تعدادي تخته فرش نفيس در ساختمان حافظيه نهاد رياست جمهوري در سعدآباد ناپديد شده است. تصاوير برخي از اين فرش‌ها در کتاب «گنجينه تار و پود، مجموعه تصاوير دومين کلکسيون بزرگ فرش جهان» در سال 91 منتشر شده است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از فارس، با روي کار آمدن دولت سيزدهم گزارشي با عنوان «خروج غير قانوني اموالي نظير 48 تخته فرش دستباف نفيس و گران‌قيمت از ساختمان حافظيه سعد آباد» ارجاع شد. پس از آن تيم ويژه اي با همکاري سازمان هاي نظارتي تشکيل و به بررسي همه جانبه موضوع مفقود شدن فرش هاي نفيس در دولت قبل پرداخته شد.
کارشناسان اين حوزه با بررسي تنها ده تخته از فرش هاي خارج شده و بر اساس قدمت تاريخي آن، نوع طراحي، مکتب هنري و خصوصيات فيزيکي ارزش نسبي آن ها را مبلغي معادل 127 ميليارد تومان اعلام کردند.
اين ده تخت فرش ارزش‌گذاري شده جزو نفيس ترين فرش‌هاي نهاد بوده و متعلق به سبک هاي مشهدي(عمواوغلي)، اصفهان و تودشک مي‌باشد که يکي از آن‌ها از نظر قدمت به دوره قاجار مي‌رسد.
گفتني است فرش ها طي بازه سال هاي 1392 الي 1395 از ساختمان خارج گرديده است.
يکي از شاهدين که در همان دوران در ساختمان حافظيه مسئوليت داشته است در اين خصوص به خبرنگار فارس مي‌گويد: «سال 1395 فرش‌ها را با يک دستگاه وانت مزدا بردند منزل…»
گفتني است ساختمان حافظيه سعد آباد متعلق به نهاد رياست جموري است که از آن به عنوان محلي براي استقبال از روساي جمهور و مهمانان خارجي توسط دولتي ها استفاده ميشود. اين بنا پيشتر نيز مورد توجه رسانه ها قرار گرفته بود.
رئيس دفتر وقت دولت دوازدهم در پاسخ به علاقه رئيس‌جمهور وقت به برگزاري جلسات دولت قبل در اين محل، پروتکل‌هاي خاص تعيين شده از سوي وزارت بهداشت را علت آن دانسته و اظهار کرده بود: ساختمان حافظيه داراي سالن جلسات مناسبي است که مي‌توانيم با حفظ پروتکل‌هاي تعيين شده از جمله حفظ فاصله ميان افراد، جلسات را در اين مکان برگزار کنيم.
به نظر مي‌رسد خروج فرش هاي نفيس توسط يک کارمند دور از ذهن بوده و با توجه به دخالت افراد مختلف در فرايند مختلف تصاحب، حمل و نگهداري از اموال مفقودي ممکن است افراد ديگر نيز در اين ماجرا نقش داشته باشند.