علي ذاکري در افتتاحيه پنجمين کارنماي پژوهشي مطرح کرد : در اين رويداد، مي‌توانيد طيف‌هاي مختلف ديدگاه‌هاي هنرمندان را ببينيد.

از /

علي ذاکري، هنرمند معاصر کشورمان  نظر خود را در رابطه با پروژۀ کارنماي پژوهشي انجمن هنرمندان نقاش ايران و تهيۀ آرشيوي از آثار دو سال اخير اعضاي انجمن چنين بيان کرد:

از نظر من بدترين نوع قضاوت اينست که کسي بخواهد کل زندگي من هنرمند را با يک کار بسنجد، بدون اينکه در نظر بگيرد که زندگي من ابعاد گوناگوني دارد و يکنواخت نيست. اگر من را بخشي از اين مجموعۀ تشکيل دهندۀ زندگي‌ام در نظر بگيرند، آن وقت است که مي‌توانند قضاوت صحيح‌تري راجع به من داشته باشند.

از همين رو من همان سال اول هم که انجمن نمايشگاهي به اين شکل برپا کرد که از هر هنرمند چندين اثر به نمايش گذاشته شد، خيلي شگفت زده شدم.

شما الان در اين رويداد، مي‌توانيد طيف‌هاي مختلف ديدگاه‌هاي هنرمندان را ببينيد؛ نوسانات، تنوع کارها، نوع معيارها و …. مثلا برخي کتاب‌هاي خارجي هستند که به بررسي دورۀ خاصي از تاريخ و هنر منطقه اي پرداخته‌اند و از يک هنرمند نقاش، صرفا يک اثر و يا دو اثر قرار داده‌اند؛ من به عنوان مخاطب اگر طالب ديدن آثار بيشتر از آن هنرمند باشم، بايد پيگيري‌هاي بسيار سختي انجام دهم تا بلکه بتوانم به آثار ديگرش دسترسي پيدا کنم.

تأکيد ما بايد بر روي به خوبي شناساندن چهرۀ نقاشان انجمن بين مردم باشد. حال اگر ما نتوانيم که اين رويدادها را به خوبي برگزار کنيم، باعث خدشه‌دار شدن چهره و قدرت انجمن شده‌ايم.

ذاکري ضمن تشکر از اعضاي کميته نمايشگاه هاي انجمن بابت برگزاري اين کارنما بيان کرد:

من با ديدنِ اين کارنما احساس کردم که آدم از اينکه عضو اين انجمن است احساس رضايت مي‌کند. از اينکه اسمش در کنار اسامي هنرمندان ديگر است احساس خوبي دارد. من خودم هم در هيئت مديره انجمن بوده‌ام و خوب مي‌دانم که در انجمن هيچ خبري نيست، جز زحمت کشيدن و کار کردن با عشق و صداقت.

اين هنرمند مهمترين نتيجه ي برگزاري کارنماها را علاوه بر ارزش پژوهشي آن، افزايش دسترسي و ارتباط اعضا به يکديگر خواند و توضيح داد:

انجمن از نظر من مانند مدينۀ فاضله‌ايست که اعضاي زيادي دارد که هر کدام از آنها در محيط بيرون از انجمن دستخوش بسياري از مسائل فردي و اجتماعي هستند. کاش انجمن بتواند اين پتانسيل‌هايي که دارد را دائما و به هر بهانه‌اي دور هم جمع کند و از احوال هنرمندان با خبر شود.  

بعضي‌ها فکر مي‌کنند که مشکلات يک هنرمند صرفا در مشکلات اقتصادي، دغدغۀ فروش و … خلاصه مي‌شود؛ درحاليکه من احساس مي‌کنم که انجمن مي‌تواند نيازهاي رواني هنرمندان را نيز برطرف کند. مثلا من خودم با ديدن اعضاي انجمن و دوستان هنرمند حالم بهتر مي‌شود.

به نظر من مهم‌ترين نتيجۀ کارنما، علاوه بر تهيۀ آرشيو آثار مي‌تواند اين باشد که دسترسي و ارتباط اعضا را با يکديگر بيشتر و ملموس‌تر مي کند. علاوه بر اين، وقتي فعاليت و آثار برخي از دوستان را براي مدت زيادي نمي بينيم، کم‌کم آنها در حافظۀ ما کمرنگ مي‌شوند؛ اما اينگونه کارنماها از چنين اتفاقي جلوگيري مي‌کند.

مطالب مرتبط:

پیمایش به بالا