متاورس بناهاي منحصربهفرد و ديدني در تاريخ معماري را به زباني آسان و قابل دسترس براي نسلهاي جديد ترجمه ميکند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، تصور کنيد براي بازديد از يک بنا ديدني و منحصربهفرد براي تاريخ معماري برنامهريزي کردهايد که يک اثر مرجع براي همه علاقهمندان است. احتمالاً خود را با يک دوربين، تلفن همراه، مداد، دفترچه يادداشت و حتي وسيله اندازهگيري براي ضبط تمام قسمتهاي آن مجهز ميکنيد.
با اين حال، اين تنها راه براي بازديد از يک بناي تاريخي شاخص در اين روزها نيست يا حداقل چيزي است که برخي از محققان سعي در نشان دادن آن دارند. نکته قابل تامل اين است که متاورس به دليل نقشش در معماري و حفظ فرهنگ مورد بررسي قرار گرفته و نسلهاي مختلف را نيز در بر ميگيرد.
برخي از بناهاي تاريخي مهم در متاورس بازسازي شدهاند. اين ماکتها که با عنوان «دوقلوهاي ديجيتال» شناخته ميشوند از طريق بررسي دقيق ساختمان و با استفاده از فناوريهايي مانند اسکنرهاي ليزري و سهپايههاي تلسکوپي ساخته شدهاند. نتيجه کار يک تصوير سهبعدي با جزئيات بسيار دقيق است که امکان دارد فقط چند ميليمتر با ابعاد واقعي متفاوت باشد. مزاياي اين فناوري غيرقابل انکار است. آنها با ناديده گرفتن موانع جغرافيايي، مکانها و ساختمانها را براي مردم سراسر جهان قابل دسترستر ميکنند.
در سالهاي اخير، ابتکارات و طرحهاي زيادي براي ديجيتالي کردن موزهها و ساختمانهاي تاريخي به دليل همهگيري کوويد-۱۹ انجام شدهاند و هدف اصلي آنها جمعآوري سرمايه براي حفظ فضاهاي فيزيکي بوده است. قلعهها و موزهها با پذيرايي از بازديدکنندگان يا ميزباني رويدادها و جلسات مجازي، آنها را با تجربه گردشگري متاورس آشنا ميکنند. اين تخصيصهاي مجازي فراتر از آن چيزي است که در دنياي فيزيکي امکانپذير است و تجارب غيرعادي مانند تماشاي يک مسابقه تنيس در يکي از سالنهاي کاخ ورساي را براي بازديدکنندگان رقم ميزنند.
وقتي صحبت از سورئاليسم ميشود، تصور کنيد که ازمجتمع مسکوني پروئيت ايگو در امريکا بازديد کنيد. شايد بازآفريني اين سازهها در دنياي واقعي امکانپذير نباشد، اما پرداختن به آنها در فضاي ديجيتال، يکي ديگر از قمارهاي بزرگ متاورس از نظر حفظ معماري و فرهنگي است.
در حال حاضر طرحهاي متعددي شکل گرفته است که عملاً ساختمانهاي مهمي را براي تاريخ معماري که در طول سالها تخريب شدهاند يا از بين رفتهاند، بازسازي ميکنند، مانند نقشهبرداري مجازي و نمايشگاه آينده برج کپسول معروف ناکاگين در متاورس. با ترکيب دادههاي پيماشي ليزري و عکسهاي گرفته شده توسط دوربينهاي SLR و هواپيماهاي بدون سرنشين قبل از شروع تخريب، کل ساختمان به صورت سه بعدي اسکن شد. بازسازيهاي انجام شده توسط ساکنان و ظاهر کپسول ها در طول زمان نيز ثبت شد. هدف آرشيو ديجيتالي برج کپسول ناکاگين ايجاد ساختماني بر اساس دادههاي اندازهگيري دقيق و ساخت مکاني است که مردم بتوانند دوباره از طريق متاورس گرد هم بيايند.
با اين حال، استفاده از متاورس به عنوان ابزاري براي حفظ تاريخ ساختمانها، بحثهاي مرتبط با جنبه ناملموس معماري را ايجاد ميکند که البته بعضي از تجربهها از جمله احساس نورخورشيد در اين ساختمانها را نميتوان در فضاي مجازي بازتوليد کرد. بسيار مهم است که متاورس را به عنوان ابزاري جديد براي حفظ و عمدتاً براي مطالعه فرهنگ معماري درک کنيم. با اين وجود، تا جايگزيني واقعي فاصله زيادي دارد ،اما متاورس، پارامترهاي ديگري براي تجربه معماري با محرکهاي بصري و صوتي محدود ايجاد ميکند.
اين ايده مزاياي خود را دارد، زيرا تاريخ بناهاي منحصربهفرد و ديدني در تاريخ معماري را به زباني آسان و قابل دسترس براي نسلهاي جديد ترجمه ميکند و امکان درک بهتر فرهنگ معماري و ريشههاي آن را نيز فراهم ميکند. حتي اگر اين بناها تکراري هم باشند، امکان روايتهاي جديدي را ميدهند که با فيلمبرداري و سورئاليسم خاصي، مشخصه فرهنگ ديجيتال را يدک ميکشند. چالش اصلي، مقايسه آنها با نسخههاي عيني بناها نيست، بلکه درک آنها به عنوان امکاني براي تخصيص، تجزيه و تحليل تحت ديدگاهي جديد است.