اسماعيل عباسي، عکاس و دبير سه دوره اخير دوسالانه عکس ايران گفت: وارد کردن يک شوک به جامعه عکاسي ايران را جايز مي‌دانم و دوسالانه عکس آينده بايد اين شوک را وارد کند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا به گفته روابط عمومي انجمن عکاسان ايران، دومين نشست دوشنبه‌هاي عکاسي در دو بخش بررسي سيزدهمين دوسالانه عکس ايران و چشم‌انداز دوسالانه عکس ايران با حضور جمعي از عکاسان عصر دوشنبه (اول مهر ماه) در سالن استاد اميرخاني خانه هنرمندان ايران برگزار شد.
در ابتداي نشست بررسي سيزدهمين دوسالانه عکس ايران، محمدمهدي رحيميان گفت: اگر رويکرد تاريخي عميق نداشته باشيم و ريشه‌هاي شکل‌گيري انجمن عکاسان ايران را نشناسيم نمي‌توان دريافت که چگونه به برگزاري سيزدهمين دوسالانه عکس ايران رسيديم.
مسعود زنده‌روح کرماني، رييس هيات مديره انجمن عکاسان ايران در زمان برگزاري سيزدهمين دوسالانه عکس ايران در ادامه اين نشست به اشاره به برگزاري سه دوره اخير دوسالانه عکس ايران گفت: در سال ۱۳۸۷ فراخوان يازدهمين دوسالانه عکس ايران آماده بود که تغيير مديرکل هنرهاي تجسمي وقفه‌اي در روند برگزاري ايجاد کرد و قرار بود دوسالانه در تهران برگزار شود. با تغيير مديريت هنرهاي تجسمي و سياست تمرکززدايي که در دولت آن زمان بود در نهايت دوسالانه در دو بخش تک عکس و مجموعه عکس در يزد و موسسه صبا در تهران برگزار شد و کتاب دوسالانه نيز منتشر شد. پايه و ساختار سيزدهمين دوسالانه عکس نيز از دوره يازدهم کليد خورد. البته دوره نهم دوسالانه عکس نيز به دبيري زنده ياد بهمن جلالي حرکتي را به سمت آنچه در دوسالانه سيزدهم اتفاق افتاد آغاز کرده بود اما دوره دهم دوسالانه دوباره به سمت عکاسي کاربردي و شاخه هاي مختلف عکاسي رفت.
زنده‌روح کرماني افزود: براي دوازدهمين دوسالانه عکس ايران شوراي سياستگذاري تعيين شده بود اما چون نخستين هيات مديره انجمن عکاسان ايران در حال شکل‌گيري بود، قرار شد انجمن نيز در برنامه ريزي دوسالانه مشارکت کند اما چون دفتر هنرهاي تجسمي اصرار داشت که برگزارکننده باشد، مدتي به تعويق افتاد و در نهايت من و آقاي عباسي به اين نتيجه رسيديم که دوسالانه برگزار شود و دوسالانه دوازدهم در سال ۱۳۹۱ در يزد و خانه هنرمندان ايران برگزار شد، کتاب دوسالانه نيز آماده شد اما منتشر نشد.
زنده‌روح کرماني در ادامه درباره سيزدهمين دوسالانه عکس ايران گفت: براي سيزدهمين دوسالانه عکس ايران تعاملي با دفتر هنرهاي تجسمي شد که انجمن برگزارکننده دوسالانه باشد و دفتر هنرهاي تجسمي نظارت و پشتيباني کند. در اين دوره بر بازگشت دوسالانه عکس پافشاري کرديم و سيزدهمين دوسالانه عکس ايران در دو بخش آرت فتوگرافي و عکاسي خلاقانه در سال ۱۳۹۳ در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار شد. اما مخالفت‌هايي هم از سوي افراد و برخي عکاسان و رسانه‌ها شد و فشارهايي وارد شد اما دوسالانه در موزه برگزار شد. متاسفانه کتاب اين دوره دوسالانه آماده نشد اما همه مستندات و آثار دوسالانه گردآوري شد.
اسماعيل عباسي، دبير سيزدهمين دوسالانه عکس ايران در ادامه گفت: سيزدهمين دوسالانه يک تجربه بود اگر در آن دوره اختيار کامل داشتم فقط آرت فتوگرافي را در دوسالانه قرار مي‌دادم و دو بخش کردن دوسالانه را نمي‌پذيرفتم.
محمد مترجم‌زاده، دبير علمي سيزدهمين دوسالانه درباره نشست‌هاي دوسالانه گفت: تجميع نهادها مانند انجمن، دولت، نهادهاي دانشگاهي، موزه هنرهاي معاصر تهران و … مهمترين هدف در نشست ها بود و ۱۰ نشست در پنج روز برگزار شد و مباحث جديدي نيز در نشست‌ها مطرح شد که زمينه‌اي براي نشست‌هاي ۱۰ روز با عکاسان ايران شد.
بخش دوم دومين نشست دوشنبه‌هاي عکاسي با موضوع چشم‌انداز دوسالانه عکس ايران با حضور محمدرضا شريف زاده و مهرداد افسري برگزار شد.
شريف زاده در اين نشست گفت: جامعه عکاسي هنوز براي تعريف دوسالانه مانده است و تا زماني که دوسالانه عکس محلي براي سهم‌خواهي انجمن‌هاي مختلف است، دوسالانه موفق نخواهد شد. ضرورت دارد براي دوره چهاردهم دوسالانه به تعريفي برسيم که عکاسي اگر منجر به توليد اثر هنري شود، مي‌تواند در دوسالانه بيايد. پيشنهاد مي‌کنم دوسالانه به صورت کيوريتور محور باشد، دوسالانه غيررقابتي جايگاهي ندارد، عملکرد موزه‌ها، نهادهاي هنري و رويدادها مي‌توانند روي هنرمندان تاثيرگذار باشند.
شريف‌زاده در ادامه گفت: چند سال پيش جلساتي در دفتر هنرهاي تجسمي برگزار شد و درباره بي‌ينال آرت تهران گفتگو مي‌شد که بعد اين جلسات متوقف شد. امروز در دنيا بي ينال در شاخه هاي مختلف هنرهاي تجسمي برگزار نمي شود و بي ينال آرت برگزار برگزار مي شود و با توجه به تحولات و رشد عکاسي بي ينال عکس هم برگزار مي‌شود اما در شاخه‌هاي ديگر بي ينال برگزار نمي‌شود.
مهرداد افسري در ادامه نشست گفت: بي‌ينال‌هاي يکي از مهمترين اتفاق‌هاي جريان‌ساز در هنرهاي تجسمي است و براي هدفي برگزار مي‌شوند. بي‌ينال يک جشنواره عکاسي نيست و جاي عيني‌گرايي نيست. هنر معاصر قرار نيست شکل توليد کند بلکه قرار است نظريه توليد کند. بي‌ينال جايي است که با يک رويکرد نوين آينده آن جريان و مديوم هنري را تبيين مي کند. معمولا در بي ينال هاي دنيا درباره کارها نوشته مي‌شود و در چند سال بعد تاثير آن ديده مي شود. اگر قرار است دوسالانه مثل دوره‌هاي قبل برگزار شود، بهتر است برگزار نشود. ما دچار معضلي در عکاسي ايران شده ايم که عکاسي جشنواره‌اي است. دنيا از ابژه عکاسانه عبور کرده است، کسي که عکس خوب مي گيرد هنرمند نيست بلکه نظريه توليد کردن فرد را در جايگاه هنرمند قرار مي‌دهد. با توجه به اينکه رويکردها در عکاسي عوض شده تا يک حوزه تئوري و نظري قوي پشتوانه بي ينال نباشد با رويکردهاي سابق نمي توان بي‌ينال برگزار کرد. يکي از معضلات اساسي جامعه عکاسي عيني گرايي عکاسي است که جشنواره ها به آن دامن مي‌زنند و هنوز عکس‌ها فقط در ذات تصويري خودشان حرف مي‌زنند. اما عکاسي امروز اعتبارش را از واقعيت پيش روي دوربين نمي‌گيرد بلکه ذهنيت، تصوير پيش‌رو را شکل مي‌دهد و امروز عکاس يک انديشمند ايده‌پرداز است.
علي قلم سياه در اين نشست گفت: اگر اين رويکرد در دوسالانه مدنظر باشد چه تعداد عکاس داريم که با اين رويکرد در دوسالانه امکان حضور داشته باشند.
کورش اديم در اين نشست گفت: با توجه به مباحثي که مطرح شد و اينکه بي‌ينال جاي شاخه‌هاي مختلف عکاسي نيست، تغييرات اساسي نياز است.
سعيد فلاح‌فر در ادامه گفت: هر دوره دوسالانه بايد با توجه به شرايط زماني و نگاه جامعه‌شناختي و شرايط اجتماعي زمان بررسي شود و دوسالانه ها در هر دوره با توجه به بستر اجتماعي آن دوره ديده شود. آنچه عکاسي در چند سال اخير تحولات بسياري داشته است و همين تحولات موجب تغيير نگاه به عکاسي و دوسالانه مي‌شود.
اسماعيل عباسي در ادامه گفت: وارد کردن يک شوک به عکاسي ايران را جايز مي‌دانم و دوسالانه عکس آينده بايد چنين فضايي فراهم کند.
اردشير ميرمنگره، معاون اداره کل هنرهاي تجسمي در اين نشست گفت: رويکرد اداره کل هنرهاي تجسمي تسهيل‌گري و واگذاري امور به انجمن‌ها و تشکل‌هاست.