مدير کل موزه ملي ايران خبر داد: ۱۴ «سلادون» از آثار منتخب موزه ملي ايران، براي شرکت در نمايشگاه «دنياي لونگ چوان: سلادون لونگ چوآن و جهاني شدن» به کاخ موزه پکن در چين منتقل شدند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، جبرئيل نوکنده با اعلام اين که اين آثار همراه با تيم اعزامي شنبه ۲۲ تير وارد کشور جمهوري خلق چين و سپس به کاخ موزه پکن منتقل شده‌اند، ادامه داد: ۱۴ ظرف «سلادون» از مجموعه‌اي مربوط به دوره صفوي است که در زمان شاه عباس وقف بقعه شيخ صفي‌الدين اردبيلي شده بود که آن‌ها در سال ۱۳۱۴ به موزه ملي ايران رسيده‌اند.
به گفته‌ي وي در مجموع ۱۰ موزه از کشورهاي ژاپن، کره‌جنوبي، بريتانيا، امارات متحده‌عربي و همچنين بيش از سي موزه از کشور چين آثار خود را در اين نمايشگاه شرکت داده اند.
او در توضيح تاريخچه ظروفِ «سلادون» گفت: «سلادون» نام خانواده‌اي از سفال با لعابي ويژه است. نام سلادون براي نخستين‌بار توسط فرانسوي‌ها براي اين نوع ظروف به کار برده شد. از ويژگي‌هاي اين سفال بدنه سخت، به رنگ سبز تيره و روشن است که داراي انواع گوناگون تزيين مانند نقش قالب‌زده و برجسته است. کرمان و اصفهان از مراکز مهم توليد اين نوع سفال در ايران بوده است.
يک نمونه سلادون منتقل شده به موزه ملي پکن
به گزارش روابط عمومي موزه ملي ايران، نمايشگاه «سلادن‌هاي لونگ چوآن و جهاني شدن» دوشنبه ۲۴ تير، در کاخ موزه پکن گشايش خواهد يافت و نمايش آن‌ها تا ۱۲ مهر در اين موزه ادامه دارد.
کاخ موزه پکن يا همان شهر ممنوعه باستاني با نزديک به دو ميليون شيء از دوره‌هاي سلسله مينگ و چينگ در سال ۱۹۲۵ تبديل به موزه شد و ۹۸۰ ساختمان و ۷۲ هکتار مساحت دارد. اين کاخ در سال ۱۹۸۷ به عنوان ميراث جهاني ثبت شد و توسط يونسکو، به عنوان بزرگترين مجموعه‌ي ساختارهاي چوبي باستاني حفظ شده در جهان نامگذاري شد. کاخ موزه پکن سالانه بيش از ۱۶ ميليون بازديدکننده دارد.
يک نمونه سلادون منتقل شده به موزه ملي پکن
بازديد از تمدن شکوه آسيا به ۸۰۰ هزار نفر رسيد
موزه ملي ايران در اوايل امسال، با ۱۵ اثر تاريخي فرهنگي، به عنوان سفير فرهنگي کشور در کنار ۲۴ کشور آسيايي ديگر در نمايشگاه «شکوه تمدن‌هاي آسيا» که در حال حاضر در موزه ملي پکن داير است، نيز حضور دارد.
اين نمايشگاه که از چند ماه قبل فعاليت خود را آغاز کرده، تا کنون پذيراي بيش از ۸۰۰ هزار بازديدکننده بوده است.
پوستر نمايشگاه «دنياي لونگ چوان: سلادون لونگ چوآن و جهاني شدن»