مقالات

از آخرين باري که به خانه و فضاي ايده آل زندگي فکر کردم بي وقفه به دنبال خانه اي بودم که پنجره هايش رو به درخت هايي باز شود که در نقاشي هاي ايرج اسکندري ديده بودم. به اين فکر مي کردم که اين درختان را در کدام شهر، کدام محله و کدام کوچه ميتوانم پيدا کنم؟

در تمام سال‌هايي که درباره نقاشي و هنر نوشته‌ام، هرگز تا به اين حد براي پيداکردن تيتر يک يادداشت سرگردان و بلاتکليف نبوده‌ام! و اين نه به دليل ندانستن هدف نوشته است؛ چراکه نه موضوع نو و جديد است و نه مطلب شخصي؛ بلکه درد‌دل معلمي است که بيش از 43 سال معلمي کرده؛ تا حدي که با خوانش‌هاي اين عرصه آشناست و چيزي در حدود 15 سال مسائل حوزه کاري‌اش را مورد تحليل قرار داده است. سرگرداني از آن جايي است که نمي‌دانم مخاطب کيست و شنونده کدام است و نوشته چه مشکلي را حل خواهد کرد.