هم زمان با نمايشگاه "شيرهاي ايراني" پرويز تناولي، در موزه هنرهاي معاصر تهران، ارکستر سمفونيک ايران و اتريش در تالار وحدت در ستايش اين هنرمند خواهند نواخت.
پرويز تناولي، آقاي خاص مجسمه‌سازي ايران، بعد از هفده سال در موزه هنرهاي معاصر تهران نمايشگاه انفرادي برگزار مي کند.
هم زمان با افتتاح اين نمايشگاه ارکستر سمفونيک ايران و اتريش (آيسو) در تالار وحدت در ستايش او روي صحنه خواهد رفت و کنسرتي را در پاس‌داشت اين هنرمند برگزار خواهد کرد.در جريان اين کنسرت سه آهنگ‌ساز شناخته شده سه قطعه در ستايش تناولي ساخته‌اند که توسط ارکستر ياد شده و در حضور او اجرا مي‌شود.
ارکستر سمفونيک ايران و اتريش (آيسو) ساعت ۲۲ روزهاي دوشنبه ۱۲ و چهارشنبه ۱۴ تيرماه به رهبري مازيار يونسي قطعاتي از کريستف رضاعي، پيمان يزدانيان و مازيار يونسي که براي بزرگداشت مجسمه‌ساز صاحب سبک ايران نوشته‌اند را اجرا خواهد کرد. اين رويداد توسط بنياد "پري صفا" و با همکاري نشر موسيقي "هرمس" در تالار وحدت تهران برگزار مي‌شود.
قيمت بليت‌هاي در نظر گرفته شده براي اين کنسرت که به بهانه برگزاري نمايشگاه آثار پرويز تناولي در موزه هنرهاي معاصر طراحي و اجرا مي‌شود بين ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تعيين شده است.
اين شايد نخستين بار در تاريخ هنر ايران است که براي يک هنرمند چنين اتفاق باشکوه طراحي و اجرا مي‌شود؛ اتفاقي که شايسته تلاش‌هاي پرويز تناولي‌ست که به همت فردي‌اش هنر مجسمه‌سازي نوين ايران را چند قدم به پيش برد و در عرصه تحقيق، پژوهش‌هاي راهگشايي به ميراث گذاشت و دانش و تجربه‌اش را در کلاس‌هاي آموزشي کاربردي به صدها هنرجو آموخت. او که همچنان مجسمه "هيچ"اش شناخته شده‌ترين اثر هنري يک ايراني در سراسر دنيا محسوب مي‌شود، رکورد 2/8 ميليون دلاري فروش مجسمه "پرسپوليس" را به عنوان گران‌ترين اثر خاورميانه در کارنامه دارد که يک اعتبار و دستاوردي مايه مباهات براي هنر ايران است.
موزه هنرهاي معاصر بعد 17 سال
گويا 14 تير زمان افتتاح نمايشگاه پرويز تناولي در موزه هنرهاي معاصر تهران است؛ هرچند که تا اين لحظه موزه اين خبر را اطلاع‌رساني نکرده است. قرار است در هفته بعد در قالب يک کنفرانس خبري اين اتفاق مهم رسانه‌اي شود.
اخبار غير رسمي اين است که"شيرها" يا "شيرهاي ايراني، مجموعه کمتر مورد توجه قرار گرفته آقاي تناولي در اين نمايشگاه به نمايش در خواهد آمد و در حال حاضر اطلاعات بيشتري از اين رويداد در دست نيست.
هر چند که همين نمايشگاه هم يک اتفاق بسيار خوب براي موزه هنرهاي معاصر به شمار مي‌آيد اما پيشاپيش پيداست نمي‌توان آن را با نمايشگاه 17 سال پيش پرويز تناولي در همين موزه مقايسه کرد. زمستان 1381 در ميان سلسله نمايشگاه‌هاي پيشگامان نوگراي هنر ايران، مجموعه‌اي کامل از سري آثار شناخته شده اين هنرمند بين‌المللي به نمايش درآمد که به درستي به باز معرفي او به دنياي هنر شد: سري‌هاي "هيچ"، "ديوار" ( از جمله چند ديوار پرسپوليس)، "شاعر"، "عشاق" و حتي نقاشي‌هايش در کنار يک کاتالوگ دو زبانه نفيس، هنرمندي را باشکوه، بار ديگر به صحنه هنر ايران بازشناساند که ساليان سال بود در کانادا مي‌زيست.
آن نمايشگاه تنها نمايشگاه انفرادي از يک هنرمند در همه ساليان موزه هنرهاي معاصر تهران بود که خود نوعي اهميت بخشي مضاعف به جايگاه مجسمه‌ساز کهنه کار کشورمان داد؛ ره آورد آن رويداد حضور قدرتمند تناولي در مارکت هنر شد که برکات بسيار براي هنر ايران به ارمغان آورد. همچنين زمينه بازخواني تلاش‌هاي فرهنگي او که ريشه هاي عميق ايراني اسلامي دارند از همين دوران آغاز شد.
اما شايد اتفاق مهم‌تر آن نمايشگاه، تابوشکني از فضايي بود که تحمل نام‌هايي مانند تناولي را نداشت و موزه هنرهاي معاصر تهران در آن سال‌ها توانست اين چهره‌ها که در زمره ميراث معنوي ايران‌اند را به صحنه بازگرداند که امروز ثمرات آن بيش از هميشه هويداست.
منبع:هنرآنلاين