روبرتو چيکوتو که با انبوه برنامه‌ها و آرزوها رياست دوسالانه معتبر و تاريخي ونيز را بر عهده گرفته بود، در همان گام‌هاي آغازين به فراگيري گسترده ويروس کرونا خورد و حالا پس از يک سال برنامه‌هايش را مرور مي‌کند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، بيش از يک سال از حضور تهيه‌کننده نامدار سينماي ايتاليا در دوسالانه ونيز مي‌گذرد و در اين مدت کوشيده اين رويداد مهم و معتبر را جلوه‌اي ديگرگون ببخشد. از جمله کارهاي چيکوتو در اين ۱۴ ماه مي‌توان به منتقل کردن آرشيو ونيز به مجموعه آرسنال، برنامه‌ريزي براي تبديل کردن دوسالانه ونيز به قطب پژوهشي در حوزه‌هاي تئاتر، تجسمي، سينما، معماري و موسيقي و سرانجام تلاش براي نجات دادن شهر ونيز از يک فاجعه و بحران اقتصادي اشاره کرد.
پس از يک دهه رياست و مديريت بر استوديوهاي فيلمسازي چينه‌چيتا در رم، چيکوتو در ژانويه ۲۰۲۰ جانشين آلبرتو باربارا شد که سال‌ها رئيس دوسالانه ونيز بود. او در همان گام اول ناچار شد دوسالانه معماري ونيز را به دليل شيوع کرونا به تعويق بيندازد و البته دوسالانه‌هاي سينما، موسيقي و تئاتر را برگزار کرد. هر چند برخي معتقدند پيامدهاي مالي ناشي از بحران اقتصادي و رکود و تورم در ادامه مي‌تواند دامن هنر به ويژه دوسالانه‌هاي ونيز را بگيرد.
علاوه بر آن، دنياگيري ويروس باعث شد درآمد سالانه ۳.۳ ميليارد يورويي صنعت گردشگري ونيز بسيار کاهش يابد و چشم‌اندازي نامطمئن پيش روي اين شهر تاريخي بگذارد. جمعيت ونيز که در دهه ۱۹۵۰ حدود ۱۷۵ هزار نفر بود، امروز به ۵۰ هزار نفر رسيده است. برنامه چيکوتو اين است که با راه‌اندازي دوره‌هاي هنري و دانشگاهي پاي دانشجويان را به ونيز باز کند و در کنار آن با در اختيار گذاشتن امکانات دوسالانه براي افزايش جمعيت شهر بکوشد.
گام اول برنامه رئيس تازه ونيز، جابه‌جا کردن آرشيو تاريخي هنرهاي معاصر شامل پوسترها، کاتالوگ‌ها، عکس‌ها و اسناد و آثار چندرسانه‌اي دوسالانه از نخستين دوره آن در ۱۸۹۵ به آرسنال در مرکز شهر تاريخي ونيز است. دوسالانه ونيز با اين کار مي‌تواند از بودجه ۲۰ ميليون يورويي دولت براي تبديل کردن فضاي ۸۲۰۰ مترمربعي آرسنال به قطب آرشيو، کنفرانس و سالن‌هاي ديدار بهره ببرد. به گفته چيکوتو، اين برنامه بلافاصله آغاز مي‌شود و در دو سال به پايان مي‌رسد.
۱۴۰ موسسه هنري عمومي و خصوصي فعال در ونيز از سراسر جهان بازديدکننده و رابطه‌اي تنگاتنگ با اقتصاد شهر دارند. چيکوتو با اشاره به حياتي بودن افزايش جمعيت حاضر در ونيز مي‌گويد: «از اين ميراث بايد بهره برد؛ نه به عنوان يک مرجع متني و لفظي بلکه در مطالعات کاربردي با دستاوردهاي ملموس.» او در عين حال نگران است که بحران اقتصادي اين تلاش‌ها را به بن‌بست برساند: «هنر وقتي ضربه مي‌خورد که پول نباشد. مردم که گرسنه باشند، نيت‌هاي خوب را فراموش مي‌کنند.»
رئيس دوسالانه ونيز براي دانشجويان حاضر در شهر هم برنامه دارد و مي‌خواهد آنها را درگير راه‌اندازي پروژه دانشنامه ونيز از يک چشم‌انداز جهاني کند. اين متن مي‌تواند پايه و اساس مجموعه‌اي از کنفرانس‌هاي ژئوپليتيک باشد که وابستگي متقابل تاريخي بين ونيز و ديگر شهرهاي جهان را بررسي مي‌کنند.
پس از لغو شدن دوسالانه معماري سال گذشته، چيکوتو يک نمايشگاه چهار ماهه با همکاري شش مدير بخش‌هاي مختلف ونيز راه انداخت. اين شش نفر با استفاده از مواد آرشيوي سراغ تاريخ ۱۲۵ ساله ونيز رفتند و آن را در يک بستر شبکه‌هاي اجتماعي براي کاربران به نمايش گذاشتند.
او امسال مي‌خواهد دوسالانه معماري را بر اساس برنامه اعلام‌شده روز ۲۲ ماه مي افتتاح کند. هر چند شايد به دليل شيوع کرونا و بدتر شدن اوضاع در بخش‌هايي از اروپا و ايتاليا اين برنامه با چند هفته تاخير آغاز به کار کند. به نظر مي‌رسد دگرگوني دوسالانه ونيز تا امروز خوب پيش رفته است.