|
به گزارش سرويس معماري گالري آنلاين چه مي شود که شهرهاي که ما امروز طراحي کرديم, در واقع يوتوپياي فوتوريستي براي واژه ي مدرن نيستند. بلکه يخچال هاي مادي شکننده در ديستوپياي آينده ي ما هستند. در اينجا ما در حال نمايش بررسي معمارانه ي گرافيکي خيره کننده الي کلر به وسيله ي کولاژ در خلق يک ديستوپيا مي باشيم.
الي کلر تل آويو را به مثابه تلاطمي کامل در نظر گرفته است, جايي که فرهنگ شهري زنده به آرامي در حال از دست دادن کرکتر خود مي باشد؛ يک قرباني از جهان مدرن. اين را مي توان در سرتاسر جهان تماماً مدرن ديد. جايي که شهرها و ساختمان هايي که در آن زندگي مي کنيم حس مکان خود را از دست داده اند. صفحه نمايش شيشه اي تلفن شما و درخشش ساختمان هاي مدرن, ما را به نگرشي افراطي به سمت دنيا متمرکز کرده است. ساختمان هاي ما در حال از دست دادن هويت فرهنگي ما هستند.
اين اثر بازگوي حد اعلي پنجمين سال دوره ي ليسانس يک دانشجوي فارغ التحصيل است. که يک نگاه ديستوپيايي با کولاژهاي گرافيکي و مدل هاي مفهومي از جهاني که به سمت آينده مي رود, ارائه مي کند. اين اثر نسبتاً بافت گرا نيست, و از اين رو بازنمودي در طبيعت و تا حدي انتزاعي مي باشد. گرچه بخش بزرگتر توليد به شهر تل آويو اختصاص يافته است.
تل آويو اوج فرهنگ و برنامه ريزي شهري اسرائيل و نمادي از انحطاط آن مي باشد. شهر مرتعش است و براي کمال برنامه ريزي شده است. وسايل نقليه و پارکينگ بر خيابان ها غالب هستند. انعکاس پرزرق و برق نورهاي ساختگي برج هاي براق در همه جا پراکنده شدند, و ساکنانش را به خود خيره مي کند. مردم اين شهر در صفحه نمايشي سياه در خانه هايشان, اداره هايشان خيره شدند, و از محيط اطراف خود آگاه نيستند.
اين اثر به مکاني نمادين در تل آويو مي پردازد, و همه ي دستاوردهاي معمارانه, مالي و فرهنگي گذشته و اشتباهات حال حاضر را نمادسازي کرده است. و از ميدان بزرگ شهر توسط جاده ها, مراکز خريد بلند مرتبه و ترمينال هاي حمل و نقل و از طريق يک بلوار که از جهت غرب به شمال کشيده شده, مشخص شده است. و برخي از شاخص هاي تاريخي بلند ترين و پايين ترين سطح شهر را نگاه داشته است.
سايت اصلي اين ديستوپيا بلوار روچيلد با تئاتري در حاشيه ي آن, درخت ها و آپارتمان هاي لوکس در هسته , اداره و برج هاي مسکوني بلند مرتبه ي آن يا ساختمان هاي تاريخي در حال تخريب است. بلوار بازنمودي براي چيزهاي خوب و بد در فرهنگ مدرن شهري ما از طريق باز تصور آن در خرابه ها مي باشد.. در اينجا فرصت يک چشم انداز جديد در معماري و نقش ما به عنوان معمار, در جهاني که به آرامي در حال رشد است, اما مطمئناً قابل سکني مي باشد, فراهم آمده است.
|
