نشست دوم تصويرگران شهر، برگزار ميشود

به گزارش گالري آنلاين به نقل از روابط عمومي انجمن تصويرگران، نشست دوم تصويرگران شهر، در ادامه‌ي نشست اول، به فرصت‌ها و تهديدهاي لهجه‌ي تصويرگرانه در نقاشي ديواري شهر تهران مي‌پردازد. تصويرگران در مسير حرفه‌ي خود در ايران با افق‌هاي جديدي روبه‌رو شده‌اند. بايد ديد اين افق‌ها چقدر به سرزمين‌هاي ماندن راه دارد و چقدر، سراب گذر است. در عين حال حضور آنان چه کمکي به هنرهاي شهري و نقاشي ديواري مي‌کند.

مروري بر استيتمنت نمايشگاه‌هاي هفته‌ي تصويرگري ۹۶
به پرنده صدا داد و به اسب پاهاي استوار، به شير صلابت داد و به آهو چالاکي،
به آسمان بزرگي داد و به زمين برکت، به فيلسوف خرد ناب داد و به عارف رشته‌ي وصل.
اما تصويرگر را از راهروي خرد گذراند و در افسون جهان غوطه‌ورش کرد تا جهاني را تصوير کند که فيلسوف در آرمان‌شهر مي‌بيند و عارف در بهشت برين.

بيش از يک دهه است «ما تصويرگر هستيم» قلب رويدادهاي تصويرگري است. اين جمله، شعارمان است و نقش پرچم‌مان، اگرچه هنوز نام‌مان و نام‌حرفه‌ي‌مان براي بسياري ناآشناست، حتي براي همسايگان‌مان در هنرهاي هم‌جوار.

اين‌بار تصويرگر خود هستيم تا جهان شخصي‌تري را نشان بدهيم، از خود، از آرزوها و رؤياهاي‌مان، از چيزي که هستيم و نمي‌توان ديد يا چيزي که نيستيم و بايد ديد.

هميشه به جهان هستي مي‌بخشيديم، اين‌بار به خودمان.
نشان آبان، بالاترين مدال تجليل حرفه‌ي تصويرگري ايران، هر سال در چهار رشته و در هر رشته فقط به يک نفر اهدا مي‌شود. «نام بزرگ تصويرگري» براي يک استاد بزرگ، «نام آشناي تصويرگري» براي يک هنرمند پويا و محبوب، «نام نو تصويرگري» براي چهره‌اي درخشان و نوآور و «نام همگام تصويرگري» به فردي که به پايه‌هاي حرفه، خدمت کرده باشد.

نشان آبان ۹۵ به استاد «محمدعلي بني‌اسدي»، استاد «غلام‌علي مکتبي»، هنرمند جوان «غزاله بيگدلو» و يار هميشگي تصويرگران «محمودرضا بهمن‌پور» اهدا شد.

اين نمايشگاه مروري است بر ۳۶ اثر از سه هنرمند تصويرگري که در اولين دوره‌ي اهداي نشان آبان، تجليل شدند. در آن، چشم‌مان به خاطره‌ها تازه مي‌شود و به اميدهاي نو، روشن.
شهر مکان جديدي است براي خلق هنر. يک پلت‌فرم کم‌نظير با ميليون‌ها تماشاچي که فرصت ايجاد مي‌کند، تهديد مي‌کند، بالا مي‌برد و پايين مي‌زند. تهران، موزه‌اي است از سليقه‌هايي که به آن حکمراني کرده‌اند يا گاهي رهايش کرده‌اند. شهري که با تو حرف نمي‌زند تا برايش هنري خلق کني.

وقتي سازمان زيباسازي خواست تا صورت اين ميراث متلاطم را سامان بدهد، نقاشي ديواري بيش از هر شاخه‌اي ديگر  از هنرهاي شهري به ‌کار آمد. هنرمندان تصويرگر  هم که به آن پيوستند جاني تازه دميده شد تا غريزه‌ي خيال‌پردازانه‌ در شهر جاري شود و روايتي نرم ‌‌و شيرين به شهروندان تقديم شود.

اين نمايشگاه گزيده‌ا‌ي از آثار اعضاي انجمن تصويرگران ايران در تهران است؛ از  بهار ۹۵ تا اواخر خرداد ۹۶. اين بازنمايي فرصتي است براي تاباندن نوري به راهي بلند که تازه شروع شده است.

مطالب مرتبط:

پیمایش به بالا