به گزارش سرويس عکاسي گالري آنلاين به نقل از عکس آنلاين ، «مناظر در جاييکه من زندگي مي‌کنم بسيار سهل‌الوصول هستند». بن بِلِنِرهاسِت اين جمله را در باب علاقه‌اش به عکاسي مناظر بيان مي‌کند. او در ادامه‌ي صحبت‌هايش چنين مي گويد: «اکثر مجموعه‌هاي من را سفرها شکل داده‌اند. معمولاً سفرهايم را اينگونه برنامه‌ريزي مي‌کنم که بتوانم به جاهايي پا بگذارم که مرا مدام مجاب به گرفتن عکس کنند». حال او در مجموعه‌ي جديدش با نام «انسان‌هاي کوچک، مکان‌هاي بزرگ» انسان را در قياس با مکان‌هاي دور و برش قرار داده است تا اين را درقاب دوربين نشان دهد که مکان‌ها و مناظر بسيار بزرگتر و وراي انسان هستند.
زمانيکه بن جوانتر بود با هر نرم‌افزاري از جمله فتوشاپ کار مي‌کرد که در نهايت باعث خستگي او شدند، چون او مسئول ويرايش عکس‌هايي بود که مال خودش نبودند. در 16 سالگي اولين DSLR خود را خريد.
او از همان ابتدا سعي بر اين داشت تا در يک مجموعه بتواند ناچيز بودن انسان را در قياس با طبيعت پيرامون نشان دهد. قرار دادن اشخاص در يک محيط بزرگ جاييکه ديگر ناچيز مي‌شوند، اما آنقدر وجودشان در قاب کافي است تا عکس را از کسل کنندگي بيرون بياورند. يک خط زيبا بين سوژه‌اي که در عکس قرار داده مي‌شود و کل آن محيطي که سوژه را در خود غرق مي‌کند. او هميشه در انتخاب محل‌ها خوب عمل مي‌کند؛ آنقدر خوب که حتي بدون وجود اشخاص در کادرش نيز از شکل نمي‌افتند. اما با اضافه شدن يک شخص به کادر و به درون عکس گويي عنصر ديگري به طبيعت اضافه مي‌شود.
 |
 |
 |
 |
 |