شرکت UDG مستقر در شانگهاي (شرکت گروه طراحي متحد شانگهاي، با مسئوليت محدود) پروژه کليساي dysis در درياي کم عمق را تکميل کرده است.
به گزارش گالري آنلاين، اين پروژه که در لبه جنوبي سرزمين چين قرار دارد، رو به درياي وسيع جنوبي چين است به‌طوري که ضروري ترين عناصر طبيعت – دريا، آسمان و غروب خورشيد را در بر مي گيرد. اينها با دو عنصر مصنوعي – مثلث و دايره – ترکيب شده اند که بياني شاعرانه از زمان، ابديت و تقدس را نشان مي دهد.
اين کليسا با فضاي هندسي انتزاعي، ناب، اسرارآميز و رمانتيک ساخته شده است که به مردم اجازه دهد مکاني را براي زندگي در جستجوي معنويتي شاد بيابند و شادي و الهام را به ارمغان بياورند. ترتيب دقيق محورهاي کلاسيک، گذرگاه باريک کنار پله‌ها، استخر آرام، برج ناقوس سر به فلک کشيده، علامت اسرارآميز و درخشش غروب خورشيد در آسمان، صادقانه‌ترين زيبايي و برکت اين طراحي را به همراه دارد.
دو عنصر مصنوعي – يک مثلث و يک دايره – بيان شاعرانه زمان را آشکار مي کند
ساختمان که بين درياي بي‌کران و آسمان ساخته شده است، دستگاه چرخشي را نشان مي‌دهد که در تمام طول سال به سمت غروب خورشيد جهت‌گيري مي‌کند. UDG (شرکت گروه طراحي متحد شانگهاي، با مسئوليت محدود) مي خواست طبيعت اطراف از جمله غروب خورشيد را بيان و برجسته کند. اين طراحي عناصر فرهنگي محلي و منابع چشم انداز طبيعي عالي را ترکيب مي کند و عروسي هاي عاشقانه و عشق را در محل برگزاري ادغام مي کند.
پايه ساختمان دايره اي است و به مکان هاي آييني باستاني مانند استون هنج اشاره دارد. اين حجم دايره اي در عين حمايت از مثلث، منظره اي باز رو به دريا ارائه مي دهد. اين شکل تيز در حالي که آسمان را سوراخ مي کند، کامل و نرمي دايره را مي شکند و نشان دهنده اشتياق ما براي برقراري ارتباط با خداوند است. يک خط مستقيم که از مرکز منحرف مي‌شود، دايره را به دو حوض با ارتفاع‌هاي مختلف تقسيم مي‌کند. دو مسير پياده روي توسط دو ديوار بلند در حياط شکل گرفته است. ديوارهاي بلند منطقه وسيعي از سايه ها را روي هر دو مسير ايجاد مي کنند.
کليساي کوچک يک طرح کلاسيک و متقارن را براي تأکيد بر حس تشريفات به کار گرفته است. در محور ورود به نمازخانه، برج ناقوسي به عنوان گره تشريفاتي فضا اضافه شده است. برج ناقوس طاقدار و نمازخانه مثلثي اسرارآميز، حامل خاطراتي از زمان هاي گذشته و همچنين حال و هوايي آينده نگرانه است.
معماران از سايه‌ها براي ايجاد فرمي متمايز به ساختمان استفاده کردند و بر وابستگي متقابل نور و سايه تأکيد کردند. فضاي راهرو پنهان شده در سايه ها و چيدمان متقارن، ساختمان را با حس يادبودي منحصر به فرد در معماري کلاسيک آغشته مي کند. سايه نيز به عنصري حياتي براي تفسير نور و تقدس تبديل مي شود.
