فرهاد گاوزن : از هنرمندان جوان و پتانسیل بالای آنها برای پیشرفت غافل نشویم


فرهاد گاوزن هنرمند دیگریست که آثارش در ششمین کارنمای پژوهشی انجمن هنرمندان نقاش ایران که مختص هنرمندان بالای چهل سال است به نمایش در آمده اند. این هنرمند معاصر کشورمان در گفتگویی که به همین مناسبت با ایشان ترتیب داده شد نظر خود در رابطه با فعالیت های انجمن و ایده برگزاری کارنماها را مطرح کرد، که در ادامه خواننده این گفتگو خواهید بود:


فرهاد گاوزن دربارۀ ویژگی های آثارش در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین توضیح داد:
تعداد 3 اثر با ابعاد بزرگ (یکی از آنها 120 در 90، دیگری 50در150و آخرین اثر هم 30 در 150) در این کارنما خواهم داشت که دو تا از آنها قبلا در نمایشگاه "Saatchi " لندن در سال 2015 به نمایش در آمدند. از آنجایی که به نظر من این کارنما، نمایشگاهی با اهمیت است، و پس از سال‌ها می‌توان این رویداد را حرکتی مفید از سوی انجمن نقاشان دانست، در نتیجه دو تا از آثار بسیار ارزشمندم را در آن شرکت دادم. مجموعۀ حاضر فُرم‌های پیچیده و دینامیک مختلف انسان در قالب بیضی شکل است. تکنیک دو اثر مداد و یکی هم راپید می‌باشد.


گاوزن نظرخود در مورد ایده برگزاری کارنماها را چنین بیان کرد:
من برای ایده‌ای که از آن استادِ کار بلدی مثال آقای اطمینانی‌ست آیندۀ درخشانی می‌بینم. اما تمام فعالیتهایی که انجمن نقاشان باید انجام دهد ونمی دهد نباید پشت چنین حرکتی پنهان گردد ومسئولیت اصلی اش از یاد برود در هر جامعۀ هنری، آرتیست‌های معتبر آن حوزه هستند که با اقدامات و تصمیماتشان به آن فضا اعتبار می‌بخشند و جامعۀ هنرهای تجسمی نیز خارج از این موضوع قرار نمی‌گیرد. اصولا اساتید معتبر و پیشکسوت با فکر و تجربه عمل کرده و کارهای سطحی که پشتوانۀ فکری قوی ندارند انجام نمی‌دهند و حاصل یک عمر فعالیت خود را زیر سوال نمی‌برند. در این رویداد هم، آقای اطمینانی با خلق ایده و سایر همکاران کمیته نمایشگاه ها خصوصا علی تقوا بلسی، به نوعی با عملی کردن این ایده و جمع‌کردن آثار زحمات فراوانی کشیده‌اند. کسانی که پشت این موضوع هستند، افراد حرفه‌ای هستند.
البته به نظر من سطح برگزاری کارنماها خوب است، ولی مکان برگزاری آن مناسب نیست. زیرا تعداد گالری‌های خانۀ هنرمندان زیاد است و ارتباط ساختاری نزدیک به هم ندارند واین شکست فضاها مخاطب را دچار سر درگمی می کند وبه مراتب هم به ارتباط بصری بین آثار و همانی مجموعه هم آسیب می رساند.
در حال حاضر شاهد ورود هنرمندان نسل جدید و پر انرژی به حوزۀ هنرهای تجسمی هستیم؛ ولی عملا شاهد این موضوع هستیم که فضای گالری‌های دولتی توسط هنرمندان و یا گالری دار های کم تجربه اداره می شوند و یا دانش ارتباط با نسل جدید را ندارند و در نتیجه نسل جوان پیگیر و سخت گزین ما با این فضاها ارتباطا نمی گیرند . مثلا زمانی که ما جوان بودیم و هنرمند نسل جدید محسوب می‌شدیم، یکی از افتخاراتمان برگزاری نمایشگاه در گالری ممیز بود؛ که خود من هم دوبار توانستم در آن گالری نمایشگاه انفرادی برگزار کنم اما الان که به این گالری سر می‌زنم متوجه می‌شوم که هیچ فرقی با آن زمان نکرده است و لازم است که کمی به‌روزتر شود. این فضا ها برای جوانان نسل ما خوب بود وفکر می کنم کمی هم باید این زمانی شود وجوان امروز کاربلد تاکید می کنم کار بلد هم با شوق وارد این گالری ها شوند.


گاوزن با اشاره به اهمیت حضور هنرمندان جوان در فعالیت های حوزه تجسمی، بیان کرد:
ضعف‌هایی در انجمن وجود دارد که با جذب و اعتماد وکمک هنرمندان نسل جدید باید برطرف شود. انجمن باید در زمینۀ تولید فکر، ایده و. وکسب در آمد فعال باشد.
از نظر شرایط اقتصادی، اصولا ما، جامعۀ هنرمندان نقاش عادت نداریم که بدنبال حقمان برویم و آن را از مسئولین دولتی و یا نهادهای مختلف مثل شهرداری ها طلب کنیم. ما جامعه تجسمی ها اصولادر هنگام رأی دادن حضور بسیار فعالی داریم، ولی پس از آن اصولا هیچگونه پیگیری برای مطالبۀ صنفی و هنری مان نداریم واز این نظر ما نقاشان پرچم دار گوشه نشستن ها هستیم.


گاوزن در ادامه راهکاری برای مرتفع ساختن نیازهای اعضا توسط انجمن ارائه می‌دهد:
انجمن باید ریسک کند و دست به انجام کارهایی جدید بزند. باید بتواند فضا را باز کند و از بخش خصوصی نیز کمک بگیرد. سال‌ها پیش که من دبیری یکی از برنامه ها را برای انجمن داشتم قرار بود که مرکزی مختص طراحی افتتاح کنیم، ولی این امر محقق نشد. آن زمان شور و شوق زیادی داشتم، البته با دانش مدیریت در ادارات و فضای خصوصی ولی از پتانسیل‌هایم درست استفاده نشد من پای آدم هایی مثل سمیعی آذر و کشمیر شکن و... را به انجمن وا کرده بودم و نشت های تخصص ذهن طراحی را راه انداخته بودم و با شگرد هایی اکثر اعضا انجمن را دور هم جمع کرده بودم و...اما از این انرژی ام استفاده نشد که هیچ چنان از انجمن رمیده ام که هنوز برنگشتم واین اولین حضورم بعد ده سال است . مطمعنا این کارها از روی قصد و غرض انجام نمی شود و فضای جدی ندادن به جوانان شاید صرفا مشکل اساس‌نامۀ انجمن باشد که نیاز به بازنگری دارد.


گاوزن همچنین معتقد است که اعضای انجمن زمانی می‌توانند در پیشبرد اهداف نقشی ایفا کنند که انگیزه داشته باشند:
اگر اعضا از شرایط انجمن راضی نباشند، انگیزه‌ای برای تعامل و همکاری با انجمن و در نتیجه پیشبرد اهداف آن نخواهند داشت. من هم پس از سال‌ها به دعوت انجمن و به احترام ریاست محترمش استاد مظفری و همینطور با دیدن نتیجۀ نسبتا خوب کارنماهای برگزار شدۀ پیشین در این برنامۀ انجمن شرکت کردم.
انجمن باید از نیروی جوان کمک بگیرد، اختیار کافی به آنها بدهد، از دولت حق نداده ما نقاشان وطراحان را مطالبه کند و حداقل دیوار های زشت ادارات را پر تابلو های درخشان نقاشان بزرگ وجوانان آینده دار کشور کنند و به دنبال برگزاری بینال‌ها برود و اگر هم کسی کار اشتباهی انجام داد، او را از ادامۀ مسیر نترسانند و بگذارند که تجربه کسب کند. ما جوان‌های خوش‌فکر جسور و با ایده‌های نوین زیاد داریم و باید از پتانسیل‌های موجود استفاده کرد انشاالله.


logo-samandehi