌گذار برای جلوگیری از بروز هر مشکلی باید با هنرمندی که در قیدحیات است و قرار است اثرش در حراج بفروش برسد مشورت کند حتی اگر اثر این هنرمند در اختیار فرد دیگری باشد و در حقیقت مالک اثر شخصی غیر از خالق آن باشد چراکه این به بهبود کیفیت بازار اقتصاد هنر و بهتر برگزار شدن حراج کمک می‌کند.
او با بیان اینکه در حراجی‌ها باید نگاه حرفه‌ای اعمال شود، ادامه داد: در جریانی که در حراجی باران پیش آمد و باعث آن حواشی شد قطعا استاد احصایی بهتر می‌دانند چه اثری را خلق کرده‌اند از طرف دیگر اگر این اثر برای استاد احصایی هم باشد اثر مناسبی نبود. استاد احصایی یک هنرمند تراز اول هستند چرا باید اثری از او دریک حراجی بفروش برسد که کیفیت چندانی ندارد در حالی که می‌توان آثار بهتری از این هنرمند را در حراجی ارائه داد.