يک فرضيه جديد حاکي از آن است که «لئوناردو داوينچي» هنرمند نقاش دوره رنسانس، تابلوي مونا ليزا را ناتمام گذاشت؛ زيرا دست وي بر اثر حادثهاي هنگام بيهوشي يا زمين خوردن بهشدت آسيب ديد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايرنا به گفته روزنامه تلگراف، ناتواني اين هنرمند در سال هاي آخر عمرش، سنديت دارد، اما دليل اين مساله طي سده ها، موضوع بحث مورخان تاريخي بوده است. يک فرضيه مطرح اين است که داوينچي به دليل ابتلا به سکته، تا حدي از کار افتاده شد.
موافقان اين فرضيه به گياهخوار بودن لئوناردو اشاره و اينگونه استدلال مي کنند رژيم غني از مواد لبني، احتمال ابتلا به سکته را در او قوت بخشيد.
با وجود اين، دو پزشک ايتاليايي مدعي اند اين راز را با بررسي تصوير نقاشي شده از لئوناردو به دست هنرمندي به نام «جيووان آمبروجيو فيگينو» کشف کرده اند. لئوناردوي کهنسال در اين نقاشي با دست راست با زاويه 90 درجه به بدن و پوشيده لابلاي لباس، به تصوير کشيده شده است. شست و دو انگشت اولش راست، اما انگشت انگشتري و انگشت کوچک وي جمع شده است.
دکتر «ديويد لازري» جراح پلاستيک و دکتر «کارلو روسي» عصب شناس چنين استدلال کردند اگر لئوناردو سکته کرده بود، به احتمال خيلي زياد مشتش به هم فشرده و بسته مي شد.
اين دو همچنين گفتند هيچ مدرکي موجود نيست دال بر اينکه اين هنرمند از ناحيه صورت يا عصب دچار آسيب شده باشد، وضعيتي که پس از سکته، معمول است.
در عوض، پزشکان نامبرده يادآور شدند موقعيت دست داوينچي نشان مي دهد وي به نوعي آسيب عصبي مبتلا شده که افراد سالمند بر اثر زمين خوردن حين غش يا سرگيجه، متحمل آن مي شوند.
به گفته دکتر لازري، اين مساله، چرايي ناتمام ماندن برخي نقاشي هاي داوينچي از جمله مونا ليزا را در پنج سال پاياني حيات حرفه اي اش به عنوان يک نقاش، توضيح مي دهد.
لئوناردو فردي غيرعادي بود؛ زيرا هرچند نقاشي هاي منتسب به وي، چپ دست بودن وي را ثابت مي کند، در سطحي گسترده چنين تصور مي شود وي از دست راست براي نقاشي کشيدن استفاده مي کرده است.
بر اساس مطالعه جديد، اين مساله مشخص مي کند چرا اين هنرمند همچنان فعال بود، اگرچه نمي توانست در سال هاي آخر حرفه اي اش، نقاشي کند.
گمان مي رود لئوناردو خلق تابلوي مونا ليزا را در سال 1503 يا 1504 در فلورانس آغاز، اما سال ها روي آن تعلل و در نهايت اين تابلو را نيمه کاره رها کرد.
لئوناردو قبل از مصدوم شدن در سال 1505، به برخورداري از قدرت بالاي بدني معروف بود.
در بخشي از کتابي به قلم «جورجو وازاري» نقاش اهل ايتاليا آمده است: لئوناردو به حدي قوي بود که مي توانست هر ضربه اي را تحمل کند و با دست راست، حلقه يک در آهني يا يک نعل اسب را خم کند.