برنامه شب نقاشان که براي دومين بار برگزار مي‌شد، جمعي از نقاشان را با ياد و خاطره محسن وزيري‌مقدم دور هم جمع کرد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، وزيري‌مقدم از هنرمندان برجسته عرصه تجسمي بود که ۱۶ شهريور در ايتاليا درگذشت و اين مراسم پيش از خاکسپاري او در گورستان هنرمندان رم برگزار شد.
در اين برنامه رضا حسيني ـ نقاش ـ که از دوستان نزديک محسن وزيري‌مقدم به شمار مي‌آمد، ضمن بيان خاطراتي از اين هنرمند فقيد گفت که وزيري‌مقدم در تعريف هنر سخت‌گير بود.
حسيني در ادامه اظهار کرد که فشارهايي که روي وزيري مقدم وجود داشت روي اخلاق او تاثير گذاشته بود و گفت: وزيري‌مقدم از اين وضعيت حرص مي‌خورد. يک بار قرار بود نمايشگاه گروهي برگزار کنيم گالري‌دار به من گفت نام وزيري‌مقدم را به خاطر اخلاقش خط بزن! اينگونه يک گالري‌دار استوانه هنرهاي تجسمي را هيچ مي‌انگارد. او درک ديگري از هنر داشت که با آنچه الان رواج دارد و متداول است متفاوت بود.
سپس از علي گلستانه ـ نقاش ـ خواسته شد تا درباره وزيري مقدم سخن بگويد که او نيز با بيان سخناني گفت که از وزيري‌مقدم جدي بودن در کار هنر را به ياد دارد.
علي فرامرزي ـ نقاش ـ نيز در اين مراسم بيان کرد: من فکر مي‌کنم همه ما مديون يک عادت مثبت فرهنگي هستيم. اينکه همه اساتيد رشته‌هاي هنري آنچه را تجربه اندوخته و برايش زحمت کشيدند در اختيار نسل بعدي گذاشتند و به روند آموزش کمک کردند.
او ادامه داد: بخش فرهنگي هميشه خود را اقليت ديده و اين باعث شده بخواهد خودش، خودش را آموزش بدهد. اگر اين عادت بزرگ نبود شايد خيلي چيزها در فرهنگ و هنر اتفاق نمي‌افتاد.
بهنام کامراني ـ نقاش و استاد دانشگاه ـ نيز بيان کرد: وزيري‌مقدم اين شانس را داشت که عمرش طولاني بود و شاگردان زيادي پرورش داد. دستاوردهاي هنري او کم نيست؛ ذهنش مدام کار مي‌کرد و نقد داشت.
او با بيان اينکه ما درباره دستاوردهايمان طفره مي‌رويم، گفت: شايد ارزش کارهاي وزيري‌مقدم در سال‌هاي آينده درک شود.
اين دورهمي نقاشان شامگاه ۱۸ شهريورماه در کافه «کارگاه» برگزار شد و افرادي مانند کامبيز درم‌بخش، منوچهر معتبر، علي گلستانه، علي ذاکري، شبنم طلوع، بهنام کامراني، بهزاد شيشه‌گران و … در آن حضور داشتند و علاوه بر افراد ذکر شده برخي ديگر نيز درباره وزيري‌مقدم سخناني گفتند.
همچنين امين بيگي ـ برگزار کننده شب نقاشان ـ در اين‌باره توضيح داد: من احساس مي‌کنم در هنر تجسمي ما فضاهاي ديداري براي گفت‌وگو وجود ندارد. با توجه به ذات فردي هنر نقاشي فرصت همزيستي وجود ندارد و فضاي ديداري کمتر به وجود مي‌آيد. گالري‌ها نيز تبديل به مکان‌هاي عبوري و مراوده در آن‌ها به «سلام و عليک» محدود شده است.
او ادامه داد: در دهه ۴۰ ايران که به دهه طلايي هنر است، کافه‌هايي وجود داشت که پاتوق‌هاي هنري بوده است. در برنامه شب نقاشان ما مي‌خواهيم جداي از باهم بودن و همنشيني فضايي ايجاد کنيم که جوان‌ترها با نقاشان پيشکسوت وارد گفت‌وگو و انتقال دانش شوند.
بيگي گفت: من فکر مي‌کنم چنين برنامه‌هايي با استمرار معنا پيدا کرده و هويتش شکل مي‌گيرد. ما بنا داريم آخر هر فصل، يک شب را به «شب نقاشان» اختصاص بدهيم که گرد هم بيايند.
او اضافه کرد: اين شب نقاشان هم با درگذشت محسن وزيري‌مقدم همزمان شد. او جزو پيشگامان نقاشي نوين ايران است که توانست همه کاري انجام بدهد. خيلي خوشحالم توانستيم يادبودي براي ايشان بگيريم که هم‌دوره‌ها و شاگردهاي ايشان حضور داشته باشند.