مديرکل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان تهران از مستند نگاري کارشناسان اين اداره کل در خصوص بناهاي کاخ نياوران، تالار وحدت، موزه هنرهاي معاصر و موزه فرش خبر داد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، رجبعلي خسروآبادي افزود: در نظر داريم با مستند نگاري و ارائه پرونده چهار بناهاي شاخص از جمله کاخ نياوران، تالار وحدت، موزه هنرهاي معاصر و موزه فرش تهران (مربوط به دوره زماني دهه 50 هجري شمسي) اين بناها را در جلسات کميته ثبت جهاني معرفي و ثبت کنيم.
وي با بيان اينکه اين بناها در حقيقت مربوط به يک دوره تاريخي و فرهنگي ميباشند گفت: با موافقت اين طرح از سوي سازمان ميراث فرهنگي اين بناها ميتواند به عنوان يک کلوني به مجموعه فرهنگي و هنري تهران تبديل شوند.
مديرکل ميراث فرهنگي استان تهران اظهار کرد: فرم معماري اين چهار اثر ملي با استفاده از مصالح و با استفاده از الگوي غربي و ايراني ساخته شده است.
به گفته وي در حال حاضر کاخ گلستان تنها بناي ثبت شده پايتخت (مربوط به دوره صفوي و قاجاري)است.
کاخ نياوران که در گوشه شمال شرقي باغ نياوران قرار دارد و اين بنا با مساحتي در حدود 9هزار مترمربع در دو طبقه و يک نيم طبقه در زمان پهلوي دوم احداث شد که در ابتدا به عنوان محلي براي پذيرايي ميهمانان خارجي در نظر گرفته ميشد، اما پس از پايان ساخت به محل سکونت محمدرضا پهلوي و خانوادهاش اختصاص يافت.
طرح اين بنا از محسن فروغي بود که توسط شرکت فرمانفرمائيان به مرحله اجرا درآمده است.
طرح چهار ضلعي کاخ و فضاسازي معماري داخلي آن الهام گرفته از معماري ايراني با بهره گيري از فناوري مدرن بوده، تزئينات آن نيز تلفيقي از هنر پيش از اسلام و پس از اسلام ، کف بنا از جنس سنگ سياه و سقف آن از جنس آلومينيوم است که از وسط باز ميشود. دکوراسيون و مبلمان داخلي کاخ توسط يک گروه فرانسوي طراحي و اجرا شده است
امروز اين مکان بهعنوان موزه در معرض ديد عموم قرار دارد.
تالار وحدت که تا پيش از انقلاب ۱۳۵۷ ايران، تالار رودکي نام داشت ساخت آن در سال 46 و در زمان حکومت پهلوي دوم با کاربرد چندمنظوره براي اجراي نمايشهاي باله، اپرا و کنسرتهاي موسيقي ايراني و اروپايي ساخته شد.
معمار تالار وحدت اوژن آفتاندليانس بر اساس مدل نمونه اپراهال وين در مساحت 15هزار متر مربع در 2 تالار ساخت، که پس از انقلاب تالار بزرگ آن به نام تالار وحدت و تالار کوچک را به مجموعه رودکي شناخته ميشود.
موزه هنرهاي معاصر که در سال 56 و به کوشش فرح ديبا و توسط کامران ديبا (معمار ايراني) در سبک معماري مدرن و با الهام از بادگيرهاي کويري ايران طراحي و به بهره برداري رسيد.
ساختمان موزه هنرهاي معاصر نمونههاي معماري نوين در ايران به شمار ميرود که در اين سازه، از معماري سنتي ايران و مفاهيم فلسفي همراه عناصر مدرن بهره گرفته شده که عناصر معماري سنتي ايران، همچون هشتي، چهارسو، و گذرگاه را در طراحي آن وجود دارد.
موزه هنرهاي معاصر تهران داراي جامعترين و مهمترين گنجينههاي هنر مدرن در خارج از اروپا و آمريکاي شمالي بوده که يکي از ۵ تا ۱۰ مجموعه مهم هنر نوگرا در دنياست.
ساختمان موزه از سنگ و بتون ساخته شده و روي هم رفته (همراه باغهاي اطرف) 8هزار و 500 مترمربع مساحت دارد.
ساختمان موزه فرش که در مساحت سه هزار و 400متر در ضلع شمالي پارک لاله تهران با آذينهاي نماي بيروني شبيه دار قالي و سياهچادرهاي عشايري ساخته شده است.
طراح بناي اين موزه در زمان پهلوي دوم در سال 40هجري شمسي آغاز و در بازه زماني 16 ساله به انجام رسيد.
موزه فرش داراي دو تالار براي نمايش انواع قاليهاي دست بافت و گليم که توسط عبدالعزيز فرمانفرمائيان و با جنس بتن و سنگهاي يکدست درکف و ديوارها ساخته شد.
موزه فرش ايران دارنده با ارزشترين نمونههاي قالي ايران از قرن نهم هجري تا دوره معاصر است و از منابع غني تحقيقي براي پژوهشگران و هنر دوستان به شمار ميآيد.
