نمايشگاه نقاشيهاي رضا حسيني در نگارخانه مميز خانه هنرمندان فرصت تأمل و تعمق درباره تابلوهاي زيادي را که عمدتاً از کارهاي نقاش طي ۲۵ سال است به بيننده داده و در کل ميتوان آنها را به سبب تفاوتهاي موضوعي و سبک به ۳ دسته که هرکدام حاصل دورههاي معيني هستند، تقسيم نمود؛ تابلوهاي دوره اول، بنا به اظهارات خود نقاش مربوط به دورههاي نخستين کار او و تابلوهايي رنگ روغن است که بعضي از آنها داراي عنوان هستند.
در تابلوي "تلاش" زني بي چهره، اسبي را به دنبال ميکشد و بي چهرگي او نشانگر تيپيک کردن عمدي او توسط نقاش است تا تمثيلوارهاي تصويري از همه زنان طبقه خودش باشد. در تابلوي "نصيحت" با ابعاد مناسب ۵۰-۶۰، پدر و فرزندي کنار هم نشستهاند. پدر به پسر جوانش مينگرد و پسر به روبهرو خيره شده و تأثيرات شنودههايي را در چهره و حالت خود نشان ميدهد؛ تابلو ايرادي هم دارد: پدر به هنگام نصيحت کردن پسرش، دهانش بسته است.
اغلب تابلوهاي گروه اول، ازلحاظ کاربري رنگ و تأکيد نقاش روي موتيفهايش، نگرش نسبتاً همسان نقاش را آشکار ميکنند. رضا حسيني در اين تابلوها اصراري به استفاده از رنگهاي تند و متمايز که گاهي در مجموعه داشتههاي تابلو به کنتراست ميانجامد، ندارد و موضوع براي او در درجه نخست است. در تابلوي "مردان و ماهيها" او رويکردي نسبتاً انتزاعي دارد، اما نگرش او که در آن نوعي "ترکيبگرايي دو موضوعي" برجسته شده، کاملاً موتيفهاي موضوعي او را همانند بعضي از تابلوهاي ديگر دفرمه و بياثر نکرده است. بعضي از تابلوها ازلحاظ موضوع، کلاژگونه و درنتيجه، چند موضوعياند و ازنظر تصويري هم به اقتضاي تفکيک موضوعها برش خوردهاند؛ اين بخش از کارهاي او در کل ازلحاظ طراحي، انتخاب موتيفها و کاربري رنگ، نشانگر يک نگاه و سبک و سياق معمولي و همزمان ترکيبي است.
تابلوهاي بخش دوم که داراي عنوان " مجموعههاي شخصي" هستند، تابلوهايي کوچکاند و روي کاغذ ترسيم و سپس در قاب جاي داده شدهاند. اين نقاشيها صرفاً تجربي و اتودگونه به شمار ميروند و در آنها ازلحاظ موضوعي رويکردي کلاژگونه با رگههايي از نگرش کاريکاتوريستي و تلفيقي از همان نگاه انتزاعي نقاش به چشم ميخورد و ثابت ميکند که رضا حسيني در آن مقطع زماني به دنبال تجربههاي ذهني و ابتکاري تأويلداري بوده که البته بيشباهت به برخي طراحيها و نقاشيهاي ديگر نيست.
بخش سوم که با توجه به تعداد تابلوها و ابعاد بومها، ازنظر نقاش مهمترين بخش آثار ارائه شده در گالري بهحساب ميآيد، همگي به شيوه آبستره نقاشي شدهاند و جزو کارهاي متأخر نقاش محسوب ميشوند. در اين نقاشيها که همگي با رنگ و روغن نقاشي شدهاند و عمدتاً با ابعادي مثل " ۱۴۰-۱۷۰" و "۱۲۰- ۱۴۰" و… تابلوهاي بزرگتر اين مجموعه هستند، از رنگهاي آبي و سبز تند و مخصوصاً رنگ بنفش که نشانگر انديشه ورزي است، استفاده شده، اما بايد يادآور شد که اين تابلوها جزو آن دسته از نقاشيهاي انتزاعي و آبسترهاي هستند که در آنها اساساً چيزي به نام "موتيف موضوعي" (بهجز دو تابلو) وجود ندارد و خط، اشکال غير هندسي و رنگ که جزو عناصر ساختاري يک تابلوي نقاشي به شمار ميروند و معمولاً براي شکلدهي تصويري به موضوع کاربري پيدا ميکنند، بهطور متناقضي در اين تابلوها، خودشان بهعنوان "موتيفهاي صرفاً بصري" جاي موتيفهاي موضوعي را گرفتهاند.
حسن پارسايي
منبع : هنرآنلاين