گفتوگو، باعث پيشرفت طرح ها ميشود و برنامههاي اقامتي در اقامتگاههاي درخورِ رشتههاي مختلفِ حوزۀ هنرهاي تجسمي و معماري نقش مهمي در پرورش اين گفتوگو ايفا ميکند.
برنامه هاي اقامتي (رزيدنسي ها) نه تنها زمان و مکاني را در اختيار شرکت کنندگان قرار ميدهند تا بتوانند به دور از حواشي زندگي روزمرۀ خود کار کنند، بلکه آثار خلاقانۀ رشتههاي مختلف را از سراسر جهان گرد هم ميآورند و محيطي فراهم ميکنندد که در آن هر فرد وادار به گسترش تمرينات شخصياش در زماني نسبتا کوتاه ميشود.
به ويژه داشتن دسترسي به استوديوهاي بزرگ و انجام عمليات غيرمعمول روي متريال هاي مختلف براي کساني که کارشان طراحيست، فرصتي نادر براي گسترش مهارت هايشان و يا حتي رفتن به سراغ مهارتهاي جديدست. در زير، برنامههاي 11 اقامتگاه پيشتاز که شامل مراکز مناسبِ طراحي ميشوند جمع آوري کردهايم:
پارک معماري بوآبوشه
لوساک، فرانسه

Domaine de Boisbuchet(دومِندو بوآبوشه) واقع در املاک قرن 15 در جنوب غربي فرانسه، يک "پارک معماري" است که از 25 سال قبل تاکنون ميزبان برگزاري کارگاه هايي با مضمون طراحي ميباشد. Alexander von Vegesack (الکساندوق فون ويژيزاک) که مدير موسس موزۀ طراحي Vitra در آلمان بوده، بنيانگذار اين برنامه بوده است. در اين رويداد همواره تمرکز بر روي "فرايند هاي خلاقانه" بوده است و نه "محصولات نهايي".
هر تابستان، طراحان مشهور، معماران و هنرمندان (از جمله Shigeru Ban، Max Lamb، Konstantin Grcic، Jaime Hayon ، برادران Campana و … ) درBoisbuchet به منظور رهبري کارگاههاي آموزشي کوتاه مدت و با محوريتِ موضوعي کلي که در هر سال تعريف شده است، حضور دارند. ( به عنوان مثال، موضوع امسال: "همين حالا آينده را پرورش بده" است.)
رِناتو هافِر، هنرمند برزيلي، کسي که در سال 2016 در يک کارگاه شرکت کرد، Boisbuchet را به عنوان نوعي تجربۀ " sci-fi" توصيف کرد. هافر اينگونه توضيح ميدهد: " اينگونه است که ما از لحاظ جغرافيايي کاملا ايزوله هستيم، و اين، نوعي سرزمين عجايب در حوزۀ طراحيست". او اضافه ميکند که ماهيت جمعي و دموکراتيک امکانات، باعث صورت گرفتن مبادلات پربار ميان اقامتکنندگان و توسعۀ ايدههاي جديد ميشود.
برنامۀ اقامتگاهِ معماري اُمي
گِنت، نيويورک

اقامتگاه معماري اُمي که اوايل امسال در مرکز هنرهاي بينالملليِ اُمي راهاندازي شد، هر ساله براي 10 معمار در همان محل و به مدت 2 هفته فرصتي براي کار کردن فراهم ميآورد. که هريک مسئول توسعۀ يک پروژه در کنار يک نقاد و کارشناس معماري که مقيم آنجا هستند، ميباشند.
وارن جيمز، مدير برنامه، اينگونه توضيح ميدهد: "مأموريت اقامتگاه معماري دوگانه است: يکي فراهم کردن زمان و مکان براي معماران نوپا و نيمه حرفهاي براي کار بر روي پروژه خود آن هم بدون فشار يا نگرانيهاي خارجي؛ و ديگري ايجاد يک جامعه متنوع از افراد تحصيل کرده معماري از سراسر جهان به منظور بحث کردن وبه چالش کشيدن مسائل ضروري موجود در زمان حال است".
شرکت کنندگان تشويق مي شوند تا جايي را که هنر، معماري، چشمانداز و طراحي به هم ميرسند را در فضاي 300 هکتاري پارکهاي طبيعي و زمينهاي اقامتگاه معماري اُمي با سازه هاي موقت و تاسيسات بکار برده شده کشف کنند.
برنامۀ هنر/صنعت، مرکز هنرهاي جان مايکل کوهلر
شيبويگان، ويسکانسين

در سال 1974 برنامۀ تجربي هنر/ صنعت مرکز هنرهاي جان مايکل کوهلر در محوطۀ شرکت Kohler ( توليد کنندۀ پيشرو محصولات تخصصي در زمينۀ لوله کشي از سال 1873) تأسيس شد تا هنرمندان را دربارۀ هرآنچه که احتمال دارد در فرايندها و مواد صنعتي خلاقيت محسوب شود، آموزش دهد. در کنار کارگاهها و برنامههاي ديگر، مولفۀ اصلي هنر/ صنعت، يک سال اقامت دائمي در صنايع سفال و ريخته گري شرکت کوهلر است. جاييکه هنرمندان در کنار همکارانِ کارخانه کار ميکنند.
"دانش تخصصيِ همکاران باور نکردنيست. بخش زيادي از زمان من به دريافت توصيه هاي فني از سوي آنها و آشنا شدن با کارشان سپري شد". اين را سوزي گانچ هنرمند، که اين برنامه را در سال 2016 به پايان رساند، ميگويد. باورنکردني بود که شانس ديدنِ محصولاتِ در حال توليدِ کوهلر را در هر مرحله از ابتدا تا انتها ببيني. من مسير زندگيام را به منظور کاوش در هر آنچه که در آنجا ساخته شده بود، تغيير دادم.
گانچ همچنين ادامه مي دهد: « من هر روز در اطراف مجموعۀ کوزهگري قدم ميزدم و گِلهاي خامي که هنوز هم مرطوب بودند و قرار نبود که به فازِ بعديِ توليد برسند را جمع ميکردم." در محل تمرين استوديوي فعليام بر روي پسماندها تمرکز کردم و علاقه مند به چرخه زندگي مواد مورد استفاده درساختن کارم هستم. پيوند اين ايده در زمان حضور من در کوهلر حياتي بود. "
اقامتگاه مک شيندلر
لس آنجلس، کاليفرنيا

اگر شما هميشه خواهان آن بوديد که معماري مدرن را با زندگي در آن فضا هر چه بهتر درک کنيد، احتمالا اين اقامت، اقامت بسيار خوبي براي شما خواهد بود. آپارتمانهاي Mackey، واقع در L.A.، که توسط معمار اتريشي رودولف شيندلر در سال 1939 طراحي شده است، هر ساله به دو هنرمند و يک معمار براي اقامتي 6 ماهه (دوبار در سال) اختصاص داده ميشود. شرکت کنندگان دعوت شدهاند تا از محل زندگي جديدشان که از نور طبيعي برخوردارست، با مبلمانِ "تاشو"ي ساخته و فيکس شده مُبله شده است، سقفهايي با قابليت تغيير ارتفاع و مجموعه اي از باغهاي خصوصي در فضاي آزاد و ميني بالکن هايي فرحبخش و همچنين محيط شهري اطراف لس آنجلس را دارد، الهام بگيرند.
Artist duo Alvaro Urbano و Petrit Halilaj هنرمنداني هستند که، راههايي را براي مرتبط ساختن منافع موجود خود با خصوصيات اقامتگاه يافتند. Urbano و Halilaj ميگويند: "ما هر دو بسيار وابسته به طبيعت و و نقاط تلاقي آن با محاورات و مذارکرات در زندگي شهري هستيم. در حاليکه در لس آنجلس زندگي مي کردند، هر دوي آنها توسط حياتوحش شهري احاطه شده بودند،صاريغها، راسوها و راکونها…
آنها ميافزايند: " شما در طول اقامت ميتوانيد مشاهده کنيد و تلاش کنيد که درک کنيد و خودتان را با محيطي جديد، آن هم بي آنکه مجبور به رها کردنِ علايقتان باشيد، وفق دهيد.ما لباسي شبيه پوشش راکونها تهيه کرديم و نمايشي دربارۀ دو راکون که از شهر ميآيند و دزدکي از طريق باغ وارد خانه ميشوند، اجرا کرديم. اين راهي عالي براي ساختن يک تصويريي از خانه شيندلر و بازتاب دهندۀ منافع متقابل ما دربارۀ طبيعت حيواني، تخيل و معماري بود."
مرکز واترشد براي هنرهاي سراميک
نيوکاسل، ماين

واترشد گزينههاي اقامتيِ شناور زيادي را در فصول پاييز و تابستان ارائه مي دهد. از جمله دورههاي يک تا چهار هفتهاي با موضوع آزاد در استوديوي سراميک. اغلب، اين جلسات توسط هنرمندان سازماندهي ميشوند. کسانيکه موضووعات مربوط به سفال را پيشنهاد ميکنند و هنرمندان ديگر را بسته به علايقشان به عنوان نوآموز استخدام ميکنند. اين کار، باعث مي شود محيطي مبتني بر آزمايش و همکاري به بار آيد. مانند Summer Zickefoose که اولين بار در برنامۀ سال 2011 شرکت کرد.
با الهام از اين تجربه، Zickefoose با کمک و همکاري همکارانش کارخانه آجر که مجموعهاي از سراميک و پرفورمنسها است را تأسيس کرد. کسي که در سالهاي پس از بازگشت به واترشِد، همزمان بر روي چندين پروژه کار ميکرد و در تابستان به آنجا بازگشته بود تا آخرين کار خود را توسعه دهند. Zickefoose مي گويد: "اعضاي مؤسسۀ همکاري و من در مکانهاي مختلفي زندگي ميکنيم و اين فرصتي بود تا مجددا با يکديگر همکاري داشته باشيم و با ديگر هنرمندان، نويسندگان و موزهداران، که علايقشان را در مجموعۀ آثار، پرفورمنسها و تمرينات گروهيشان در حوزۀ هنر سراميک با ديگران به اشتراک ميگذارند، ملاقات کنيم. ساختار، محيط اجتماعي و محل اقامتگاه واترشد، چارچوبي بينظير را براي حمايت از اين نوع کارها فراهم ميآورد."

مجموعۀ اعداد و نامههاي هنري
آوريل پارک،نيويورک

دفتر مرکزي "Arts Letters & Numbers" در سال 2011 در يک فروشگاه نساجي قديمي که با عنوان "ميل"، که در سالهاي 1829 تا 1966 در حال بهره برداري بود، تأسيس شد. طبقه اول ميل شامل يک فروشگاه بزرگ با ابزارهاي مختلف براي کار با فلز و چوب ميباشد، در حالي که طبقه دوم آن فضاي باز است؛ به اين نيت که منطبق بر نيازهاي هر يک از اقامتگران به آن شکل دهند.
ساختمان انبار مجاور به امکاناتي براي نقاشي، اُپرا و شعر خواني، سخنراني و برگزاري ضيافتهاي شام، منعکس کننده برنامه و هدف اصلي اقامتگاه تحت عنوان ايجاد فضايي براي بحث و گفتگوي آزاد است.
ديويد گارستن بنيانگذار اين مجموعه ميگويد کهArts Letters & Numbers از يک تمايل به "نزديکي و تعامل شيوههاي بسيار مختلفي از شناخت و ايجاد فضايي که در آن اساسا روشهاي مختلف شناخت در واقع در حال گفتگو با يکديگر هستند و بسيار مهم است، ظهور کرد. اين پروژه، فضايي را به تصورات فردي ما و ايجاد پلي ارتباطي و بافتي همبند بين ما _يعني همان جايي که Arts Letters & Numbers آغاز ميشود، اعطا ميکند.
مرکز Archie Bray براي هنرهاي سراميک
هلنا، مونتانا

Braybrings در کوه ها و کنار يک کارخانۀ آجري تاريخي واقع شده است و هر ساله اجتماعي گستره از هنرمندان، کسانيکه در حوزۀ تخصصي هنرهاي سراميک چيزي براي به اشتراکگذاري دارند را گرد هم ميآورد. اين بنياد در سال 1951 توسط "آرچي برِيِ" آجر ساز تاسيس شده است و اين بنياد بيش از 600 هنرمند فارغ التحصيل شده از برنامۀ اقامتياش _ شامل برنامههاي اقامتي کوتاهمدت و بلند مدت (تا دو سال)_ به خود ديده است.
در حالي که هر هنرمند با مجموعهاي مختلف از مهارتها و اهدافي که در ذهن دارد به آنجا مي آيد، در اين اقامت تأکيد بر يادگيري از طريق عمل و يادگيري از ديگران است. هر گروه از ساکنان به دقت انتخاب شدهاند تا طيف گسترده اي از سطوح تجربه را به نمايش بگذارند، به طوري که يک دانش آموز با درک اوليه از فرآيندهاي ريختهگري ممکن است فرصتي براي مصاحبت با يک سراميککار حرفهاي را در استوديو داشته باشد.
استوديو اِربن گلَس
در ميان فرصت هاي موجود در UrbanGlass، برنامه "تحصيلي هنرمندان بازديد کننده" از دهه 1980 شروع شد و حضور فارقاتحصيل برجستهاي مانند Tauba Auerbach، فرصتي منحصر به فرد براي هنرمندان در هر محيطيست که بتوانند تمرينات خود را گسترش دهند و کارهاي زيادي در زمينه شيشه انجام دهند. حتي اگر اين اولين بار باشد که آنها با مواد کار کنند.
در سال 2014، شري مندلسون، که معمولا با پلاستيک کار ميکند، مجموعهاي از کشتيها را با الهام از هنر يوناني و رومي ايجاد کرد. وي ميگويد:"من سالهاست که از ظروف شيشهاي باستاني الهام گرفته و آنها را تحسين ميکنم. ولي قبل از اقامت در اين مکان، هرگز با شيشه کار نکرده بودم."
مندلسون ميافزايد: "همه چيز در مورد کار با شيشه، با تمرينات و عملکردهاي معمولِ من در استوديوي شخصيام در تقابل است". اين اتفاق، او را به سوي تصميم گيري سريع، پذيرش ناگهاني و کار در کنار هنرمندان ديگر هدايت کرد.
مندلسون ادامه ميدهد: "بايد ياد بگيريم که بيش از حد کار خود را وابسته به يک قطعه نکنيم. چون هر لحظه ممکن است که از بين برود. رنگ، بافت، کيفيت سطح و شکل اين قطعات کمک ميکند تا کار خود را در مسيرهاي جديدي به حرکت درآوريد".
مدرسۀ پيلچاک گلَس
استنوود، واشينگتون

مدرسه شيشۀ Pilchuck در ابتدا به عنوان يک کارگاه تابستانيِ سه ماهه شيشهگري توسط هنرمند شيشهگر، "ديل چيولي" و حاميان آن، "آنه گولد هاوبرگ" و "جان هاوبرگ" تأسيس شد. اما در نهايت به يک مرکز پيشرو در شيشهگري و هنر طراحي تبديل شد.
برنامه اقامتي قويِ Pilchuck راههاي متعددي را به منظور پيگيري و ادامه دادن به هنرمندان و طراحان ارائه ميدهد. هنرمندان نوظهور در اين برنامۀ اقامتي، به منظور پشتيباني کسانيکه در حال ايجاد تغييراتي در زندگي حرفهايشان هستند، خواه آنان که در حال راهاندازي استوديويي براي تمرينند و خواه کسانيکه ميخواهند شيشه را به عنوان ابزار جديدي براي کارشان برگزينند، طراحي شده است. در همين حال، کمک هزينۀ تحصيلي اين دورۀ جان هاوبرگ متمرکز بر آثاري با طبيعتِ مشارکتي، با حمايت از گروههاي نهايتا متشکل از 6 هنرمند براي توسعه يک پروژه خاص ميباشد.
استوديو ثان
بُزلند، ايتاليا

Leopold Thun در تمام زندگياش در زمينۀ سراميک فعاليت داشته است. پدرش Matteo Thun طراحي بود که اغلب با سراميک کار مي کرد، و Otmar عمويش، سراميکِ Thun را بنيانگذاري کرد؛ استوديويي کوچک که در رشتهکوههاي آلپ به عنوان توزيع کنندۀ عمدۀ سراميک ايتاليايي در سراسر جهان، شروع به فعاليت کرد. لئوپولد پس از صادرات بسياري از کارهاي توليدي به چين، خودش را در استوديوي Bolzano ايتاليا با فضايي بسيار گسترده، کورههايي غيرمستعمل و جديد و علاقهمند به حمايت از هنرمندان نوظهور در حوزۀ سراميک، کساني که به دنبال ارتقاي مهارتهايشان هستند، يافت؛ و اقامتگاه سراميک Thun آغاز به کار کرد.
John Henshaw، که در سال 2016 در اين برنامه شرکت کرد، ميگويد: "به عنوان يک هنرمند جوان، داشتن زمان و فضايي آماده و تماموقت، براي کار کردن و توليد محصول واقعا ارزشمند بود." زندگي در Bolzano در مدتيکه در آنجا کار ميکردم بسيار ايدهآل بود. در کمال شگفتي متوجه شدم که چقدر نسبت به محيط اطرافم حساس هستم و کارهاي زيادي در رابطه با معماري بولزانو انجام دادهام. "او قطعاتي را با الهام گرفتن از ساختمانهايي که در هنگام دوچرخه سواري در اطراف شهر ميديد، ساخت. "مانند ساختمان هاي بولزانو، ميخواستم آنها را در حرارت خم کنم و شکل دهم، زيرا گويي آنها در گرما، مانند ساختمانها زنده بودند".
مدرسه صنايع دستي کوهستاني Haystack
هميشه در مرکز Haystack که در سال 1950 به عنوان يک برنامۀ پژوهشي و استوديويي تأسيس شد، تعهد به داشتنِ مهارت وجود داشته است. با کلاسهايي که در ابتدا بر سراميک، چاپِ بلوک، بافندگي و نجاري تمرکز داشتند. در سال 2013، اقامتگاه Open Studio افتتاح شد. هر سال در ماه ژوئن، براي اقامت دو هفتهاي، هر يک از 6 استوديوي تخصصي Haystack با سرمايهاي از پيش و به طور کامل تأمين شده به حدود 50 هنرمند اختصاص داده ميشود. استوديوهاي تخصصي شامل: سراميک، فيبر، گرافيک، آهن، فلزات و چوب هستند.
هري آلن، کسيکه در سال 2014 در آنجا اقامت داشت، ميگويد: "بيش از هر چيزي، به خاطر دوباره قرار گرفتنم در معرض هنر قدرداني ميکنم " آموزش طراحيِ من، به من آموخت که چگونه با يک ايده شروع کنم و چگونگي شکلگيري و ساخته شدن آن را متوجه شوم … البته ساختن، چيزي بيش از يک سبک است؛ ساختن، بخش جدايي ناپذيري از جامعۀ ماست _از لحاظ صداقت؛ انسانيت و رضايت بخش بودن_ و من ميخواهم اطمينان حاصل کنم که کارهايم، حتي در عصر ديجيتال هم به انسانيت پايبند است.
منبع: گالري آنلاين
مترجم: هما سلوکي

